THIRTY

“I told you to drink your medicine a while ago. Hindi ko naman alam na hindi mo pala ininom.”

“Nakalimutan ko,” tanging tugon ko at tinakpan ng unan ang aking mukha.

Nasa kuwarto ko ako ngayon at masama ang pakiramdam. Sabi ko kanina ay baka mawala na rin ang lagnat ko ngayon o bukas pero mukhang ang kapal ng mukha kong sabihin iyon dahil ngayon ay mas mataas na ang lagnat ko kumpara kanina.

Mula nang kumain kami ng tanghalian ni Dylan ay umakyat na ako sa kuwarto ko para magtago dahil sa kahihiyan. Sinabi ko lang naman sa kaniya kanina na may mas posibilidad na magustuhan ko siya kaysa sa pinsan niya at mula nang sinabi ko iyon ay hindi na nawala ang naglalarong ngisi ni Dylan sa labi niya kaya naman alam kong iyon ang tumatakbo sa utak niya.

Dahil sa hiya ay matapos kumain, agad din akong nagpaalam sa kaniya at nagtago sa aking silid. At kung minamalas nga naman, dahil sa pagmamadali kong