Chapter 18 (3) Losing Hope
(Sayruz POV)
“Pasensya na Sayruz. Ngunit ayoko lang maipit sa gulo ninyo. Pinaabutan na kami ng babala ng Grandma mo na wag kang tulungan. Pasensya na talaga. Sana maintindihan mo.”
“Tinatalikuran mo ako? Si Grandma ba ang tumulong sayo noong nangangailangan ka?”
“Sayruz, yung tulong na inabot mo sa akin, impluwensya yun ng pamilya mo. Kaya hindi ako directly may utang na loob sayo, kundi sa pamilya mo. Yan kasi, bakit gusto mong sumagip ng isang Cinderella. Hindi ka naman si Prince Charming. Saka nakakatawa ka. Hindi naman maganda yang napangasawa mo, bakit di ka na lang sumang-ayon sa Chairwoman na bumalik kay Sarah? Ano ba ang nakita mo riyan at nagpapaka-martyr ka? Dati rati naman patay na patay ka kay Sarah. Ano ginayuma ka ba ng asawa mong yan? Tsk. Tsk. Baka galing pa yan sa pamilya ng mangkukulam.”
“Tss. Dyan ka nagkakamali. Lumapit ako s
Chapter 18 (4) Losing Hope (Sayruz POV)“Master Sayruz, tatangapin lamang ng Chairwoman ang phone na ito kung ang pag-uusapan ninyo ay ang tungkol sa divorce settlement ng inyong asawa.”“Kung yan ang hangad ni Grandma, oo, yan nga ang pag-uusapan namin.” Na ang boses ko bigla na lang gumargal.“Ipapaabot ko Master Sayruz.” Saka nga ito nawala sa linya.Ilang minuto ako naghintay. Niyayakap na ako ng lamig sa aking paligid. Hindi ko gustong hiwalayan ang asawa ko, ngunit kailangan. Kailangan ng tahimik na paligid ni Angie at ng magiging anak ako. Maibibigay ko lamang yan, kung wala nga ako sa paligid nila. Gustong-gusto ko na makapiling silang dalawa. Pero hindi nga ata sa akin ibibigay ito ng tadhana. Wala pa nga, labis ng nadudurog ang puso ko.Nagising ako sa pagkatulala ng tumunog at naramdaman ko nag-vibrate ang aking phone. Nang sagutin ko, sa screen makikita ang mu
Chapter 18 (6) Losing Hope (Sayruz POV)“Bakit kasi sa dinami-daming tao dito sa mundo, ako pa talaga ang dinapuan ng sakit na ito. Di ko tuloy alam na ang ginagawa ko sa tuwing inaatake ako ng aking sakit. Hayaan mo iho, makakahanap ako ng paraan para nga makuha ang hinihinging halagang pera sa hospital. Ma-ooperahan din ako. Hindi ko pa nais iwan ang pamilya ko, gusto ko pang mabuhay at makita man lamang ang apo ko sa inyo ni Angie.”“Pa…” Si Angie kasama ang kanyang ina na palapit sa amin. Kaagad na lumapit si Angie sa kanyang ama at niyakap ito. “Pasensya na ho kung—.”“Shhh. Wag kang ganyan Angie. Tignan mo mawawalan ka sana ng asawa dahil sa pag-aalala mo sa akin.” Pinigilan na lamang ni Angie ang kanyang sarili. “Marami ang nangako sa akin na tutulungan ako sa operasyon ko. Natutuwa nga ako kahit paano, dahil naalala nila kami. Saka sabi ng mga kumpare ko dahil malapit na ang eleksyon, maari akong makahingi ng tulong sa mga tatakbong politiko. Kaya wag niyo nang isipin. Angie,
Chapter 18 (7) Losing Hope (Angie POV)“Angie anak, sa tingin ko sa pagkakataon na ito, kailangan na natin magtiwala sa mga sinasabi ng mga nakapaligid sa atin. Syempre, kahit ako… nahihirapan na din pakalmahin ang tatay niyo kapag nagagalit siya.” Masinsinan na sinabi sa akin ni Mama.“Siguro nga Mama… Ngunit…” Ngumiti si Mama sa akin. Nakuha niya ang ibig sabihin ng mukha kong, napakahopeless.“Nangako naman sila na tutulungan tayo ng mga taong nakapaligid sa atin, Angie.”“Si-sigurado po ba kayo?” Dahil sa totoo lang ilang beses na kaming napaasa at napasubo dahil sa mga pangakong binibitawan ng ibang tao sa amin. Tumango si Mama bilang tugon, at may kasama pang ngiti. Nakikita ko sa kanyang mga mata na naniniwala siyang may tutulong sa amin.Wala na kaming nagawa kundi isa-ilalim na nga lang sa operasyon si Papa. Hindi na nga namin dapat siguro hintayin na may masaktan pang ibang tao si Papa. Yun ang kinakatakutan namin mangyari, hindi lang kami kundi ng mga taong nasa paligid na
(Sayruz POV)Halos gabi na ng makarating kami sa harapan nang hospital branch ng Choi General Hospital. Alam kong pagod na ang asawa ko at kailangan na talaga niya magpahinga. Dumiretso kami sa may receptionist at bahagyang inayos ang aking sarili bago kausapin ito.“Ma-Master Sayruz Choi?” Kaagad naman ako nito nakilala at yung ilang kasamahan napayuko sa presensya ko bilang respeto.“Ako nga. Hindi na ako magtatagal dahil kailangan ng asawa ko magpahinga. Kailangan ko ang mga gamot na ito.” Lapag ko ng reseta. Ngunit hindi na nagtangka ang receptionist na kunin ito…“Master Sayruz, nakarating na sa amin ang tungkol sa pag-baban sa inyo pasamantala sa pagbigay ng serbisyo sa inyo. Pasensya na di namin mapapa-unlakan ang nais niyong mangyari.”“Hell no. Kai—.”“Guards!” Aba naman at nilakasan talaga ng receptionist ang boses nito sa aking harapan. Naramdaman ko na lamang bago makalapit ang gwardia, hinawakan ako ni Angie sa aking braso.“Pasensya na ho.” Paghingi pa ng paunmanhin ng a
