Chapter Fifty One

“Hindi ba’t ako ang dapat na magtanong niyan sa ‘yo?”

Bahagya akong natigilan nang marinig ang tanong niya pabalik. Medyo lumalakas na ang ambon kaya’t kinuha ko na ang pagkakataon na iyon upang hawakan ang palapulsuhan niya.

“Anong ginagawa mo?” Muling tanong niya.

“N-Nasaan ang kotse mo? Doon na lamang tayo mag-usap,” pilit kong ikinalma ang boses ko bago ako muling sumulyap sa gawi niya. “Hindi tayo puwedeng makitang magkasama.”

Kumunot ang noo niya matapos marinig ang sinabi ko ngunit agad din naman akong nag-iwas ng tingin. Hindi kami puwedeng makita ni Preston dahil baka mamaya ay magkakilala pala sila. Hindi puwedeng malaman ni Preston kung anong nangyari noon…. hindi talaga puwede.

Hindi ko alam kung anong magiging reaksiyon niya kapag nalaman niya ang ginawa ko noon. Hindi man siya ang biktima pero…

Narinig ko ang malakas na pagbuntong hininga niya at iginiya ako patungo sa sasakyang nakaparada sa tapat ng bahay ni Preston. Pumasok ako sa passenger’s seat ngunit agad din akon