Naging tahimik na si Alas matapos ng aming usapan sa kotse. Kahit nang makauwi ay tahimik lang siya. Hindi na rin ako naglakas loob na magsalita dahil mukhang totoo naman ang sinabi nitong pagod siya. Kaya nang makauwi kami ay dumiretso siya sa kanyang silid sa pangalawang palapag. And as soon as he vanished from my sight, Tita Alena went out from the kitchen."Oh, nakauwi ka na pala, Maia." Lumapit siya sa akin at hindi na ako nagulat nang haplusin niya ang aking tiyan. "Kamusta ang babies? Hindi ba sila malikot?"I shook my head. "Hindi naman po."Ugali na ni Tita Alena ang haplusin ang tiyan ko sa tuwing nagkakasalubong kami. She keep asking if ever I can feel any movements inside my tummy which I usually answer with a shaking head. Wala naman kasi akong nararamdaman na movement. Siguro kapag na sa six months ko na siguro. Hindi ko alam."Anyway, nasaan si Alas? Siya ba nagsundo sa 'yo?" she asked.Tumango ako. "Opo. Nauuna na po siya sa taas kasi mukhang pagod yata."Napatango-tan
"Here."Nag-angat ako ng tingin nang may maglahad ng isang cornetto sa harap ko. I lifted my gaze and Kryzler's smiling face welcomed me. Muli kong tinignan ang hawak nitong cornetto bago ito tinanggap."S-salamat. Hindi ka na sana nag-abala," mahinang wika ko.Umupo siya sa aking harapang upuan at nilapag ang kanyang phone sa mesa. "I can still remember how desserts cheers you up everytime you're having a bad day. So, can you tell me what's going on?"Humugot ako ng malalim na hininga at binalatan ang aking hawak na cornetto. "Wala. Wala naman nangyayari.""I know you have a problem," aniya. "Your face shows it. I know it's been long years and we only dated for like... a month. Hindi ko maalala. Pero may naaala ko pa rin ang mga konting bagay na napapansin ko sa 'yon noon."Doon ako natigilan sa aking ginagawa. I sighed. Muntik ko nang malimutang naging ex ko nga pala si Kryzler at kahit minsan ay naging affectionate ito sa akin. I bit my lower lip and I completely stopped what I was
I watch how Alas put down his laptop."I'll be out for tonight. You can sleep early," he said.Hindi pa man ako nakakasagot ay umalis na ito ng silid bitbit ang kanyang leather jacket. Hindi ko tuloy maiwasang mapakagat ang aking ibabang labi. Bahagyang kumirot ang aking dibdib dahil sa kanyang ginawa.He's been giving me cold treatments after fetching me from the cafe where Kryzler brought me. Nakaramdam ako ng pagsisisi dahil sa aking ginawa. Ginawang hindi ko alam. But I feel like it was my fault for his mood to go sour and act like that. He was in a good mood this afternoon after fetching me from my yoga class. Tapos ngayon...I sighed. Hinimas ko ang umbok sa 'king tiyan at tumayo sa kama. Naglakad ako patungong bintana at tinanaw roon si Alas. And I wasn't wrong. Kita ko kung paano siya sumakay sa kanyang kotse at mabilis itong pinaandar paalis. I sighed once again and closed the curtains of the window. Muli akong naglakad pabalik sa couch at doon ako naupo.Ano bang dapat kong g
Buong umaga akong walang gana. Nakahilata lang ako sa kama at nagmuni-muni habang nakatitig sa kisame. Wala akong ganang makipaghalubilo sa iba tulad nitong mga nagdaang araw. Siguro ay dahil na rin isa ito sa mga bunga ng aking pagbubuntis. Siguro bukas ay maayos na ako. O baka mamaya. Hindi ako sigurado.My phone rang a few times. Bagot kong kinapa ang nightstand at tinignan kung sino ang tumatawag. Nang makilala ko ang caller ID ay agad kong inangat ang tawag at dinikit ang phone sa 'king tenga."Hello?""Hi, Maia! Malamya yata boses mo. Ayos ka lang?"Pinikit ko ang aking mga mata at hinilot ang aking sintido. "Maayos lang naman ako, Sia. Napatawag ka?""Duh?! Labas tayo! Na sa sala ako ngayon. Bihis ka na dali! I'll wait for you here."Hindi pa man ako nakakasagot para sana humindi nang putulin na nito ang tawag. Napakamot ako sa 'king kilay at bumuntong hininga. Maybe I just have to go out and breathe in some fresh air to calm myself. Hindi pwedeng magkulong lang ako rito sa loob