(Sharmaine POV)“Nawawala daw si Senen?” Kaagad na tanong ng Chairwoman ng magpakita ako sa harapan niya.“As in ngayon lang Grandma? Baka kasi nariyan lang sa tabi-tabi. Saka Grandma, sinabi ko naman sa inyo na iwasan niyo mastress. Gusto niyo na po ba akong iwan? Alam niyo ba na mahal na mahal ko kayo? Ayokong mawala kayo sa akin.” Sabay hawak ko sa kanyang kamay. “Kaya please lang Grandma, kung talagang stress ang dinudulot sa inyo ni Senen at Sayruz, wala akong magagawa kung patuloy niyong sila ang iniisip kesa sa inyong sarili. Kamusta naman ako Grandma? Ang nais ko lang sa inyo ang maayos lang kayo. Ikaw? Kumain ba ng maayos si Grandma?”Napatango ang katulong na tinanong ko.“Narinig ko ang usap-usapan iha, baka nakidnap na si Senen. Mamaya lang hihingi na yun ng ransom. Ang paki-usap ko lamang sayo iha, kahit ganoon ang mga pinsan mo lalo na si Sayruz, wag na wag mo silang pababayaan. Pasensya na iha kung nahihirapan ka sa akin. Hindi ko lang mapigilan na mag-alala para sa kan
Story Title: Fated to HadesGenre: Explicit RomanceStatus: Published Soon."I want her," he said. His words were met with incredulous laughter."Out of the question."His heart filled with the ache and longing of an eternity of damned souls, and he felt a fire of rage begin to burn beneath his traditionally stoic exterior."Brother...I must have her," he said again. The laughter subsided, but the expression of incredulity remained."You liken her to an obsession." He growled."That is because she is my obsession. I cannot...I will not exist without her beside me," he said. The humor faded from his brother's eyes, and he became thoughtful."And you desire no others?""No, never. I recall no others, and I will have no others. She is desire," he replied."Does she return your affections?"His eyes lowered and he shook his head."I have not yet made my presence known. However...if I may have her...I swear upon all of my power that no harm will ever come to her. I will earn her love," he
Title: His WildflowerStatus: Ongoing ScriptAngelo Rodriguez is a beautiful, sexy, ambitious and successful man, recognized in society and owner of a billionaire multinational company which he manages with his life. He takes care of his business, his husband Gabriel and his best friend jack, his two most trusted people and the people he loves the most in his life. He is a billionaire who inherited billions of money and wealth after the death of his father when he was really young.He is well known in society as a powerful businessman who is great at what he does and is on his way to being influential and really powerful. His beauty, body and sexiness brings a lot of powerful men to him that lust after him and try by all means to have him. But they are yet to learn that he is the kinda person you don't ever want to mess with because beyond that beauty and sexy appeal is a really bitter, cunning and dangerous very person or what you might call his evil side, something that you don't wa
(Angie POV)Sobrang hindi makatarungan ang bayaran sa hospital. Nais pa sana naming magtagal si Papa ngunit sinabi naman ng doktor kung nais na namin ilabas si Papa, ayus lang daw. Magbibigay na lang daw sila ng schedule para sa check-up nito. Kaya sinabi na lang namin sa information na ilalabas na lang namin si Papa.“Mabibigyan lang namin kayo ng waiver kung ma-ise-settle niyo na ang bayaran dito, Ms. Reblando.”“Mrs. Choi.” Biglang sabat ni Sayruz. Napalingon na lamang ang nurse kay Sayruz… Bahagyang napangiti ito sa kanya ng pilit na parang nadisappoint sa kanyang narinig.“Yun nga po, maari lang namin palabasin ang pasyente kapag nabayaran na ang hospital bill, lalo na ang professional bill na kailangan makuha sa lalong madali ng mga doktor natin na nagsagawa ng operasyon. Saka sinabi na din naman ng doktor na maari na talagang makalabas si Mr. Reblando.”Napatango ako. “Kailangan po bang lahat ng bayarin kailangan ng bayaran?”“Kailangan ko pa bang ulitin ang sinabi ko Miss?”“A