Inis na inis si Audrey ng hindi makontak si Harvy. Alam niyang pinagpatayan siya ng cellphone ng lalaki."Hindi maaari to! Bakit hindi ko siya makontak? peste!!" asar na asar siya habang nakaupo sa wheelchair.Ilang linggo pa lang simula niing ipagahasa niya ang sarili niya. Ayaw naman niyang makipag communicate sa mga pulis, dahil kunwari ay nahihiya siya. Napapaikot niya pa naman sa kanyang mga kamay si Harvy.Pero ngayong araw, alam niyang kakatapos lang ng kasal ng mga ito. Gusto niya sanang ipamukha sa asawa nito na siya pa rin ang pipiliin ng lalaki kung sakaling gustuhin niya itong makita. Ngunit parang mabibigo siya ngayong araw. Nag iisip na naman siya ng olano na maaaring magamit kay Harvy."Paano ko ba kasi ipapamukha sa lalaking yun na ang nangyari sakin ay kasalanan niya? nakakainis talaga. Akala ko hawak ko na siya sa leeg. Nagkamali pala ako. Audrey... mag isip ka nga ng maayos.. paano mo makukuha ang gusto mo kung kulang ka sa convincing power?" sabi niya sa sarili.Ma
Bumukas ang pinto ng hotel, kung saan siya naroroon. Antok na antok pa talaga siya. Nakita niya ang pigura ni Harvy na pumasok, may dala itong tray ng pagkain. Inilapag nito sa mesa angy dala dala. Siya naman ay nakadapa pa rin. Parang ayaw niya pang tumayo. "Dahlia.. Dahlia.." marahan siyang niyuyugyog ni Harvy, "Bangon ka na, sabi nina Amihan, hindi ka pa daw bumababa. Dinalahan na lang kita ng pagkain.." sabi pa nito. "Anong oras na ba?" tanong niya. "Alas diyes na.." "Anong ginagawa mo dito? di ba umalis ka?" tanong niya dito habang nakapikit siya. "Umuwi ako kaagad, baka hanapin ako nina lolo. Tayo ka na dyan.." Bumangon siya, nalaglag ang kanyang kumot na nakasapi sa kanyang dibdib. "Asan ang robe ko?" tanong niya sa lalaki. Kinuha nito sa sahig ang hinahanap niya. "Ito oh.." tinulungan pa siyang magsuot ng lalaki ng robe niya. "Anong pagkain?" tanong niya dito. Wala na siyang pakialam kahit makita nito ang katawan niya, may nangyari na ,tatakpan niya pa. Kinuha niya ang
"Anong tinatanaw mo?' tanong ni Amihan sa kanya. "Ah--wa--wala. Wala naman." "Wag mo na akong paglolokohin, may nakita ka, sino yun?" "Parang kahawig lang naman, pero parang hindi naman siya." "Si Audrey ba?" tumango siya, "actually, kanina ko pa napapansin yun, pero hindi ko na lang sinasabi, kasi nakakasira lang ng mood.""Kaya nga eh, baka namamalikmata lang talaga ako." sagot niya sa kaibigan. "Hi mga miss, may mga kasama ba kayo?" may nag approach sa kanilang mga lalaki, "we so you, parang ang saya niyong nag uusap." "May kasama kami, andun" itinuro ni Amihan sina Arvin at Harvy na hinahabol ni Malena. "Ako nga pala si Richmond," pakilala nito sa kanila, "and this is my friend, Earl. What's your name girls?" "I'm Ami, ang this is my friend, Dahlia," pakilala ni Amihan sa mga ito. "Hi," kaway niya sabay pakita ng kamay," oops my ring na kasi ako dito eh," sagot niya. "Ooooh.. you're already married? but you look so young," nakangiting wika ni Richmond. "How about you?" t
Nakasandal siya sa office chair niya, ng dumaan sa harapan niya si Harvy. Napatingin ang lalaki sa kanya."Okay ka lang ba?" tanong nito."Okay lang ako, masama ang pakiramdam ko, kanina pa" wika niya habang nakapikit. Ramdam niya ang paglapit ni Harvy at pagdampi ng balat nito sa kanyang noo at leeg."May lagnat ka. Ipapahatid na kita sa condo," doon na sila sa unit nito umuuwi simula nung ikasal sila. Minsan umuuwi siya sa condo niya.Balak na niyang paupahan ang kanyang unit, dahil hindi naman matitirahan ang condo na yun. Ganoon din kasi ang ginawa ni Ami sa unit nito. Madaling humanap ng uuupa dahil malapit sila sa lahat. Madalas mga estudyante ang umuupa sa mga unit doon.Sa unit naman ng lalaki, tig isa sila ng kwarto. Hindi namam natutulog ang mga biyenan niya doon, kundi dumadalaw lang. Pero kapag aalis si Harvy papunta kay Audrey, gagamitin muna siya nito. Wala itong pinipiling lugar sa condo nito. Madalas, pinapasok na lang siya nito sa kwarto, oh kaya, basta na lang ito sa
