TASHAInantay ko siya hanggang madaling araw.Kahit pa nga sobrang hapdi na ng mata ko dahil sa pag-iyak.Pinaglabanan ko ang antok.Pero hindi siya umuwi.Naiinis ako sa kan'ya dahil ayaw muna niyang makinig sa akin.Mas pinairal niya 'yong selos niya.Pero sa kabilang banda, alam kong kasalanan ko.Sa sobrang pagkataranta ko, kung ano- ano na ang nasabi ko roon.Gusto ko lamang din na makinig sa akin si Reynald!Pinagseselosan na niya si Reynald noon.Then, nabasa niya 'yong mga message na 'yon! So, ano pa nga ba aasahan ko? Sa isang Zaturnino na ubod ng seloso at pagiging possessive?Nakita ko ang matinding sakit na bumalatay sa mukha niya.Nang sabihin kong huwag na siyang magpakita sa akin , kapag nakuha na niya ang gusto niya.Nakita ko kung paano siya natigilan, at mawalan ng kulay.Para siyang biglang napaso sa apoy ng galit na kanyang sinindihan.Nakita ko ang matinding pagsisisi sa mga mata niya.Alam kong mahal niya talaga ako. At mahal ko rin naman siya. Pero nasaktan
ZATURNINO"I-irog k-ko... H-hindi mo n-naman kailangan gawin t-to e." Pauta-utal kong sabi.Nabibigla ako sa mga nangyayari.Hindi ko inaasahan na gagawin niya 'to.Siya na ngayon ang kusang naghubad sa harapan ko!Ang naghahain sa sarili?Tang*na kagabi parang naulol ako!Halos mapagsamantalahan ko siya!Pero ngayon na siya na ang nagkukusa, para naman akong tanga na natutulala!Hindi ako makapaniwala!Para akong nanuno bigla!Nang mahimasmasan ay agad akong tumalikod.Tang*na tumalikod pa ako talaga?!Pero ayaw ko naman na samantalahin ang pagkakataon!Paano kung tulad ko, nabibigla rin lamang siya? Pero tang*na ang pagkalalake ko, tila kinakalaban ako!Ramdam ko sa loob ng pantalon ko ang pagprotesta niya sa pag-iwas ko!Kumikislot-kislot na ito sa lungga niya.Gusto nang kumawala!"Zat... g-gusto ko lang naman na p-patunayan sa'yo na mahal talaga kita.Di ba noon mo pa gusto na--""Oo noon pa, gustong-gusto. Pero, Irog ko naman kakatapos lang ng away natin.Ayaw ko naman na ibig
TASHA Magkahalong pagkadismaya at pagkapahiya ang aking naramdaman. Nang tanggihan niya ako, at talikuran. Tuloy, lihim na nahiling ko na bumuka sana ang sahig at lamunin ako ng tuluyan. Ako pa tuloy ang nag-mukhang desperada! Kagabi halos gutay- gutayin niya ako! Tapos ngayon, ako na ang nagkukusa pero nagpapabebe naman siya! Kung kailan nakapagdisisyon na ako! Kung kailan nakatagpo na ako ng lakas ng loob na ihain ang sarili sa harapan niya! Saka naman biglang nagbago ang isip niya!Makakapaghintay naman daw siya...Yeah Right! Parang hindi ko siya kilala, bilang isang mainipin at walang pasensya! "Sige. Mag-aantay ka kamo? Di mabuti. 'Yon rin naman talaga ang balak ko simula noong sinabi mong tayo na. Ibibigay ko sarili ko sayo pagkatapos ko nang mag-aral sa kolehiyo. O, di kaya kapag kasal na tayo, kung tayo talaga!." Hindi pa rin niya ako nilingon. But I felt him stunned. Inaantay ko siyang magsalita pero wala akong narinig. Ramdam ko ang pamumula ng mga
TASHA"Z-zat...Tama na, hindi ko na kaya." Ang pag-mamakaawa ko.Kung magpapatuloy pa siya ay baka mahimatay na ako!"G-gano'n pala 'yon. Ang sarap na nakakapagod.." Ang wala sa loob kong naiusal... Hingal na hingal na ako.Parang hapong-hapo!Napahagikhik siya!Habang sa akin pa rin nakatutok ang kanyang mga mata.Marahan niya akong dinaganan.Balanse ang katawan para hindi ako maipit.Sa tangkad at laki niya, tang*na kapag ito dumagan sa akin ng buong bigat niya? Siguradong talaga pisat ako!Muli niyang inangkin ang labi ko.Maalab na halik na naman ang pinagsaluhan namin!Habang patuloy na nagsasalpukan ang aming mga labi, ay naramdaman ko ang marahang paghawak nito sa aking kamay.Kinuha niya iyon at iginiya sa kanyang gitna. He guided my hand to hold his hard, long and thick friend!Nagulat talaga ako.Nang mahawakan ang katigasan niya.Mainit iyon at makinis...Para akong napasong binawi ang aking kamay.Nag-init ang pisngi ko.'Yon lamang ako nakahawak ng Ari ng lalake.At a
