Kabanata 34.2

Bakit siya naman ang hihingian ko ng tulong sa bagay na ito? Para ko na ring kinain lahat ng sinabi ko tungkol sa kaniya. Marami rin akong gustong gawin at plano sa kaniya tapos sasandal ako sa kaniya sa sitwasyon ko?

No way.

Pero paano nga kung may nangyari sa akin dahil sa taong nagtatangka ng buhay ko? Ewan ko, hindi ko na alam ang gagawin ko. Isinandal ko ang likod ko sa swivel chair ko at ipinikit ang mga mata ko. Sino ba kasi ang nasa likod ng lahat ng ‘to? Anong kasalanan ang nagawa ko sa kaniya para pagtangkaan niya ang buhay ko?

Napabuntong hininga na lang ako, walang araw na hindi sumagi sa isipan ko ang tungkol dun.

Muntik pa akong malaglag sa kinauupuan ko ng biglang bumukas ang pintuan. Napahawak na lang ako sa dibdib ko dahil sa gulat ko.

“Are you okay? Pasensya ka na hindi na ako kumatok.”

“Uso naman siguro ang kumatok no? Ginugulat mo ako.” anas ko habang nakahawak pa rin ako sa bandang dibdib ko.

“I’m sorry, iniisip mo pa rin ba ang nangyari sayo? Don’t worry h