ApoloniaInalis ko na ang face mask na suot ko kanina pa habang naglilinis ako upang hindi ko masinghot ang mga alikabok at baka ako naman ang sumunod na atakihin nang malala at sunod-sunod na pagbahing katulad nang nangyari sa boss ko kahapon.Nakahinga ako nang maluwag at napangiti ako nang masigurado na natapos ko na sa wakas ang paglilinis ng area at mga gamit nito.Sinadya kong agahan ang aking pagpasok upang makapaglinis nang bongga at makabawi man lang ako sa kapalpakan na nagawa ko kahapon.I made sure na hindi na muling aatakihin pa ng allergic rhinitis nito si Sir Druskelle. Napipilitan man at labag man sa loob ko ay kailangan kong manatili, hindi dapat ako masesante, lalo pa at hindi pa nga ako nakaka-first base man lang para kuhanin ang loob nito.Kasalukuyang inililibot ko ang tingin sa silid nang may marinig akong pagkatok, agad naman akong napalingon sa pinto ng opisina ng boss ko na nakabukas. Ang naabutan ng mata kong naroon ay ang pinsan nito na si Draken.As usual a
Apolonia"Nai-take down mo ba ang lahat ng mga importanteng napag-usapan sa meeting?" usisa sa akin ni Druskelle na hindi man lang ako nilingon dahil diretso lang sa harapan ang tingin nito mula pa kanina nang makalabas kami ng boardroom pagkatapos ng meeting.Kasalukuyan pa rin kaming naglalakad ngayon dito sa mahaba at malinis na hallway, walang makikitang taong nagkalat dahil abala ang lahat sa kanya-kanyang trabaho.Hindi naman ako bansutin pero dahil sa laking tao at ang haba ng mga binti ng kasama ko compare sa akin ay halos lakad-takbo na ang ginagawa ko para lang makaagapay at makaabot sa paglalakad na ginagawa nito.Wala naman sanang humahabol ditong sampung aso pero kung makalakad ito ay wagas na wagas. Ganado yatang masyado!Sumagap muna ako ng hangin. "Yes po, Sir..." hinihingal kong sagot makalipas ang ilang sandali.Baka kasi kapag hindi pa ako sumagot ay ma-warning-an na naman ako nito.Bigla na lamang itong huminto sa paglakad at nilingon ako, dahil nagmamadali ako sa
Apolonia"Pumunta ka rito sa bahay ko ngayon na mismo, Ms. Marquez," walang abog at tila ba nagmamadali na bungad na sabi ng boss ko pagkasagot ko pa lang sa tawag nito.Grabe. Utos agad-agad? Wala man lang pagbati at nakalimot na rin kahit ang mag-good morning?Umagang-umaga, pero nakaka-bad vibes itong boss ko. Wala man lang kasing pakunsuwelo. Ganitong hindi pa ako tapos maglinis ng opisina nito pero kung makapag-request naman ito na pumunta ako sa bahay nito ay parang kay simple lang ng utos nito. Akala yata ng bwisit ay may kakayahan akong mag-teleport kung makapag-demand ito.Hambalusin ko pa ito nitong hawak ko ngayong feather duster, e.Ang yaman-yaman nga, pero wala namang manners ang hanep! Gigil ako nito, kay aga-aga!Napaikot tuloy ang mata ko sa asar. "Ay, hello at good morning din po, Boss," sa halip ay sagot ko, sadyang ipinahalata ang pagiging sarkastiko ng aking tinig.Narinig ko na huminga ito nang malalim bago napatikhim, marahil ay na-realize na rin sa wakas ang na
Apolonia"A-Ano po ba ang nangyayari, Boss?" pabulong ko ring tanong, naguguluhan sa mga ganap.Maloloka ako sa boss kong ito, kung anu-ano na lang kasi bigla ang sinasabi at ginagawa."Shut up and just hug me back," madiin na utos nito sa akin, may pagkataranta pa at mahina ang tinig.Luh? Baliw ba ito? Ba't ko naman ito yayakapin? Sakalin baka puwede pa. Mas gusto ko iyon.Sa halip na sumunod, mula sa pagkakasandig ng ulo ko sa dibdib nito ay nagtaas ako ng tingin, nasalubong naman agad ng aking mata ang singkitin nitong mata na kanina pa yata nakatuon sa akin.Sht. Bakit ang cutie ng mata nito? Dati sa kilay lang ako nito naku-cute-an tapos ngayon pati na ang mata. Ano pa ang susunod, self? Umayos ka.At dahil hindi ko naman inaasahan na nakatutok sa akin ang mata nitong cutie ay tila ba nalunok ko na ang mga gusto kong sabihin, nalimutan ko na pati na ang pagtutol sa nais nitong ipagawa sa akin at nauntol ang balak sanang paglayo ko rito.Binundol ba naman kasi ng kakaibang kaba a
