CHAPTER 8

Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW

—

“Nakakainis. Nakakainis! Nakakainis talaga!” Sigaw ko habang nagwawala rito sa higaan ko. Idinukduk ko ang mukha ko sa unan habang umiiyak pa rin. Kahit anong gawin ko ay hindi ko talaga makalimutan ang nakita ko kanina.

Actually kararating ko lang dito sa apartment at isinalampak ko na kaagad ang katawan ko sa higaan. Nawawalan ako ng gana sa lahat ng bagay. Bakit ba ganito ang nararamdaman ko? Hindi ba dapat maging masaya na lang ako kasi wala namang kami eh. Ano ba kasi 'yan kaibigan ka lang kasi bakit ba!

Inabot ko ang plastic bag na puno ng pagkain. Naalala ko ang ice cream ko. Bumangon ako at matamlay na umupo habang binubuksan ang ice cream. Matigas pa naman siya buti nalang at hindi natunaw.

Pagkagat ko sa ice cream ay nagising ako sa katutuhan na ako lang talaga ang may gusto. Na ako lang talaga 'yong assuming dito sa gilid na may gusto kami sa isa't isa. Panay ako singhot habang kumakain ng ice cream. Basang basa na ang pisnge ko kakaiyak