Chapter 29

ISA

"Maraming salamat, Dos."

Maggagabi na nang ihatid ako ni Dos sa mansion nina Uno. Ang totoo niyan, gusto ko sanang mauna nang umuwi kanina pero bilang pasasalamat daw sa nagawa niya, samahan ko muna siya at sagutin ang ilang tanong tungkol kina Gwen at Uno.

"Next time, you don't have to help me. I can take care of myself."

"I would do it again if I have to, Isa. Pinakaayoko sa lahat ang mga bully."

Napangiti ako sa narinig. "Dos, iyong totoo? Kilala mo ba sina Gwen at Uno?"

"Bakit mo naman nasabi iyan?"

"Interedasong-interesado ka kasi sa kanila."

Ilan segundo siyang natahimik bago ngumiti. "Kapag sinagot ko ang tanong mo, sasagutin mo rin ba ang tanong ko?"

"Tanong? Anong tanong?"

Itinuro niya ang mansion bago tumingin uli sa akin. "Hindi ka lang basta katulong sa bahay na iyan?"

Natahimik ako sa narinig. Hindi ko alam ang isasagot ko sa kaniya. Dapat bang sabihin ko ang totoo kahit ngayon pa lang kami nagkakilala?

"Ano bang pinagsasabi mo?" Peke akong tumawa. "Katulong nila ako.