"Okay naman siya Harvy, marahil napagod lang si Dahlia. Siguro maraming trabaho sa opisina na ginagawa ngayon kaya nagkaganyan siya," nakangiting sabi ng doctor sa kanya."Buti naman doc, nag aalala talaga ako, hindi kasi siya madalas magkasakit. Malakas ang resistensiya niya," sagot niya."Magiging okay na siya, ngayong araw o kaya bukas. Painumin mo lang ng gamot, saka pakuhanin mo ng off. Baka naman masyado ng nag oovertime ang asawa mo.""Masipag talaga siya doc, lalo na kapag Biyernes na, kasi gusto niya wala na kaming gagawin sa bahay kapag week ends.""Napakaswerte mo naman sa asawa, hindi na maluho, masipag pa. Nabanggit nga sakin ng lolo mo na hindi na siya masyadong nakikialam sa pagpapalakad mo ng opisina. May tiwala daw siya sa inyo ni Dahlia," kwento ni doc sa kanya."Kaya nga ganyan na lang magtrabaho si Dahlia doc, nahihiya siya kay lolo.""Sa bagay, mabuting bata naman siya, Saka kilala ko naman si Dahlia simula noong bata pa siya kaya alam kong malaking bagay ang maga
Hindi niya magawang paalisin si Audrey. Nagkasundo na sila ni Harvy tungkol sa babae, at kung magdidate man sila, kasama siya. Kaya siguro naisipan ng babaeng ito na bigyan siya ng lalaking makakasama.Si Richmond, ayon dito, ay isang modelo. Patuloy pa rin ang karir nito abroad. Ang pamilya daw ng lalaki ay may factory ng chocolate. Ang pangahan nitong mukha ay bagay sa tangos ng ilong at makikipot nitong bibig. Thirty years old na pala ito.Mataas ang sense of humor ng lalaki. Natatawa siya sa mga simoleng hirit nito. Parang nababawasan na ang sakit ng kanyang ulo. Pakiramdam niya ay nagrelease siya ng maraming stress thru sweat. "Kumain na kayo," yaya sa kanila ni Harvy. Ramdam niya sa tinig at kilos nito na masama ang loob nito.Hindi naman tumanggi sina Audrey at Richmond sa paanyaya ni Harvy. Pinaunlakan nila ang imbitasyon nito ng pagkain.Nagkasabay pa sila ni Richmond humawak sa plato ng kanin, upang lagyan ang kanyang plato."Salamat, ako na," siya na ang sumandok ng kanin
Nakahinga siya ng maluwag pag alis ng dalawa. Isinuot niya ang kanyang apron at nag umpisang maghugas ng mga hugasin. Madalas, si Dahlia ang gumagawa sa bahay, siya lang ang nagluluto. Madalang naman silang kumain dito dahil lagi silang nasa labas.Kumuha siya ng vacuum saka naglinis muna ng salas. Inayos niya ang mga throw pillow na nagulo nung umupo sila doon. Pinunasan niya ang malesang bubog na center table.Ng makatapos na sa labas, pinuntahan niya si Dahlia, saka pinainom ng gamot. Hinubaran niya ito ng suot na damit at panloob. Walang halong malisya ang ginawa niya, dagli niya itong dinala sa banyo at inupo sa bath tub. Mataas pa rin ang lagnat nito kaya dapat, mapababa ang init. Limang minuto lang ang ligong ginawa niya dito, saka niya kinuha ang towel, at tinuyo ang katawan ng babae. Inabutan niya ito ng tooth brush na may toothpaste. Pagkatapos magtooth brush ni Dahlia, binuhat niya ulit ito pabalik sa kama. Isinaksak niya ang blower para pahanginan ang buhok niyo. Sinusukla
Nagulat siya habang may binabasang papeles, ng maramdaman niyang may nakatayo sa harapan niya. Nanlaki ang mata niya ng makilala ito."Ri--Richmond!" hindi siya makapaniwalang nasa harapan niya ang lalaki, "a--anong ginagawa mo dito?""Kasama ko si Audrey, naroon na siya sa loob. Abala ka kasi kaya hindi mo kami napansin," ngumiti ito sa kanya. Nakasuot ito ng corporate attire."Saan kayo galing!" tanong niya dito saka tumingin siya sa paligid. Nagbubulungan ang mga tao sa labas. "Halika nga sa loob," hinila niya ito sa opisina ni Harvy.Nakaupo si Audrey sa lamesa habang nakayuko ito sa harap ng asawa niya. Nagulat siya dahil naka corporate attire din ito."Hi Dahlia, busy ka kanina, kaya hindi mo kami napansin ni Richmond," ngumiti ito sa kanya. Halata niya ang kaplastikan sa hitsura nito."Oras ng trabaho ngayon hindi ba?" tanong niya sa babae, saka niya ginantihan ang ngiti nitong nakakabadtrip."Mag aapply sana ako dito eh. Secretary sana ni Harvy," wika nito."May secretary na ak