Ayan na. Excited na ako omg. Thank you sa mga nag-comment at nagbibigay ng gems! More gems to come hihi. Back to double ud at long chapters tayo mga Senyoras. Bukas ulit! ♡
Para akong na-estatwa sa 'king nasaksihan. Bumilis ang aking paghinga at ramdam ko ang pananakit ng aking dibdib at tiyan. I bit my lower lip and held into the nearest thing near me to support my balance for I feel like my knees lost their strength. Ngunit sa halip na pader, kamay ni Yoki ang nakapa ko. I immediately hold into it tight and closed my eyes.Mahina akong napailing. No. Hindi pwede 'to. This can't be.Kinapa ko ang aking tiyan nang makaramdam ako ng pananakit ng todo. Mahina akong napaungol sa sakit."Maia-""Ilabas mo ako rito, please," I whispered weakly.Walang pagdadalawang isip namang sinunod ni Yoki ang sinabi ko. Inalalayan niya akong lumabas ng condo na walang imik. Nakalimutan ko nang kunin ang aking purse. Ang tanging gusto kong mangyari ay makaalis dito. Hindi ko kayang tignan ang nakita ko.And as soon as we entered the elevator, I felt a liquid flow down my legs. Napatingin ako doon at kaagad akong tinubuan ng kaba. Mukhang napansin 'yon ni Yoki dahilan upang
"Bakit mo ito ginagawa, Yoki?" I asked. "B-bakit? Para saan?"He sighed and looked at me. Tipid itong ngumiti sa 'kin at umupo sa couch. We're here in somewhere... in Davao, I think? Dito kami dumiretso. I've been asking him why. Bakit dito, kung bakit hindi niya ako hinatid pauwi?"Okay, I'll be honest with you," he said. "I like you, Maia."Napaawang ang aking bibig. It was the most unexpected confession I ever heard. "A-ano? Pero, Yoki, pangalawang beses pa lang tayo nagkita. At alam mo namang..."Alam mo namang isa akong bayarang babae."I know. But it doesn't matter. From the very first time I saw you, I was attracted. Pero nalaman kong girlfriend ka pala ni Alas, I tried to suppress that feelings." He sighed again. "Sorry. Gusto lang kitang tulungan. I hated the fact of how my cousin dumped you for a woman like Monica. You deserve the world, Maia."I bit my lower lip. I was speechless. Wala akong maisip. Walang salita ang pumapasok sa dibdib ko para sagutin ang kanyang sinabi sa
Hindi ko maiwasang napatitig sa anak kong gumagawa ng kanyang assignment. I feel bad for him. Sa murang edad ay napilitan siyang intindihin ang mga bagay-bagay na hindi pa naman angkop sa kanyang edad. He comprehend things fast so he can understand our situation. If any other kids, mag-so-sorry pa sila sa kanilang teacher. But not my son. He will fight for what he think is right.I sighed. I picked up the glass of milk I made for him and walked towards his direction. Napansin naman ako nitong palapit kaya agad niyang sinara ang kanyang notebook at umayos nang upo. I smiled at him and handed him the glass of milk. Umupo ako sa kanyang tabi at tumingin sa kanya."Are you done with your homework?" I asked.Tumango ito. "Yeah. Our lessons right now are the once me and Tita Mayi tackled two years ago."Napatango-tango ako. "You still remember that?""Yes, Mom."I smiled. Hindi maipagkakailang mas lamang ang IQ ng anak ko kaysa sa mga batang nakapalibot sa kanya. At sa murang edad ay magali
"Gaga ka. Ayusin mo nga desisyon mo sa buhay," iritang sambit ni Felony sa 'kin. "Akala ko ba matalino ka? E 'di kapag pumayag ka, lahat ng effort mo sa pagtatago ay mauuwi lang sa wala kung magkikita kayo roon sa Maynila."Hindi ko maiwasang mapangiwi sa uri ng pananalita ni Felony. Bakas ang inis sa mukha nito pagkatapos kong ikwento sa kanya ang mga nangyayari at patungkol sa kasong hahawakan ko kung sakali. Hindi naman mainitin ang ulo ni Felony ngunit mukhang naiinis siya sa ideyang papasukin ko.We're in a bar. Sarado pa lang ngunit nakikipagbardagulan siya para lang papasukin kami dahil mag-si-celebrate raw kami sa pagkapanalo ng kaso. Palagi namin itong ginagawa kapag may naipapanalo kaming kaso. Nasanay na sa 'min ang may-ari ng bar kaya kahit na hindi pa sila nakabukas ay pinapapasok na nila kami."I know," I muttered and bit my lower lip. "But I can't help it, Fel. Siya ang tumulong sa 'kin sa mga panahong kailangan ko ng tulong. Gusto ko siyang tumulungan kapalit ng kabait