Hindi ako makatulog kahit nang sumapit na ang hating gabi. I'm getting worried about the baby. Palagi na lang akong napupuyat dahil sa kung ano-anong naiisip ko. Baka nakakasama 'to sa kanila. Pero kahit na ganu'n ay hindi ako mapakali. Hindi pa rin ako makatulog kahit ilang beses kong pilitin ang aking sarili.I sighed. Dinilat ko ang aking mga mata at bumangon. Nilingon ko ang espasyo sa 'king tabi at bumuntong hininga. Hindi pa rin nakakauwi si Alas. Hindi ko alam kung nasaan siya ngayon, siguro ay kasama pa rin si Monica. Maybe he's still busy. O baka ay doon na siya natulog sa lugar ni Monica. Hindi ko alam.Kinamot ko ang aking kilay at bumaba sa kama. Hinanap ko ang aking tsinelas at kinuha ang aking phone mula sa pagkaka-charge. I turned on the data and went to my instagr*m account to talk to Sia. Alam ko kasing gising pa siya sa mga oras na ito kaya gagambalain ko sana siya. Ngunit nang mabuksan ko na ang app ay kaagad akong natigilan sa litratong bumungad sa 'kin.It was a t
I felt him kissed my hair as I closed my eyes. Mahigpit ang kanyang pagkakayakap sa akin na para bang tatakbo ako o maglalaho ano mang oras. Hindi ko alam kung ilang minuto na kaming ganito ang pwesto. But after the steamy moments he had done, ni hindi pa nga kami nakakalinis, ayaw niya pang umalis ng kama."Alas-""I threw it away," he said. "I don't like that stupid doll."Nangunot ang aking noo. "Anong stupid doll? Ang ganda kaya nu'n. Tapos ang cute pa.""I bought you a doll. 'Yun na lang ang gawin mong collection," he hissed.Mas lalo akong nalito. Anong nangyari sa kanya?"Bakit? Mas gusto ko 'yung sa kanya," I said.He scoffed and didn't talk. Hindi na rin ako nagsalita. Dahil sa totoo lang ay nagiging komportable na ako sa aming pwesto at ayoko nang umalis pa. I just want to stay here forever. Pero alam kong imposible 'yun kaya habang maaga pa, kailangan ko nang igapos ang sarili kong puso. Ayokong hanap-hanapin ko ito."Do you still love him?" biglang tanong nito matapos ng m
“Ang cute nito!” I exclaimed while touching the baby crib.Kanina pa ako na-a-amaze sa mga bagay-bagay dito sa paligid. It feels so amazing to see such small sizes stuff that is fit for the babies. Parang excited tuloy akong tignan ang baby na gagamit ng aming mga pinamili.And that baby is our baby.I sighed. How I wish I could spend a little longer to witness my babies use these stuff we bought. Sana kung bibigyan ako ng pagkakataon ay magawa ko 'yun. Para kahit papano ay may babaunin akong alaala bago ako umalis."Okay, we'll buy this," he said and called someone to buy the crib.Patuloy lamang kami sa pamimili. Wala siyang imik sa aking tabi. Kung ano ang napipili ko ay agad niyang pinapakuha sa saleslady para ayusin na for purchase. Hindi ko maiwasang makaramdam ng tuwa habang ginagawa namin 'to. Alas is just silence beside me but I know he's very attentive to whatever I am going to say.I picked up the cute blue onesie. Pinasadahan ko ito ng tingin mula harap hanggang likod. It
"You know what, this has been a long day." Nakangiting sumandal si Monica sa braso ni Alas na parang hindi nila ako kasama. "Let's go home?"Napataas ang kilay ko. I saw how he pushed her hand away from his arm. Bumaling sa akin si Alas at kaagad akong nilapitan. He held my arm and caressed my tummy. Napatingin ako kay Monica at napansin ang pagtagis ng bagang nito na aking ikinangiti."Are you tired? Do you wanna go home?" he asked.I bit my lower lip. Medyo napagod ako sa araw na ito. Matapos kasi magpakita ni Monica ay sumama na ito sa amin sa kahit saan kami magpunta. Aayain ko na sanang umuwi si Alas ngunit pilit itong pinipigilan ni Monica. Pointing things that she said would entertain me kahit hindi naman.Tumango ako sa kanya at sinandal ang aking noo sa kanyang dibdib. Sinadya kong makita 'yon ni Monica para mas lalo siyang mabanas. I saw how she glared at me. Matamis ko itong nginitian at pinikit ang aking mga mata. I felt Alas wrapped his arms around me making me feel warm.