" Why are you here brute?" "Gago! Malamang invited ako!" I answered boredly. Of all the people sa event na 'to bakit itong mga gago kong kaibigan ang makakasama ko ngayon dito. Kung alam ko lang na dadalo ang mga to e di sana si Calyx na lang ang pinadala ko dito. Bwesit na Villegas yun, kala mo naman kung sinong magaling na arkitekto, kung di ko lang siya kaibigan at partner sa negosyo matagal ko nang nabugbog ang gagong yon.Lahat na lang ata nang okasyon may palusot ang loko. Palagi na lang may sakit, na-injured sa basketball, nagkabukol sa boxing, nahospital kasi naimpatso. Nagmukhang lampa tuloy si gago. Bwesit talaga, mabuti nga maganda ang ihip nang hangin ni kuya nung nakaraang nahospital si gago dahil kung hindi baka ako na naman ang haharap sa ka-meeting nito. If I know, nagrarason rason lang ang gagong yon.Pumayag nga ang gagong kapatid ko, pero pag-uuwi naman galing sa meeting niya mukha naman itong tulala. Tama ba namang bugbugin ako? Nagtatanong lang naman ako kung k
Pagkababa ko nang stage agad akong sinalubong ni Sebastian para alalayan pabalik sa upuan namin. I saw the proud look on his face. Nung tumingin ako kay Daniella malaking ngiti din ang nakaplaster sa mukha nito.Everybody is looking at our direction pero hindi ko pinansin ang mga ito. May narinig pa akong bulung-bulungan nang mga babae at yung iba nakataas pa ang mga kilay."What a flirt may pa single-single pa.""Feeling maganda, di naman kagandahan""Kung ako si guy, iiwan ko yan""Baka may sugar daddy kaya yumaman""Style nang mga gold digger"Seriously? These ladies are so low. It so sad na may mga babaeng ganyan kung manghusga. They didn't even know my story pero kung makapagsalita ang mga 'to akala mo kilalang-kilala talaga ako. How come they became successful like that pero yong mga ugali para namang mga basura. Diritso lang ako sa paglalakad not minding the murmur and gossips I heard from the other table. But I stopped when I heard someone's remarks that so below the belt."Y
The next morning I was terrified when I reached my company building. Sa lobby pa lang ako napansin kong andaming nakaparadang delivery cars. As far as I can remember, wala namang okasyon ngayon dito sa kumpanya. Anong bang sine-celebrate nang mga ito at may parang may catering atang magaganap.Napakunot ang aking noo nang lumapit sa akin ang gwardiya. Halata sa mukha nito na kinakabahan."Good morning Engineer." Bati niya sa akin but I didn't respond."What's the commotion all about?" Striktong tanong ko sa kanya.Pagtingin ko sa paligid andito din pala ang mga empleyado ko nakikiusyuso.Seriously iniwan nila ang mga trabaho nila para lang makiusyuso dito."Engineer may mga deliveries po para sa inyo?"My forehead creased. Did I hear it right? Deliveries for me?"Tell them I didn't order anything." I instructed the guard. It's too early para masira ang araw ko."Good morning Engineer." My employees greeted me, but I just looked at them."My morning would have been good if all you have
Today is Friday and I decided to pick up Drake from school. Ipapasyal ko ang anak ko ngayon.This week have been so stressful for me. Ang dami-daming pangyayaring di ko inaasahan.Araw-araw nakakatanggap si Ana nang iba't ibang calls for deliveries, but I already gave her instruction not to accept anything.Yong iba nakakalusot pero hindi umaabot sa opisina ko. Mahigpit ding ipinagbilin ni Daniella sa gwardiya na bawal akong tumanggap nang bisita.Mabuti naman at walang nang nangungulit nitong mga huling araw. After I attended that event kaliwat-kanang imbitasyon ang aking natanggap yong iba nagpapa-appointment pa.Good thing that Ana, managed to arrange my schedule well.Alam din nito kung sino ang dapat tanggihan at hindi. Halos lahat nang meetings ko for this week si Daniella din ang humarap.Dani said, she will handle all my meeting till the end of the month, hanggang sa humupa ang kalokohang ginawa ko nung gabi nang event.I realized kung hindi ko sinagot ang tanong kung single ba
Sabado ngayon pero wala si Seb, nasa Hongkong ito para asikasuhin ang ibang branch nila doon. Maaga akong nagising at hinihintay ko na lang si Drake. Siguro sobrang napagod ito kakalaro kagabi kasama ang mga pinsan niya.While I'm busy preparing our breakfast lumapit sa akin si Nana Cela na kakatapos lang magdilig nang mga halaman sa labas."Ma'am Saph, pinapasabi po pala nang guard na may kotseng naka park sa labas, kaninang madaling araw pa daw yan nandyan. Wala naman daw ibang ginawa, mukhang nakatulog da ata ang driver sa loob nang sasakyan.Biglang binundol nang kaba ang aking dibdib. It's the first time that someone parked his car in front of our gate. Hindi kaya?... Pero paano niya nalaman ang bahay ko?"Did he check kung anong nangyari sa driver sa loob? Baka naman may nangyari nang masama sa driver." tanong ko sa kanya."Kinatok daw nila ito kanina Ma'am ang sabi magpapahinga lang daw siya saglit dahil sobrang pagod na daw siya."yon po ang sabi ni Mario sa amin kanina."Huh?.