Napatingin ako sa 'king anak na seryosong nakatitig sa kanyang phone. I've been contemplating thoughts inside my head wether to tell him right now or what. Baka kasi kung matagalan ako rito sa Davao ay mas lalong ma-de-delay ang kaso na hahawakan ko. And as much as possible, I want to win this case no matter how difficult this is.This is also another r#pe case, but the difference is... someone planted dr#gs on him. At lahat ng ebidensya ay nakaturo sa kanya. And I believe in Sia when she says her cousin is innocent. Hindi lalapit si Sia sa 'kin kung nagdadalawang isip din siya na inosente ang kanyang pinsan.I sighed. I have a feeling that Kryzler talked to Sia about her cousin's case. Hindi naman 'yon ang dahilan kung bakit marami akong ininom kanina. Masyado lang akong nag-overthink sa kung ano ang mararatnan ko roon."Baby..." malumanay kong sambit at lumapit sa 'king anak.Lumingon naman siya sa 'kin. He turned off his phone and looked at me. "Yes, mom?"He's just six. Pero pakir
Pagod akong humilata sa kama at pinikit ang aking mga mata. Inaantok na ako ngunit kailangan ko pang mag-text kay Mayi na nandito na ulit ako sa Maynila. After seven years, I am now back to the place where everything started. Where I learned that love really exist. Sadyang naramdaman ko lang 'yon sa maling tao.Inabot ko ang aking phone at tinext si Mayi na nakarating na ako. Kinamusta ko na rin ang aking anak bago ko ini-off ang phone. I'm pretty sure she'll reply to me tomorrow in the morning. Minsan ko lang kasi makitang nagpupuyat si Mayi. During finals lang siya nagpupuyat kakaayos sa mga examination sheets.Sa kabila ng pagod ko ay hindi ako makaramdam ng antok. I want to rest. I want to sleep but my mind doesn't want to. Ngayong na sa Maynila ako ay bumabalik sa 'king alaala ang lahat ng mga nangyari. Parang kahapon lang ang lahat. Everything was like a blur. Sobrang bilis ng mga pangyayari.Bumangon ako sa kama at hinanap ang aking tsinelas. Nang mahanap ko ito ay naglakad ako
"Alas!"Before I could even utter that word, Cole did it for me. Nabaling ang aking tingin kay Cole na may halong pagtataka. I saw him glancing at me. Ngumiti siya sa 'kin at naramdaman ko naman ang paglapit sa 'min ni Alas."Ferrer," malamig na bati ni Alas kay Cole.Nilingon ko si Alas at kinunotan ito ng noo. "Anong ginagawa mo rito?""Sia told me you're already aware I will fetch you today," sambit nito sa mababa at malamig na tinig.Pinikit ko ang aking mga mata ng mariin at humugot ng malalim na hininga. Saka lang nag-sink in sa isip ko ang sinabi sa 'kin ni Sia kanina. But heck, she only said the word 'cousin'! Malay ko bang si Alas ang ipapadala niya? E alam na alam na naman niya na pinagtataguan ko itong lalaking na sa harap ko.Damn it, Sia. I'll surely rip off your head."Wait. You two knew each other?" tanong ni Cole sa aming dalawa ni Alas.Tipid akong ngumiti rito. "His cousin is my friend."Alangang sabihin ko sa kanyang isa akong babymaker ng bilyonaryong katabi ko? An
Mariin kong binasa ang lahat ng aking mga tinake-note habang kausap ang pinsan ni Sia kanina sa police station. And I must admit he looked so damn soft and gentle. Hindi ko lubos maisip na may magsasampa ng kaso sa kanya at nakaturo pa sa kanya lahat ng ebidensya.But according to what they said, looks can be deceiving. Pero kahit na ganoon, he's still my client. Gagawin ko ang lahat ng aking makakaya para mailabas siya sa kulungan na 'yon. Hindi ko lang mawari kung bakit pati mga pribadong abogado ng pamilya nila ay humindi sa kaso na ito.'It's a dangerous case. Of course, anyone who fears death and threats will take a step back with this case,' saad ng maliit na boses sa 'king isipan.Yes, it's a very dangerous case. Lalo na't base sa research ko, ang ama ng babaeng sinabing pinatay umano ng kliyente ko ay minsan na ring masangkot sa isang drug raiding operation sa Makati ten years ago. Hindi imposibleng bumalik ito sa dating gawi at mas malawak pa ang koneksyon niya kaysa sa pamil