Keisha“Ano’ng meron? Nag-away ba kayong magkapatid?” tanong ni Reyannah nang mapansing hindi nagpapansinan ang magkapatid.Miski ako ay napansin kong hindi na sila nagpapansinan. Kaninang nagkasalubong sila, para bang hindi sila magkakilala. Kung noon ay panay ang bangayan nila at asaran, ngayon ay wala. Ni tingnan ang isa’t isa ay hindi nila magawa.“Huwag natin siyang pag-usapan, please lang. He grosses me out!” Tinungga pa niya ang juice na iniinom hanggang sa maubos ‘yon.“Ang unusual lang,” ani Reyannah. “Ang tahimik kasi natin. Hindi na rin niya ginugulo ‘tong si Keisha.”“That’s good, right?” tanong ko.“Yeah,” sagot ni Paulle. “At ‘wag na ‘wag mo siyang kakausapin. Baka mahawa ka ng virus niya. Ikaw rin.”Nagkatinginan na lang kami ni Reyannah at hindi na nagkomento pa. Mukhang nag-aaway nga ang magkapatid sa hindi malamang dahilan. At kung hindi niya pa kayang sabihin sa ‘min ang dahilan, hahayaan na lang namin. Baka naman kaya na nilang iresolba ‘yon ng silang dalawa lang.
Today is Kise’s basketball competition. Gaya ng mga naunang laro nila ay puno na naman ng mga tao ang buong gym.Bukod sa sikat talaga ang larong basketball sa school nila, ang iba sa mga ito ay narito upang panoorin at suportahan ang kanilang mga iniidolo. Natapat ding uwian na ng ilan sa mga estudyante kaya naman dito sila dumeretso imbis na umuwi agad.Maaga pa lang ay naroon na sina Paulle, Keisha at Reyannah upang suportahan ang mga kaibigan nila. Maglalaro din si Kise at kabilang ito sa first five ng kanilang school. Kahit hindi man ipakita ni Paulle ay naroon siya para suportahan ang kapatid. Kahit naman may tampo ito sa kaniya dahil sa sinabi ay kapatid pa rin niya ito. Nangako siya sa sariling susuportahan ang kuya sa tuwing may kompetisyon ito.Sa kalagitnaan ng laro, napansin agad ni Paulle ang kakaibang kilos ng kapatid at ng kaibigang si Keisha. Sa katunayan, ilang araw na rin niyang napapansin na palagi itong magkasama at magkasabay na umuwi.Ngayon niya lang nasigurado
Isang itim na sasakyan ang huminto sa harap ng Ayala residence. Mabilis ang kilos ng mga maid at butler upang salubungin ang bagong dating.Unang lumabas ang driver upang pagbuksan si Gavin Ayala. Inalalayan naman nito si Susan sa pagbaba bago pumasok sa loob ng mansyon.“Nasaan ang mga bata?” bungad na tanong ni Gavin.“Nasa eskwela pa po si ma’am Krisha, sir,” sagot ni Jana, ang mayordoma. “Sina sir Philip at ma’am Keisha naman po ay kanina pa sa kusina.”Nagkatinginan sina Gavin at Susan dahil sa balita. “My son and Keisha are together?” Tumango ang mayordoma. “Is everything okay?”Napangiti ang mayordoma. “Yes po, sir. Mukhang nagiging maganda na rin po ang relasyon ng magkapatid.”Dahil hindi pa rin makapaniwala si Gavin sa narinig ay sila na mismo ang nagtungo sa kusina upang silipin ang dalawa. Hindi sila makapaniwalang nag-uusap, at higit sa lahat, nagtatawanan ang dalawa habang nagbe-bake.“I can’t believe my eyes,” bulong ni Gavin.“Ang cute nilang panoorin,” ani Susan.“I g
Matapos ang party, naiwan ang magkapatid na sina Kise at Paulle sa sala matapos maglinis. Sinulit naman ni Paulle ang pagkakataon para makausap ang kapatid. Naupo siya sa tabi nito at hinayaan ang malaking espasyo sa gitna nila.“It’s one o’clock now in the morning,” sabi ni Paulle. “It’s not your birthday anymore.”Kumunot ang noo ni Kise. “Okay?”“I know we’re okay now. Nakapag-sorry ka na at lahat, thanks to Keisha, by the way. Alam kong never kang magso-sorry sa ‘kin kung hindi dahil sa kaniya.”“It’s my fault. I know.”Napabuntonghininga si Paulle. “Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. What’s with that attitude a while ago? Bakit ganoon na lang ang naging trato mo kay Keisha?”Hindi sumagot si Kise.“She traveled from Nueva Ecija just for your birthday. Alam mo bang nagpapalit pa siya ng shift dahil may work siya dapat ngayong araw? Just for your birthday.”Nanlaki ang mga mata ni Kise. “Sh!t! Oo nga pala.”“Sh!t, oo nga pala,” she mocked. “Kung nakita mo lang ‘yong itsura niya ka
