A few weeks later, nakauwi na sila mommy. Tahimik ang buong bahay dahil sa magkaharap si Jaidah at mommy, while Rave and Maxwell are sitting on the couch.Rave held Jaidah’s hand, “Tell me, Jaidah. Tell me what you want to say, bakit kasama mo ang mga Fierez?” wika ni mommy. Strikto ang tinig.“T-Tita..” Kabadong panimula ni Jaidah at pinagkukotkot ang daliri na labis na pinipigilan ni Rave.“B-Buntis po ako,” mahinang sabi ni Jaidah. Natigilan si mommy at hindi makapaniwalang sinulyapan ako.‘Shet, damay..’“Alam mo ‘to Elle?” Jusko sabi na nga ba, alanganin akong napahawak sa pisngi at tumikhim.“I-I just find out when she asked me for help, that’s why I came back..” kabadong paliwanag ko at pinaghawak ang kamay sa likuran ko.“P-Putangina,” mariing usal ni mommy dahilan para kabahan rin ako.“Jaidah naman? Graduating ka na. H-Hindi ka ba nag-iisip ha? Hindi niyo ba ginagamit ang mga isip niyo?!” galit na sinulyapan ni mommy si Rave dahilan para bumuntong hininga ako.“S-Sorry po ti
Naramdaman ko ang pananakit ng lalamunan ko, dahilan para peke kong itawa na lang ito dahil alam kong naiiyak ako.“H-Hindi mo naman talaga ako masisisi, Maxwell. I trusted you enough because you asked me to trust you. I didn’t expect that our relationship would end that way,” nakangising sabi ko upang hindi niya mapansin ang itinatagong lungkot sa likod ng mga mata ko.“Right now, every time you speak.. It makes me think you’re lying, that’s how you ruined my trust. I don’t think I could ever forget what you’ve caused me,” kalmadong sabi ko, unti-unti na nawala ang ngisi sa labi.‘Hindi ko mapigilan..’“N-Ngayong nakita kita ulit, akala ko sisigawan kita, sasampalin, bubulyawan.. Buong akala ko ganoon ang gagawin ko kapag nagkita tayo ulit, pero hindi.. Hindi na tamang gawin ko pa iyon paglipas ng tatlong taon,” mahinang sabi ko.“If you’re going to beg for forgiveness, then forgive me for not being able to forgive you. I-I just couldn’t forget,” mahinang sabi ko at umiwas tingin.Hi
Matapos pumirma ng halos 200 books ay nangalay ang kamay ko, minamasahe ko ‘yon habang naglalakad sa backstage not until may sumitsit sa akin dahilan para galit akong lumingon. Nang matanaw si Maxwell ay sumalubong ang kilay ko, “Aso? Aso? Makasitsit ah?” sarkastikong sabi ko. Umismid siya at natigilan ako nang may iabot siya. “Pa-autograph,” matipid niyang sabi. Napahinga ako ng malalim at kinuha ang mamahalin na ballpen niya, “In one condition,” pakikipagsundo ko. “What?” Nakatitig lang siya sa akin kaya ikinaway ko ang ballpen niya. “Akin na lang ‘to.” “Tsk, that’s my favorite pen..” pabulong niyang sabi. “Edi ‘wag—” “Oh c’mon, just sign it then.” Dahil doon ay pumirma na ako at mabilis na itinago ang ballpen. “Thanks,” paalam ko at nagmamadaling iniwan siya. “How about I buy you a new one?” Paghabol niya ngunit umiling ako. “You should know the feeling of losing something valueable to you, akin na ‘to.” Wala siyang nagawa kundi umiling at sabayan akong magla
Buong araw ay namomroblema ako ngunit pumasok si Maxwell sa loob ng bahay habang may dalang folder, inilapag niya iyon sa harapan ko. “What’s the meaning of this?” Mariin akong napapikit bago huminga ng malalim, “Answer me, Elle. What’s the meaning of this?!” “Look, Maxwell it’s just a rumor, a thoughtless scandal—” “I’m not talking to you, Marcus.” Salubong ang kilay na sabi ni Maxwell dahilan para umiwas tingin ako. “This has nothing to do with you, huwag ka ng sumabay sa media,” mahinahon na sabi ko at tumayo na para umalis sa sala ngunit mabilis niyang hinawakan ang braso ko at pinigil ‘yon. “We’re not yet done talking, Elle. Don’t you dare turn your back on me once again!” malakas na sabi niya dahilan para bumuntong hininga ako. “It’s a groundless rumor, Maxwell. Ano ba?” inis kong sabi at binawi ang braso ko na hawak niya. “A groundless rumor? Really huh? You call that a groundless rumor?” hindi makapaniwalang sabi niya, “You’re meaning to say that Maximo is not yo