Apolonia"Hi, Apol," masigla at nakangiting bati kaagad sa akin ni Draken pagkapasok nito, pagkatapos ay tumingin sa gawi ng opisina ng pinsan nito na kasalukuyang nakasarado ang pinto, maging ang blinds."Hello po, good afternoon po, Sir Draken," magalang na bati ko rito at nahawa sa ngiti nito nang balingan ako nitong muli.Pinagsawa ko ang mata ko sa mukha nitong kay sarap talagang titigan at napakaaliwalas, 'di tulad noong pinsan nitong ang sarap binatin ng mukha."Good afternoon. Is Druskelle in his office now? Kinokontak ko pero hindi sumasagot, dumiretso na ako rito at hindi na kita tinawagan pa, naisip ko kasi na baka wala na naman kayo pareho," usisa nito.Kasalanan po ni Boss, 'di tuloy ako nakasilay sa iyo kahapon."Nandito po si Boss. Kausap lang po niya ngayon 'yong HR Director," nakangiti pa rin na tugon ko."Oh, kaya pala. Tungkol sa naging result ba ng meeting with audit noong nakaraan ang pinag-uusapan nila?" usisa nito."Hindi ko po alam, e. Baka po, Sir. Kanina pa p
Apolonia"Hmm? Ano pa ba ang kulang?" pagkausap ko sa aking sarili habang nakapameywang na nakatingin sa mga putaheng nakalapag sa mesa na ako mismo ang personal na nag-asikaso at nagluto.Kasalukuyan kasi akong narito ngayon sa bahay ni Druskelle, pero wala itong kaalam-alam na narito ako at ipinaghahanda ito ng almusal.Maaga akong gumising upang magpunta lang rito, ilang araw na rin kasi akong nag-iisip kung ano ang puwede kong gawin para rito since naantig ako nang bongga sa kuwento ng pinsan nito tungkol sa masalimuot na bahagi ng buhay nito. Dahil nag-iisa lang din akong anak, iba ang dating sa akin noong mga narinig at nalaman ko. Hindi ko mapigilang makaramdam ng lungkot at simpatya, lalo na kapag naaalala ko iyong pagsubok na dumating sa buhay ko recently, 'yong panahon na wala akong makaramay na pamilya o kapatid man lang sana na alam kong makakaintindi sa bigat ng dinadala ko. Oo, sinasamahan ako ni Vi at dinadamayan, grateful ako roon, sa mga tulong at presensiya nito. Per
ApoloniaNatigil ako sa ginagawa at kaagad na napalingon sa telepono na nakapatong sa table ko noong magsimulang tumunog iyon.Umikot ang mata ko nang makita ang caller, walang iba kundi si Druskelle.Makalipas ang dalawa pang pag-ring ay dinampot ko rin iyon, kapag hindi ko kasi iyon sinagot ay paniguradong lalabas ito pamaya-maya para puntahan at i-check ako rito katulad nang ginawa nito kahapon nang hindi ko tanggapin ang tawag nito sa telepono dahil ayoko itong makausap at baka kung ano pa ang masabi ko dahil sa taas ng emosyon ko.Himala nga at hindi ako pinagalitan, katulad nang madalas nitong gawin kapag may hindi ito nagustuhan sa ginawa ko, nilapitan na lang ako nito at personal na sinabi ang nais nitong ipagawa sa akin, mukhang nakahalata na bad mood ako at hindi na iyon ginatungan pa, palibhasa ay mukhang alam at aminado ito na ito ang pangunahing dahilan kaya wala ako sa mood.Kahit na alam kong nasa kabilang linya na ito ay hindi ako nag-abalang bumati at hindi nagsalita,
ApoloniaArgh. Ba't ba masyado akong affected sa kung ano mang tingin at iniisip sa akin no'ng nakakainis na lalaking iyon?Kung ayaw ako nitong maka-close at 'di nito ma-appreciate ang ginagawa ko para rito e 'di don't! Hmp! Ano naman sa heart ko? As if naman kawalan ko iyon! Ito na nga ang iniintindi, ako pa ang masama!Natigil ako sa pagsisintir sa aking isipan nang bahagyang tumawa si Draken. "Nakakatuwa na may tao pa palang katulad mo, Apol."Naituro ko ang sarili ko. "Katulad ko po? Na ano? Na may pagka-weird?"Umiling ito. "Hindi. I mean, katulad mo na handang magsakripisyo para sa pamilya," paliwanag nito.Natahimik ako. Hindi ko kasi inaasahan ang sinabi nito."Ang dami kasing tao at mga anak sa ngayon na kapag kaya nang buhayin ang sarili ay nakakaya nang iwanan at abandonahin ang magulang. Pero iba ka, kahit na mahirap ang sitwasyon ay hindi mo iniwan ang father mo, heto at nagtitiis kang malayo sa kanya para may maipangtustos sa tuluyang paggaling niya."Kahit na may nad