Matapos ang party, hindi nawalan ng alak ang mga lalaki. Miski ang ilang mga babae ay hindi na rin pinigilan pa. Ngunit kumpara sa mga lalaki ay hindi sila nag-hard drinks.“Tara sa loob, Krisha,” ani Reyannah. “Doon tayong mga good girl na hindi umiinom.”“Huwag kang gagaya sa ‘min,” ani Paulle. “Bata ka pa kaya wala munang alak. Saka na kapag malaki ka na.”“Ikaw, Keisha?” tanong ni Reyannah.Napatingin silang lahat kay Keisha na mukhang walang balak sumunod sa loob.“I think I’ll drink tonight,” ani niya sabay abot ng isang bote.Nagkatinginan silang tatlo ngunit walang nagsalita. Pumasok na sina Reyannah at Krisha sa loob habang pinanood naman ni Paulle ang kaibigan. Alam niyang may problema sila ng kuya niya, pero hindi niya inaasahang mag-iinom ito.Ang alam niya ay hindi ito umiinom at kung minsan nga ay galit pa sa tuwing nakakakita ng alak. Doon niya lang napagtanto kung gaano talaga ito kaapektado sa nangyayari sa kanila ni Kise, na siyang ikinagulat niya dahil hindi niya in
Napaingit si Kise pagkabangon sa higaan. Napahawak agad siya sa kaniyang sentido nang kumirot iyon kaya imbis na bumangon ay bumalik na lang siya sa pagkakahiga. Wala naman siyang klase o kahit anong lakad sa araw na ‘yon. Babalik na sana siya sa pagtulog kung hindi lang dahil sa kapatid niyang bigla na lang pumasok sa kaniyang kwarto. Nagtatalon pa ito sa kaniyang kama habang paulit-ulit na tinatawag ang pangalan niya.“Not now, Paulle. Masakit ang ulo ko.” Pinatong na lang niya ang kaniyang braso upang takpan ang mga mata.Napasinghal si Paulle. “Eh ‘di nagsisi ka rin dahil sa pagpapakalasing mo kagabi?” Hindi sumagot ang kuya niya. “Sasama ka ba?”“Saan?”“Jusko! Sa sobrang kalasingan mo kagabi, wala ka nang maalala. Usapang lasing lang pala ang nangyari.”“Tama na ang panenermon. Saan nga tayo pupunta?”“Sa Manila. Hiniram ‘yong van nina kuya Oxem para hindi na tayo mamasahe. ‘Tapos in-offer mo rin ‘yong kotse mo dahil hindi tayo magkakasya lahat sa van.”“Palagi naman tayong nag
Keisha"Kailangan natin ng matinong goalkeeper ngayon!" sigaw ni Yeshua habang kinakalampag ang kaniyang mga palad sa meeting table sa bawat salita niya. Tumingin siya sa ‘ming mga kasama nang ilang sandali, huminga nang malalim, at bumalik sa pagkamot ng kaniyang ulo na para bang kinukuto siya.Ang maliit na club room namin ay puno ng mga bola ng futsal at iba pang mga gamit sa pagsasanay tulad ng iron weights at isang single leg press. Mayroon ding mga poster ng mga sikat na soccer players sa pader. Mayroong isang maliit na cabinet na may apat na cubicles sa kaliwa ng kwarto. Bukod roon, puno na ito ng basura.Nagkatinginan sina Gina at Miya sa isa't isa at nagkibit-balikat."Kumalma ka nga lang, captain,” ani Miya habang ngumangata sa chichiryang binili niya kanina pang umaga. “Simula pa lang ang semestre. Alam ko na nag-aadjust pa ‘yong ibang freshies.”Pinandilatan siya ni Yeshua. "Wala na tayong oras! Malapit na ang Intramurals. May training pa. Kailangan pa nating gumawa ng tea
Keisha“Pasensiya na talaga, guys!” bulalas ni Yeshua pagkasalampak sa sala kung saan kami ngayon nakatambay.Nakauwi na ang mga tito at tita ni Yeshua. Miski ang mga naging kaklase niya noon ay nakauwi na rin. Ang tanging nandito na lang ay kaming nasa futsal team at ang mga pinsan niyang hanggang ngayon ay nagkakantahan pa rin sa labas.Ngayon lang namin nakitang nakaupo si Yeshua dahil sa sobrang tao kanina kaya naman pinagpahinga na muna namin siya. Nakakain na rin kami kanina habang hinihintay siya habang nanonood ng soccer sa TV nila.“Okay lang, ano ka ba?!” Pinalo ni Miya si Yeshua sa balikat habang natatawa. “Ganito talaga kapag nagbe-birthday. Ikaw pa ‘yong pinaka-busy.”“Nakakahiya kasi sa inyo. Tinulungan niyo pa ako kanina mag-serve sa mga bisita, eh, bisita ko rin naman kayo.”“Baliw ‘to! Anong gusto mo? Tawanan ka lang naman habang nagkakandaugaga ka na sa mga bisita mo? ‘Buti umuwi rin ang parents mo. Kung hindi, ewan ko na lang.”“Wala ring silbi kapatid ko. Siya pa n