Halos hindi ako makakain sa kakaisip, pawang nakakulong lamang ako sa kwarto at hindi iniimik ang kung sinong kumakatok. Isang linggo na mula nang magsagutan kami ni Maxwell, ngunit ngayong galit siya I don’t think sa oras na malaman niya ay hahayaan pa niya akong makasama si Maximo. Inalisan ko siya ng karapatan sa anak namin, kahit pa ganoon ang estado namin noong panahon na ‘yon ay wala akong karapatan ipagkait sa kanya ang anak namin. Hanggang sa gabi ay nagtaka ako sa pagtawag sa akin ng numero na hindi ko kilala. It’s a landline number. “Yes, hello?” “Is this Ms. Evelyn Vion?” panimula ng boses ng lalake sa kabilang linya na ikinataka ko. “Yes this is Evelyn, who is this?” “Ma’am, are you alone right now? Driving?” Rinig ko rin sa kabilang linya ang tunog ng mga sasakyan. “I’m alone, and not driving. Bakit?” “You’re one of the emergency number of Ms. Jaidah and a boy on the age of 3, they’re currently being transported to the emergency hospital due to a car acc
Pagkarating sa ospital ay sa sobrang pagmamadali ay dumeretso na kami sa kuhaan ng dugo para i-test siya. “Uhm ma’am how is he related to the patient po?” maayos na tanong ng nurse. “F-Father po,” mahinahon na sagot ko dahilan para ang asul na mata ni Maxwell ay matalim akong sinulyapan. Dahil doon ay nagsimula ng mag-donate si Maxwell, tahimik na nakasandal sa hospital bed na medyo naka-slant ang ulo. May pinipiga siyang bola para mas dumaloy ang dugo sa blood bag. Nanatili naman akong nakabantay sa kanya. “I-Ilang bags po ang kailangan?” mahinang tanong ko sa medical technology na inaayos ang bag. “Two bags po ma’am, full.” “Salamat po,” mahinang tugon ko at parang bata na hindi makatingin kay Maxwell sa masama niyang tingin sa akin. “Now start telling me the story,” mariing sabi niya. “N-Ngayon? B-Baka ma-stress ka, after na lang..” “Just the intro, hindi mo kaya?” Napahinga ako ng malalim. “You were already married when I find out, ayokong makasira ng pamilya
Matapos ko siyang titigan ng ilang minuto ay pinabalik na aki ni Maxwell sa loob ng kwarto ko na sa tapat lang naman ng ICU ni Maximo. “Once the doctor discharge you, you’re free to visit him anytime.” Inayos ni Maxwell ang dextrose ko at maagap na inangat ang comforter para umilalim ako doon. “Tell me the story,” wika niya at hinila ang silya sa harapan ng kama ko. Nakagat ko naman ang ibabang labi dahil hindi ko alam kung saan sisimulan. “Noong mga araw na nakakaharap mo ako ay nasa sinapupunan ko na si Maximo, ngunit para saan pa ba kung sasabihin sa’yo Maxwell?” mahinang sabi ko. Tumaas ang isang kilay niya at deretso akong tinignan. “Kaya hindi mo man lang inabala ang sarili mong ipagbigay alam man lang ang katotohanan?” mariing sabi niya. “W-Wala na rin namang saysay,” bulong na tugon ko. “Isa pa may anak na kayo ni Cassandra hindi ba?” “Look, Elle. This is our problem—” “Anong tayo? May madadamay na iba dahil sa desisyon mo noon Maxwell!” “That’s your problem! H
Isang araw ay binalitaan ako ni Marcus na may nahanap siya ngunit sa US pa ito, dahil may extra blood naman si Maximo galing kay Maxwell ay nag-isip isip ako.Ngayon ay kaharap ko si Maximo na maraming apparatus ang nakadikit sa kanyang katawan. Hinawakan ko ang kamay niyang maliit, “I hope you’ll be okay na anak,” mahinang sabi ko.Dahil ako ang bantay ay umuwi muna si Maxwell upang kumuha ng gamit niya, ipinalipat niya si Maxwell sa exclusive ICU. Mas tutok ang mga doctor at nurses dito at may mapagpapahingaan kami.Dahil 30 minutes ng walang sila Maxwell ay pumunta si Marcus, “What’s the plan?” kalmadong tanong niya at inabutan ako ng kape.“B-Balak ko siyang ilipat sa US, I think mas magagaling ang mga doctor doon at mas may dugo pa. I’m willing to pay millions for that blood, Marcus.” Nasapo ko ang noo at huminga ng malalim.“K-Kahit maubos ang lahat ng pinaghirapan ko, kahit masira ang career ko. W-Wala na akong pakialam mailigtas lang si Maximo,” patuloy kong sabi at nanlulumo