Chapter 19

Electra POV

Walang nagsalita sa ‘ming dalawa. Patuloy ako sa pag-aayos ng mga gamit ko. Nakahiga siya sa kanyang kama yakap ang hotdog na unan nito. Nakakumot hanggang sa leeg niya. Narinig ko ang pagsinghot niyang pilit hinihinaan.

“Marga, huwag kang umiyak.” Banta ko.

“Gaga! Sinisipon ako.”

Muli siyang suminghot, mas malakas na ngayon. Ibinaba ko ang ilang underwear na tinutupi. Hinarap ko ang katawan ko sa kanya. Naka-indian seat akong pumihit at tinitigan siya ilang sandali na biglang nagtalukbong ng kumot. Inestema ang mga salitang sasabihin ko nang hindi umiiyak sa harapan niya.

Nagpapalakas. Hinahanap ang mga dapat na salita. A good-bye speech kuno ko.

Kahit pala ilan beses na kami nag-usap ng ganitong bagay, iba pa rin pala pag-ayan na. Nandito na at ito na. Baka ito na ang last.

“Ito na ang time siguro. Marga, tanggapin mo na ang offer ni Mr. Ramirez. Be with him, ito na lang ang huling way na ‘tin para makaalis sa lugar na ito.”

“Tinanggap ko na pero hindi ko akalain na gan