“Teacher!” napatayo ako pagkapasok ng estudyante kong babae na si Precious. Kasama nito ang mga kaibigan na kasunod na pumasok sa room. Break time ngayon kaya’t nasa labas sila para maglaro.Hingal na hingal ang bata kaya’t nilapitan ko ‘to at pinunasan ang pawis.“H’wag kang tatakbo ‘nak, kita mo pawis na pawis ka na,” ani ko sa pagitan ng pagpunas sa kanya.“Teacher! Si Levin po he’s in trouble!” napamulagat ako at naalerto ang buong katawan ko. Anong trouble?“What do you mean?” tanong ko sa bata na huminga muna ng malalim at itinuro ang banda kung saan ang comfort room.“He’s in there po, we saw na lang po na he’s punching those eldest boys!” goodness gracious Levin! Anong gulo ang pinasok mo?“Dito lang kayo ah? H’wag na h’wag kayong susunod sa ‘kin. Pupuntahan ko lang si Levin, pakisabi na rin sa classmates niyo na h’wag pupunta r’on,” pagkatapos kong habilinan si Precious ay tinakbo ko na ang comfort room. Alalang-alala na ako kay Levin dahil baka napano ‘yon lalo na’t
WARNING: R-18 “I don’t care to who you are Mr. Montenegro,” pabalang na sagot ni Mrs. Dimagiba. Lucifer Montenegro sat on the chair beside me without anyone’s invitation. Bastos nga talaga siya, now I know where Levin got that behavior. “Really Mrs. Dimagiba? What if I’ll tell you that I am one of biggest shareholder of DM’s Company?” napalunok ang matabang babae. I thought this is just a simple conversations pero bakit tila puro na ‘to gamitan ng impluwensya? This is just made me opened my eyes how unfair the world is, people are more superior just because of their wealth. What a pathetic people who don’t hold any influence palaging uuwing talunan kagaya ng nangyari sa ‘min. Napailing ako at ibinalik ang atensyon sa diskusyon sa harapan ko. “Mr. Montenegro, w-we can talk about this,” utal na sagot ni Mrs. Dimagiba. Lucifer smiled devilishly at tumingin sa ‘kin as he spoke to Levin. “Explain your side Levin,” mariing sambit niya. Gusto kong umiwas ng tingin kay Luci
“Zaf? Alas otso na ng umaga tulog ka pa rin, di ka ba papasok?” Napatakip ako sa taynga ko at isinubsob ang mukha sa unan ko.I don’t think I can work today, masama ang pakiramdam ko at tila ang bigat ng katawan ko.“Zaf? Okay ka lang? Kanina pa ako nag-aalala sa ‘yo, papasok ako ah?” hindi ko pinansin ang sinabi ni tita Remi at pumikit muli ako. “Anak,” naramdaman ko ang pag-upo ni Tita Remi sa kama ko pero hindi ako gumalaw, wala akong gana sa lahat.“Kagabi ka pa tila wala sa mood, may nangyari ba sa eskwelahan?” tanong ni tita sabay sapo sa noo ko.“Jusko Zaf! Ang taas ng lagnat mo!” tamad na tamad akong tumihaya at iminulat ang mata ko.“Tita,” mahinang bulong ko. Nilapitan niya ako at tinulungang makaupo sa head board ng kama ko.“Nilalagnat ka hija, h’wag ka munang galaw nang galaw r’yan at ipaghahanda kita ng makakain mo,” wika niya na puno ng pag-aalala. Tumango na lang ako dahi miski pagsalita ay tila hirap ako.Minsan lang ako magkasakit kaya’t kapag nagkaroon nama
“We missed you po teacher Zaf!” malakas na sigaw ng mga estudyante ko pagkapasok ko ng room. “Aww I missed y’all my babies!” lumuhod ako at ibinuka ang braso ko, they immediately went closer to me and hugged me. “So, how’s your day yesterday?” Umupo na ako sa upuan ko at inilapag ang gamit ko. “We’re good po teacher, teacher Trixie took care of us with care!” napangiti ako dahil maaasahan talaga si Trixie.“Teacher, Levin’s looking for you yesterday,” napatingin ako kay Levin na rumehistro ang gulat sa kanyang mukha. Nang-aasar na ngumiti ako at lumapit kay Levin na isinubsob ang mukha sa arm chair.“Is that true Levin? Hmm why are you looking for teacher Zaf?” masuyong ani ko.“To ask you something,” tila ay nalabanan niya ang hiya dahil bumalik ang yabang niya. “What is it?” a devilish smile plastered on his face.“Do you like my dad?” halos mabulunan ako ng sarili kong laway dahil sa tanong niya. That was so sudden and I can’t help but to feel nervous. Get yourself tog