ZATURNINOMahimbing na ang tulog niya.Lampas hating gabi na rin.Napakagat labi ako, habang pinagmamasdan ko ang napaka-amo niyang mukha.Hindi ako dalawin ng antok.Gising na gising ang diwa ko, sa saya!Kailan ba ako magsasawang titigan siya?Napailing ako at napangiti.Parang wala na 'atang lunas ang sakit ko.Habang tumatagal, mas lalo pa 'atang lumalala ang pagkahumaling ko sa kanya.I solftly kissed her forehead…Tang*na dumakit lang ang labi ko sa balat niya, nagigising ang dugo ko ng kusa.Nagwawala agad ang aking batuta!Napadaing ako nang kumislot na naman ang pagkalalake ko.Kakatulog pa lamang niya.Alam kong pagod pa siya.At marahil nga ay masakit pa ang kanya.She bleed…Sarap na sarap ako.Sa pag-angkin sa kan'ya.‘Tas ang Irog ko naman nagpi-penitensya sa laki ng pagkalalaki ko.She’s too tight for my size.Kita ko ang hirap niya.Ang hirap niya kung paano tanggapin ang pagkalalaki ko.Kailangan 'ata na dalasan ko ang pagbisita sa loob niya.Napangisi ako.“Nakakabal
TASHANagising na lamang akong mag-isa kinaumagahan.Nasa ilalim pa rin ako ng kumot pero alam kong hubad pa rin ako.Tatayo na sana ako pero hindi ko kaya.Nanginginig ang mga binti ko.Ramdam ko ang pananakit ng buo kong katawan.Pakiramdam ko parang may nakapasak pa rin na kahoy sa pagkababae ko.Naisuko ko't naibigay na sa kanya ang lahat-lahat sa akin.Napakagat labi ko...Parang gusto kong maiyak sa hindi malaman na kadahilanan.Nagsisisi ba ako?Ofcourse not! Ginusto ko ang mga nangyari.Sigurado akong wala na akong pag-aalayan pa ng sarili ko kung hindi siya lang.Pinilit kong bumangon.Balot ng kumot ang sarili ay dahan-dahan akong umupo.Pero napamura ako sa isip!Nakakaramdam ako ng pagkahilo.Hindi rin talaga maganda ang pakiramdam ko.Pakiramdam ko nga ay nilalagnat ako!Sobrang kirot rin ang nararadaman ko mula sa aking gitna.Kapag sobrang magkadikit nga ang mga hita ko ay mas nararamdaman ko ang nakakaiyak na kirot.Ngunit kung paghihiwalayin ko ng konte ang aking mga
TASHANanatili lamang si Zat sa tabi ko sa nakalipas na mga araw. Kung pag-aalaga lang, ay masasabi kong alagang-alaga niya talaga ako.Ni ayaw niya akong pakilusin kahit sa maliliit na bagay.Kahit pa kung tutuusin ay nakakakilos, na naman ako.Apat na araw na ang nakalipas.Mula ng magpunta ang doctor na nobya ng kaibigan nito.At sa nakalipas na apat na araw na iyon?Saksi ako sa matinding pagpipigil ni Zat sa sarili na muling angkinin ako.Nakontento na lamang ito sa pahalik-halik at payakap-yakap, sa akin.Pero minsan hindi pa rin nito maiwasan na humirit at tuksuhin ako.Madalas, natatawa na nga lang ako sa kan'ya e. Lalo na tuwing mararamdaman ko ang paninigas ng pagkalalaki niya.Sa tuwing yakap niya ako.Sa tuwing magdidikit ang katawan namin."Irog ko, masakit pa ba talaga? Mukhang okay ka na naman e, " ang nakasimangot na tanong nito.Gusto kong matawa sa kan'ya, pero nagpigil ako.He looks really frustrated. Paayaw-ayaw pa noong una pero nang matikman, ayaw nang tigila
TASHALutang ang isip kong napasunod na lamang sa mabilis na lakad ni Lucio.Hindi ko alam kung saan ba talaga ang tungo namin. Pero ramdam ko ang labis na pagmamadali at kaseyosohan sa bawat kilos ni Lucio. "L-lucio, hindi ko na kaya. Pagod na pagod na ako.." Ang hingal kong sabi.Makaraan ang mahabang sandali na lakad, takbo kami sa madilim na kagubatan."Tasha, hindi tayo nakakasiguro na walang nakasunod sa atin.Kailangan kitang dalhin sa lugar na sinasabi ni Bossing. Doon magiging ligtas ka. Doon ka rin niya pupuntahan." Ang 'di kababakasan ng biro'ng anito.Alam kong pagod na rin siya. Dinig ko rin ang bawat hingal niya. "Paano kung hindi siya makasunod? P-paano...kung-" Napahagulhol na ako. Isipin ko pa lamang na hindi ko na ito makikita ay parang hindi ko talaga makakaya.Mahal na mahal ko siya..."P-paano kung may mangyaring masama sa kaniya?" Ang nahihintakutan kong tanong.Parang bukal ang luha kong patuloy na namamalisbis sa aking magkabilang pisngi."Alam kong hindi b