Chapter 27

ABBY

Naging maayos naman ang mga sandali na kasama namin si Luther sa mansion. Nakita ko naman ang unti-unting pagkahulog ng loob ni Carl sa kanyang ama na labis kong ipinagpasalamat. Ayaw ko kasing makita itong kinamumuhian ang sariling ama. Ayaw kong lumaki ito na may galit sa puso. Marahil ay napansin nito na maayos naman ang pakikitungo ni Luther sa akin sa buong oras na magkasama kami sa mansion. Pero hindi ibig sabihin na pwede na ulit kaming magsama tulad ng dati. Iba na kasi ang noon at ngayun. Marami na ang nagbago sa aming buhay mag-asawa. Hihintayin ko na lang ang divorce paper na ibibigay nito sa akin dahil alam kung malapit na itong ikasal kay Pamela.

Tangap ko naman na hindi talaga kami para sa isat-isa. Masyado ng maraming nangyari sa aming buhay at hindi ko na din talaga nakikita pa ang aking sarili na kasama ito sa iisang bubong. Siguro natakot na din ang aking puso na muling umibig at magtiwala dito. Tama na nagkaroon kami ng anak. Hindi na magkakaroon pa ng panibag