Share
Chapter 23
Chapter 23
Eto nanaman tayo. Kailan ba ako titigilang ipahiya nito?
He sniggered. Nilingon ko siya dahil doon at halos mabilaukan ng mahuli siyang naka tingin din sa'kin.
"Being honest won't kill you, Joy," he grinned.
Ang kapal!
But it could actually kill my pride and dignity. Sagot ng utak pero hindi ko na sinabi.
I crossed my arms against my chest and looked directly at the cars infront of us.
Hindi ako sumagot. Bahala siya riyan. Baka may masabi akong hindi maganda, kaya mas magandang manahimik.
Napapikit ako ng kaunti sa inis habang nire-rewind sa utak ko ang mga sinabi niya. Pag siya talaga kasama ko, imposibleng hindi ako mainis! I just wish Max would finish buying lotions already o kaya naman ay dumating na sila Japer. Whichever is faster!
Kaugnay na kabanata
Tears for Fears Chapter 24
Chapter 24 My eyes instantly glued at someone looking around just like me and when our eyes met, he stopped too. Nagtagal ang tingin niya sa'kin bago siya lumingon sa kanan and I don't understand why but I remain staring at him, particularly in his neck and...jaw. Nexus is seriously tall at siguro pag magkatabi kami, hanggang balikat niya lang ako. I was really short, nasa 5'3 lang ang height ko pero hindi halata dahil daw payat ang katawan ko at madaling madaya ng mga heels kapag sumasali sa mga pageants. May tinawag siya sa kanan niya at nakita ko ang pagkakakunot noo ni Max, na nawala rin agad nang makita niya ako. Tumingin ulit ako kay Nexus at nakita ko siyang nakatingin rin habang papunta sila sa'min. I gulped. Hindi niya inaalis ang tingin sa'kin habang hinahawi ang mga taong nagkalat sa field. Tumutugtog ang banda at hindi ako
Tears for Fears Chapter 25
Chapter 25 Matagal iyon. Parang sinusukat ang reaksyon ko sa bawat titig niya. Like he's there trying to decipher what I'm thinking. Hindi ko nga lang sigurado kung nakuha niya ba ang sagot sa itsura ko. Naputol muli ang tinginan namin nang mahagip ng mga mata ko ang pagtayo ni Harry. May naka tayo ring isang lalaki sa gilid, hindi ko matandaan ang pangalan pero ang alam ko ay isa siya sa mga kaibigan ni Harry. The guy took the pitcher. "Mag rerefill lang kami," ani Harry. He looked at each of us and then our eyes met in the end. Nagtagal iyon pero nauna akong nag-iwas ng tingin. "You sure? Pwede naman tayong magtawag ng waiter?" Claia sofly said. "Okay lang..." mahinang tugon ni Harry bago ngumiti. Hindi ko na kinaya. I tore my eyes from them and tried to focus my attention to the band. "Just l
Tears for Fears Chapter 26
Chapter 26 "C'mon...no need to hide," Si Ody iyon, patting my back. Like she's urging me to tell them. "Why need to hide in the first place?" Ilia question Ody's statement meaningfully. "You don't have to push her...kung ayaw niyang sabihin..." Out of anyone who I expect to say that, Harry spoke. Nakatingin siya sa akin habang nakapulot ang mga kamay ni Claia sa kaniya. Kahit ayokong tumingin sa kaniya, hindi ko na pigilan. Like my eyes have betrayed me and found the only person I wanna see. "Bakit naman hindi? Unless may tinatago siya, meron ba, Joy?" Konti nalang ay maiinis na ako sa babaeng ito! I pursed my lips and turned my eyes on them. "W-well...actually...I..." "Yo! What do we have here, huh?" Wesley's voiced interrupted us. Nakangisi ito at lahat napatingin s
Tears for Fears Chapter 27
Chapter 27 I thought those fucking nights were enough to drain my tears. Hindi pala. May ilalabas pa pala. Sinalubong ko ang madilim na bahagi ng field kahit ramdam ko pa rin ang mga nag babadyang mga luha sa aking mata. How ironic. Dapat sana'y sa maliwag ako mag punta at hindi sa dilim dahil mas ligtas iyon pero ewan ko ba. I feel like I'm safer here. I feel like the darkness can save me... at least from the judgment of people's eyes when they see how puffy my eyes are, right now. I don't exactly get it, but the darkness kind of comforts me. Like it can shield me from anything. From anyone. Iniisip ko palang na makakasalubong ko ang mga kakilala or worst, mga kaibigan ko pa, hindi na agad ako mapanatag. Nahinto ako sa isang tabi. May kalayuan ito sa maliwanag na sakop ng field ngunit di