Pagkalipas na isang oras bumalik ako sa bahay nang kapatid ko. Nung una ayaw pa akong papasukin nang mga bodyguards niya.Kung hindi pa ako nagwala at pinagsusuntok kung sinuman ang humarang sa akin hindi pa ako makapasok.Kailangan kung magpakumbaba, kailangan ko ang tulong ni kuya. Wala na akong ibang malalapitan, siya na lang."Kuya!...kuya..." tawag ko sa kanya. Alam kong nakakaistorbo ako sa kanila pero siya lang ang may alam kung saan ang mag-ina ko. Kailangan ko silang sundan. Kailangan ko silang puntahan."What are you doing here Vin Derick?" Dumagundong ang boses nito sa buong bahay nila."Kuya please...maawa k—" hindi ko na natapos ang aking sasabihin dahil isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ko. Nalasahan ko pa ang dugo sa labi kung pumutok dahil sa lakas nang pagkakasuntok niya sa akin."Bakit mo tinago sa akin ang tungkol sa kasalanan mo? Bakit mo pa pinaabot sa puntong yon? Isa kang malaking gago! Tama nang ako lang ang nagkamali sa pamilya na ito pero mas masaho
"Saph..." tawag niya sa akin sa mababang boses.Andito ako ngayon sa garden nang bahay namin nagpapahangin.Hindi natuloy ang lakad namin nang anak ko ngayong araw dahil sa hindi inaasahang pangyayari sa araw na ito.Hinayaan ko si Derick na makasama niya si Drake ngayong araw. Hinayaan ko silang magkapalagayan muna nang loob.Nung una ilag pa ang anak niya sa kanya pero kalaunan unti-unti na din itong nag-oopen up.Nakikita ko ring napapangiti na ito tuwing binibiro siya ni Derick. Siguro nga totoo yong sinasabing nilang lukso nang dugo. Drake has never been like this to any man except for Sebastian."Where's Drake?" I asked.Napansin ko kasing hindi niya ito kasama ngayon. Tumingin pa ako sa likod niya baka sakaling nakasunod lang ito sa kanya."Can I sit?"tanong nito sa akin, bago umupo sa katapat kung upuan nung tumango ako."Nakatulog ang anak natin" maya-maya sagot nito sa akin.'Anak natin' ang ganda sana sa pandinig. But it sound bitter for me.Narinig ko ang malakas niyang pag
It's true indeed that when you forgive, you're not doing it for others. Instead, you're doing yourself a favor to be free from all the pain of the past. You'll feel that satisfaction and tranquility inside your heart and mind.For me, honestly it's the hardest but same time the best thing I did in my life. When I chose to forgive Derick regardless of whatever his reasons were, I also freed myself from anger and hatred.It gives me the freedom to do something I need to do for no one but for myself to be able to fully move on with my life.Life is short, I don't want to waste it by living with that tragic memory in the past. There are so many things that I need to enjoy. I have my son, despite the heartaches that Derick gave me, he also give me the best gift that I will always be grateful forever, that is my Vaughn Drake."Mommy... are you ready?" my son exclaimed excitedly habang pababa ito sa hagdanan.We planned that we are going to visit our baby angel today. Kung sana nabuhay siya,