TheaNakayakap ako nang mahigpit kay Lucian matapos ang mainit na naganap sa aming dalawa. I can feel his fast heartbeat habang panay ang haplos niya sa likuran ko.“Kamusta yung summit?” tanong ko sa kanya habang hinahaplos ko naman ng marahan and dibdib niya“Okay naman, Hon! Yun nga lang, na-miss talaga kita!” “I missed you too, Hon!” napabangon ako ng maalala ko ang panaginip ko noong isang gabi. Nahuli ko daw si Lucian na may babae kaya tinaasan ko ito ng kilay.“What?” nagtatakang tanong niya sa biglaang pagbitaw ko sa yakap niya“Nambabae ka ba dun?” “What?” napabangon din si Lucian sa gulat “Where did you even get that?” “Heh! Tigilan mo ko sa kaka-english mo, nasa Pilipinas ka na! Sagutin mo na lang yung tanong ko!” inis kong sabi kanya“Of course not! Hon, never na akong tumingin sa iba buhat ng makilala kita!” pagtatapat naman niya“Sigurado ka?” paniniguro ko pa“A hundred percent! Saan ba galing yun?’“Wala naman!” Sagot ko saka ako nahiga uli sa kama “Napanaginipan
TheaMaaga akong nagising kinabukasan para makapagsimba kahit pa nanakit ang katawan ko dahil sa ginawa ni Lucian sa akin. Bandang alas-onse ng umuwi ito kina Tata Kardo dahil may lakad kami ngayon. Wala pa din si Arvie kaya naman tinext ko na ito para alamin kung ano oras ito uuwi.Pagkatapos kong maligo at magbihis ay nakarinig ako ng katok sa pinto at nang buksan ko iyon ay ang nakangiting mukha ni Lucian ang nakita ko.“Ready ka na?” tanong niya sa akin “Ang ganda talaga ng Hon ko!”Nakasuot lang naman ako ng isang simpleng bestida na kulay puti na may mga bulaklak na disenyo. Wala itong manggas kaya nakalitaw ang braso ko. Tinernuhan ko ito ng itim na sandals na mababa lang ang takong.Nakasuot lang naman si Lucian ng maong na pantalon, rubber shoes at T-shirt. Simple ang gayak niya pero napakagwapo niya pa rin sa paningin ko.Tumango naman ako saka ko kinuha ang susi para mailock ang pinto. He grabbed my hand and we started walking kaya naman ang mga kapitbahay ay masayang na
Thea“Okay ka lang ba? Nabalitaan ko kay Arvie yung pagpunta ng tatay mo?” malungkot na sabi sa akin ni Karen noong nasa canteen kami para kumain ng tanghalian“Ayos lang ako!” pinilit kong paglabanan ang muling pagbangon ng galit sa dibdib ko sa twing naaalala ko ang pagpunta ni itay sa amin“Hindi ko lang talaga maintindihan kung saan kumukuha ang tatay ko ng lakas ng loob para makuha pa niyang humarap sa amin.”“Gusto niya lang siguro kayong makita.”“Bakit pa? Dahil okay na kami? Dahil kaya na namin at wala na siyang pwedeng itulong pa kaya magpapakita na siya?” pakiramdam ko kaharap ko ang itay habang binibitawan ko ang mga salitang iyon“Hindi naman siguro. Tatay niyo pa rin yun. Baka naman gusto mo bigyan ng pagkakataong makabawi sa inyo.”“Hindi na Karen! Hindi na niya kailangan bumawi!” matigas na pahayag ko ditoAlam kong matigas ang tingin sa akin ni Karen pero wala akong magagawa. Nasakatan ako ng sobra at malalim ang iniwang sugat non sa akin at sa pamilya ko.Di bale sa
LucianWe are at Jackson’s bar this night dahil gusto ni Marcus na magkita-kita kami. Medyo naging busy kasi kami for the past weeks at gusto niya daw lumabas kaya naman napagpasyahan namin siyang samahan.Minsan lang siyang mag-request eversince Blanca died at I feel na kailangan ko siyang samahan.I just felt guilty dahil nagsinungaling na naman ako sa babaeng mahal ko. Dalawang buwan na ang relasyon namin ni Thea and I have been thinking of ways kung paano ko aaminin sa kanya ang totoo.Hanggat maari ayaw ko na siyang lokohin tungkol sa tunay na pagkatao ko pero sa twing iniisip ko na yun ang magiging dahilan ng hiwalayan namin, parang maduduwag ako.Gaya ngayon, sinabi ko na may overtime ako at hindi ako makakauwi sa kanila. I felt guilty knowing na kanina pa siya naghahanda ng dinner namin tapos bigla akong nag-cancel.“Lumilipad ang utak ni Segovia!” Asar sa akin ni Drake kaya napasimangot na lang ako“Ano na ba ang status, Segovia? Pinapatagal mo ng masyado baka lalo ka niyang
TheaMasakit na ang mata ko sa kakaiyak sa maghapon pagkatapos kong iwan si Lucian pagkagaling namin sa simbahan.Galit ako sa kanya at kahit nagpaliwanag siya ay hindi ko pa rin iyon matanggap. Nagseselos ako! Nasasaktan ako! At kahit pa sabihing hindi niya ginusto yon ay hindi ko mapigilang masaktan.“Thea!” Napalingon ako at nakita ko si Karen na pumasok sa kwarto ko. Automatic na yumakap ako sa kaibigan ko at muli akong napaiyak.Parang kailan lang, siya ang umiiyak pero ngayon, ako na. “Karen, ang sakit! Hindi ko yata kaya!” Hinagod ni Karen ang likod ko at hinayaan lang akong umiyak. Nang kalmado na ako ay tinanong niya ako kung nagkita na kami ni Lucian.Ikinuwento ko sa kanya ang lahat ng nangyari kanina at napahikbi na lang ako.“Thea sa tingin ko nagsasabi ng totoo si Lucian.” biglang sabi niya kaya natigil ako sa pag-iyak“A-anong ibig mong sabihin?”“Kasi ayun na nga diba nakita ko na kahalikan niya yung babae sa bar! Kinunan ko pa ng picture saka ko sinend agad sayo.”
