Chapter 226 Be Happy this Time

( Daniel )

Bigla kong nabitiwan ang mga dala kong ipinamili.ng makita ko siyang nakahandusay sa sahig.

Agad ko siyang binuhat at nagmadaling isinugod ko sa hospital.

Nakadarama ako ng takot.lalo na ng.

"Maari nating mailigtas ang mag-ina niyo Mister. Kaya lang di namin maipapangako kung magiging maayos ang kalagayan ng kanyang dinadalang sanggol."

Di ko alam kung ano pa ba ang magagawa ko. Namalayan ko na lang pumirma na ako.

Halos dalawang oras na akong nakaupo sa labas ng operating room.

Seven months pa lang ang dinadala niya.

Seven months.

Napapikit ako.

Ngayon ko lang nararamdaman ang takot na'to. Bakit? Ito na ba ang kabayaran sa mga kagaguhan ko? Tss. Di na sana dinamay pa ang bata dito.

( Janine )

Dahil bumalik na ang lakas ko, nagdesisyon si Julius na i-uwi muna kaming mag-ina sa rest house. Simpleng lugar lang ang ki