CHAPTER 35

TASHA

Nanatili lamang si Zat sa tabi ko sa nakalipas na mga araw.

Kung pag-aalaga lang, ay masasabi kong alagang-alaga niya talaga ako.

Ni ayaw niya akong pakilusin kahit sa maliliit na bagay.

Kahit pa kung tutuusin ay nakakakilos, na naman ako.

Apat na araw na ang nakalipas.

Mula ng magpunta ang doctor na nobya ng kaibigan nito.

At sa nakalipas na apat na araw na iyon?

Saksi ako sa matinding pagpipigil ni Zat sa sarili na muling angkinin ako.

Nakontento na lamang ito sa pahalik-halik at payakap-yakap, sa akin.

Pero minsan hindi pa rin nito maiwasan na humirit at tuksuhin ako.

Madalas, natatawa na nga lang ako sa kan'ya e.

Lalo na tuwing mararamdaman ko ang paninigas ng pagkalalaki niya.

Sa tuwing yakap niya ako.

Sa tuwing magdidikit ang katawan namin.

"Irog ko, masakit pa ba talaga? Mukhang okay ka na naman e, " ang nakasimangot na tanong nito.

Gusto kong matawa sa kan'ya, pero nagpigil ako.

He looks really frustrated.

Paayaw-ayaw pa noong una pero nang matikman, ayaw nang tigila