Chapter Fifty-two

MALALIM na buntong-hininga ang pinakawalan ni Megara matapos nitong maupo sa dulo ng kama nila ni Russel. Iginala niya ang tingin sa buong silid at hindi naiwasang hindi makaramdam ng paninikip ng dibdib.

Pumayag siyang makipagbalikan dito sa kondisiyon na magkahiwalay sila ng tutulugan. Pumayag naman ito sa gusto niya. Sa ngayon, nasa sala ito at doon matutulog hanggang sa tuluyan silang magkaayos dalawa.

Mapait siyang ngumiti. Alam naman niyang hindi na talaga sila magkakaayos. Kahit nandoon siya, ginagawa niya lang iyon para gawin ang paghihiganti rito, at hindi para isalba ang kasal nila.

Malungkot siya. Kung puwede nga lang makipagbalikan dito at ayusin ang pagsasama nila, pero hindi na niya kaya. Naniniwala siya, na oras na niloko ka na ng isang lalaki, paulit-ulit ka na nilang lolokohin. At isa pa, matapos ng mga nalaman niya tungkol sa nakaraan ni Russel, tila mas lalo siyang itinulak niyon palayo. May sakit ito, at hindi na nito mapipigilan ang kagustuh