Tears for Fears Chapter 28
Chapter 28 "Why were you here, anyway?" I pursed my lips and looked away. "Uh... t-tahimik dito at walang--" he cutted me off and quickly filled my sentence. "Walang makakakita sa pag iyak mo?" My lips turned ito a grim line. Natahimik ako bigla. Hindi ko alam kung ide-deny ko pa ba when it's obvious that he's right... that I tried to run away from people and hide my feelings, my pain, my tears... "You know..." he trailed off, as if finding words. He brushed his hair with his fingerswhile looking at the ground before turning his eyes on me again. "I'm not exactly the right person youneed as of this moment." He said and scoffed, as if he find an idea funny. "Your guardian angel must have made a mistake. I can't comfort a crying girl and promise that it'll be okay." I can sense som
Tears for Fears Chapter 29
Chapter 29Hindi ko tuloy alam kung inuuto niyalang ako sa mga sagot niya o totootalaga. Well, he got looks so... I don'tthink so. Marami na akong narinig kila Max at Jasper sa mga naging girlfriend niya at sa lahat ng narinig ko, babae talaga ang nanligaw."That explains why," tumango-tango ako."Well...?" he gestured his hands. I raised him my brows. "Answer my question too,"Kumunot ang noo ko. "Ano?""How can you determine if you lovesomeone?"Napaisip ako roon. "In my case, I love Harry because hemakes me happy. And I think it's all that matters," I confidently said."So, you love him?"Napatitig ako sa kaniya at natigilan. I Just said that I love him right? Mahal ko ba talaga? Or it's just my ego trying to denying it kaya hanggang ngayon hindi pa rin ako sigurado. "Yeah... ngayon ko lang na realized," sabi ko na lang dahil wala naman mawawala kung aaminin ko tal
Tears for Fears Chapter 30
Chapter 30Naramdaman ko ang mahinang ihipng hangin at ang miminsang pag tamang ilaw sa aking mukha. Iyon angnaging dahilan ng pag mulat ng akingmata. Mabigat pa rin ang mga talukapng mata ko galing sa pag kakatulogngunit unti-unti ring naka-adjust nang makita ang iba't ibang ilaw ng mga sasakyan sa harap.Bahagya akong gumalaw.Naramdaman ko ang seat beltna nakaharang saking katawan. Nakasakay ako ngayon sa kotsehabang natutulog kanina. Naalerto ako dahil doon. Napatingin ako sa kaliwa.Nandoon si Nexus na seryosong nagmamaneho. Tumatama ang kulaydilaw na ilaw sa kaniya dala ng mgailaw sa poste at ilang ilaw mula sa iba't ibang sasakyan na nakakasalubong.Tumikhim ako tsaka umayos ng upo.Nakuha nang pag galaw ko angatensyon niya kaya gumawi ang tingin sa'kin, pero saglit lamang iyon. Tila hindi na nagulat na magising ako."Malapit na tayo. Sleep more, " aniyasaka seryoso uling nagmaneho.
Tears for Fears Chapter 31
Chapter 31Lumabas ako ng kwarto at bumaba na.Tama nga ako na sina Max at Wesley ang narinig na nagbabangayan. Nag angat lang ako ng tingin sa kanila habang pababa sa hagdan. Maliitlang itong bahay na binili ni Mommy pero palagi na sila rito dahil mas komportable raw at malayo sa mga mata ng kanilang mga magulang.Natatawa na lang ako sa kanilang rason dahil aminado naman ako na kahit maliit ay maaliwalas naman itong bahay.Nakababa na ako ng hagdan at papunta sa kusina ng maabutan silang dalawa doon na nag aaway.Nakaupo si Max sa high chair at panay ang mando kay Wesley na nakasuot ng apron at halatang iritado sa pangengeelam ni Max."Whipped cream nga kasi ilagay mo!"ani Max. Nakasuot ito ng ternong pajama at naka lugay ang itim na buhok. Hindi na ako nagulat doon, dahil sa madalas nilang pag dalaw dito, may ilang spare clothes na silang lahat."Wala nga kakulit mo!" si Wesley na halatang ini
Pinakabagong kabanata