TheaMalungkot akong nakatingin kay inay na ngayon ay kasalukuyang nandito pa rin sa mental hospital. Walang pagbabago sa kundisyon niya kaya naman minabuti na namin ng kapatid ko na si Arvie na hayaan muna ito dito.Tatlong taon na siya dito at dahil na rin sa pagwawala niya sa twing inaatake siya ng sakit niya ay nagpasya kaming magkapatid na kahit masakit na malayo siya sa amin, mas ligtas at mababantayan siya dito.“Kailan kaya makakalabas dito si inay, ate?” tanong ng kapatid ko na si Arvie habang malungkot na sinisilip ang aming ina na tulala at hindi na kami makilala“Hindi ko alam. Parang ayaw tulungan ni inay ang sarili niya. Parang mas gusto na lang niya na ganyan siya.” malungkot na sagot ko sa kapatid ko saka ko muling binalingan ng tingin ang aking ina.Tuluyan ng pinanawan ng katinuan si inay dahil sa mga problema na hindi na kinaya ng utak niya. Sunod sunod na dagok ang nangyari sa pamilya namin kaya siguro hindi na kinaya ni inay ang lahat.“Tara na Arvie. Umuwi na t
Thea“Hoy Thea! Hindi pwede na hindi ka sasama mamaya sa party ha! Birthday ko yun!” Nakasimangot na sabi ng kaibigan ko na si Karen sa akin habang nag-aayos kami ng gamit dito sa faculty room.Co-teacher ko siya dito sa public school na pinapasukan ko at naging matalik na rin na kaibigan. Sa awa ng Diyos ay naitawid ko ang review para sa Licensure Examination for Teachers(LET) at isa ako sa topnotcher ng exam kaya naging madali ang pagpasok ko sa public school. Mas mataas kasi ang sahod sa mga public schools kumpara sa mga private, idagdag pa ang ilang benepisyo na natatanggap namin mula sa gobyerno.Well hindi naman sobrang laki pero sapat naman na para sa amin ng kapatid ko. Dalawang taon nalang at magtatapos na si Arvie sa kursong Criminology.Hindi din naging madali ang lahat sa kapatid ko dahil gaya ko, nagtrabaho din ito habang nag-aaral.Proud kami sa aming mga sarili dahil naitaguyod namin ang pag-aaral namin na sana ay si itay ang gumawa.Buhat ng palayasin ko siya sa bur
Lucian“Hey! Are you even listening?” Niyugyog ako ni Marcus dahil may sinasabi siya pero dahil lumilipad ang utak ko ay hindi ko naintindihan iyon.“Ano ba yun?” iritang sagot ko dito dahil naputol ang pag-iisip ko sa pangyayari kagabi“What the f**k? Anong nakain mo Segovia at tahimik ka ata ngayon?” pang-aasar naman sa akin ni Drake “Let me guess, babae yan!” singit naman ni Hendrix habang humihigop ng kape niya“Tinakasan ako!” maiksing sagot ko sa kanila kaya lahat sila napatingin sa akin“What?” sabay-sabay nilang tanong na halos ikabingi ko“Are you guys deaf?”“Linawin mo kasi!” Xavier said while wearing that smirk in his damn faceNapilitan tuloy akong ikwento ang engkwentro namin ng babaeng iyon kagabi. Well wala naman kaming inililihim sa isa’t-isa. Lahat ng nangyayari sa amin ay alam ng lahat. “May nangyari ba?” tanong ni Drake sa akin kaya umiling ako agad“Lasing yung tao bro! Hindi ko naman magagawa yun.” “Then she ditched you?” Inulit pa talaga ni Xavier sinabi k