WARNING: R-18“Mr. Montenegro, what are you doing here?” a sweet smile plastered on his face as he look at me and Trixie.“Am I disturbing something Ara?” napatingin ako kay Trixie at nakita ko ang pagkahulog ng kanyang panga. Tangina nitong babaeng ‘to napaka chismosa talaga.“Uh I’m talking to my friend-” I was cut off when Trix immediately stood up at may nakakalokong ngiti sa labing bumulong sa ‘kin.“Ara? Sana all may endearment, shocks bestprend ang hot ng daddy natin!” sinamaan ko siya ng tingin dahil bakit nadamay siya? Landi talaga ng gagang ‘to.“Ah sige bestprend mauna na muna ako, I have to go sir,” bago ‘to tumalikod ay nag raise pa ‘to ng middle finger. I rolled at umupo na ako sa swivel chair ko.As I look at Lucifer, nakatayo pa rin ‘to at nawalan ng emosyon ang mukha.“Why don’t you sit first Mr. Montenegro?” tumango siya at nabigla ako nong umupo ‘to sa iniwang upuan ni Trixie. Shit! He’s near me.Hindi ko pinahalatang naaapektuhan ako at nanatili akong profes
“What are you doing here Mr. Montenegro?” walang emosyong tanong ko. Alam kong nagmumukha akong impokrita sa ginagawa ko pero hindi ko maitatanggi sa sarili kong gusto ko naman ‘to. Hayss I shouldn’t have intertained him in the first place! “I want to talk to you Ara,” he said with a smile. Hindi ko mapigilang mapatitig sa kanya. Ang hirap, ang hirap-hirap pigilan ng nararamdaman ko ngunit alam kong mali. Maling-mali ang ginagawa namin. May asawa siyang tao at alam kong he’s just playing with me. “Tungkol saan pag-uusapan natin?” diretso lang ang tingin ko sa harapan habang siya naman ay nag dadrive. Yes, he keep on insisting na ihatid ako sa bahay ko. “Ara,” he suddenly stopped his car kaya naman ay muntikan na akong masubsob sa dashboard. “Tangina mag warning ka naman kung titigil ka!” singhal ko sa kanya. “Sorry about that,” I rolled my eyes at him kapagkuwan ay hinawakan ko na ang handbag ko. Akmang tatalikod na ako dahil hindi ko na kaya pang makasama siya ng ganito
“Tita, saan po punta mo?” Bihis na bihis si tita Remi at may dalang mga masasarap na pagkain. “Uh nakalimutan mo ba hija?” itinigil ko ang pagbabasa ng libro at tumingin sa kanya. “Ang alin po?” she shook her head and forced a smile. “H’wag mo na lang pansinin hija,” pero dahil curious ako umupo ako sa kaharap niyang sofa at nagtanong ulit. “Seriously tita? Anong meron ngayon?” she looked at me from head to toe at nawalan ng emosyon ang mukha niya. “I’m gonna visit her,” aniya. Natigilan ako at sumeryoso ang mukha ko. “Oh okay,” balewalang sagot ko. I heard her took a deep breath pero bumalik ako sa harap ng mesa ko at pinagpatuloy ang pagbabasa. “Hija, gusto ka niyang makita.” I clicked my tongue at umiling, hindi na muling humarap sa kanya. Narinig ko na lang ang paghinga niya ulit ng malalim kapagkuwan ay kinuha niya na ang paper bag na nasa coffee table. “I have to go, medyo matatagalan akong makauwi. I cooked your food na, just call me when something happened
“Are you cursing me?” I asked as I glared at him. He immediately shook his head and forced himself to smile at me. Napairap ako at naupo sa kaharap niyang sofa. “What are you doing here Lucifer?” Ipinagkrus ko ang braso ko sa harap ng dibdib ko at kita ko ang pagsunod ng tingin ng mata niya. “Stop looking at my breast!” nanlaki ang mata niya at alanganing natawa. “I’m not!” binato ko siya ng pillow at kaagad naman ‘tong nakailag. “Kingina stop denying! Huling-huli ka na!” I yelled at him pero inayos lang nito ang pagkakaupo at tumawa. “Huli pero di kulong!” aniya sabay tawa ulit. “Stop laughing!” mas lumakas ang tawa niya pero nong nakitang seryoso ako ay tumigil din. “Ara,” tawag niya sa ‘kin. “Why?” a worried Lucifer sat beside me at alerto akong napausod palayo. “Hey! I’m not going to eat you alive!” nagrereklamong aniya. “You already ate me raw,” bulong ko sa sarili ko pero nag-init ang magkabila kong pisngi dahil tila narinig niya pa. “Hmm I’m not going t