CHAPTER 11

Sa isang tagong lugar tumigil ang sasakyang kinaroroonan namin nila Nanay Celeste. Maliwanag na at ngayon ay kitang-kita ko na ang paligid. Ipinilig ko ang ulo ko at tahimik na nagmasid.

Sa gawing kanan namin ay may isang hindi kalakihang bahay. Pinagmasdan ko itong mabuti hanggang sa pinatay na ni Dawnson ang makina ng sasakyan nito. Naunang lumabas si Tay Manuel at sinundan ito ni Dawnson. Umayos ako nang pagkakaupo at binalingan si Nay Celeste.

"This is an old house of Manuel. We'll be staying here for the meantime, Ice. Hangga't hindi pa natin naaayos ang lahat tungkol sa’yo ay mananatili tayo rito,” anito na siyang ikinatango ko.

"Sa tingin mo’y maaayos pa ang lahat na ito, Nay Celeste?" mahinang tanong ko dito at kinagat ang pang-ibabang labi.

"My brother knows something about you. We'll ask him, Ice. Don't worry, okay?" anito at hinawakan ang kamay ko.

"Paano kung hindi siya magsalita. Paano kung wala itong ibigay na impormasiyon sa atin? Just like what Aki did to me. He just gave a little information about myself and that's it. Iyon lang. Hindi niya raw sasayangin ang sakripisyon ng mga magulang ko," nanghihinang sambit ko dito at napabuntong-hininga na lamang.

"We're here for you, Ice. Don’t worry. We'll help you."

Hindi na ako nagsalita pa at niyakap na lamang si Nay Celeste. Mayamaya pa'y nagdesisyon na kaming bumaba ng sasakyan at namataan namin si Tay Manuel at Dawnson na seryosong nag-uusapan sa harap ng pintuan ng bahay nito. Ilang segundo kami g nakatingin sa dalawa at noong maramdaman marahil nilang nakamasid kami sa kanila ay sabay silang bumaling sa puwesto namin.

"Pumasok na tayo," sambit ni Tay Manuel noong makalapit na kami ni Nay Celeste sa kanila at nauna na itong pumasok sa bahay nito. Nagkatinginan muna kami ni Nay Celeste at walang imik na sumunod dito.

Pagkapasok namin sa bahay nito ay agad na isinara nila ang pinto at mga bintana sa paligid. Tahimik ko lang pinagmasdan ang mga kilos nila at pumirmi na sila noong masigurado nilang nakasara na ang lahat.

"Dawnson, sabihin mo sa amin ang mga nalalaman mo," saad ni Nay Celeste noong bumaling si Dawnson sa gawi namin. Naupo ito sa mahabang sofa sa salas samantalang nanatili lamang akong nakatayo sa tabi nito.

"I can't, Celeste." Naiiling na sambit nito na siyang ikinangiwi ko.

"Don't tell me bullshits, Dawnson. Nasa panganib na tayong lahat! The hunters, fvck, even the tracers, are after us. So, you will tell us what you know, Dawnson," mariing sambit muli nito sa kapatid.

"Sinabihan na kita noon, Celeste, pero hindi ka nakinig!" marring sambit din ni Dawnson kay Nay Celeste na siyang ikinatigil ko. "I already told you before that this girl," bumaling ito sa akin. "...was cursed. Damn, akala ko iyon lang talaga yun. I can't even imagine that she's a de Falcon! Fvck!"

"But the de Falcon clan was long gone," Tay Manuel commented. Napatingin ako dito.

"Exactly my point!" Dawnson hissed. "And now, Ice is here. A de Falcon. Blood and Lunar are surely terrified right now! Kaya nga ay ilang hunters at tracers ang pinadala nila para lang makuha ito!”

Natigilan kami sa mga salitang binitawan ni Dawnson. Napatingala ako at ikinalma ang sarili. Ipinikit ko ang mga mata at pinakiramdaman ang paligid. 

"What happened to my clan?" Napamulat ako ng mga mata ko at tiningnan ang mga kasama. Parehong napabaling si Dawnson at Tay Manuel sa akin kaya naman ay napalunok na lamang ako. "Please, tell me. Kahit iyon lang."

"The de Falcon was the founder of Blood Clan.” Natigilan ako noong magsalitang muli si Tay Manuel. "Your ancestors were the first Ventrue of that clan."

Ventrue? Iyong sinabi sa akin ni Mavi! The royals of the Blood Clan!

"What happened to them?" tanong kong muli. Alam kong ‘di na nila ako bibigyan pa nang karagdagang impormasyon ngunit natigilan na lamang ako noong magsalitang muli si Dawnson. Napaayos na lamang ako nang pagkakatayo at matamang tiningnan ito.

"The de Falcon was trying to be civil with the Lunars. Lalo na noong bumaba sa puwesto niya si Benjamin de Falcon. Iyon ang naging dahilan kung bakit nagkaroon ng mga rebelde sa Blood Clan at kinalaban ang de Falcon.” Naiiling na sambit ni Dawnson at napabuntong-hininga na lamang.

"But that was a decade ago.” Narining kong sambit ni Nay Celeste kaya naman ay napabaling ako dito. "Isang dekada na ang nakalipas simula noong nawala ang angkan ng de Falcon. All of them," dagdag pa nito habang hindi inaalis ang tingin sa akin.

A decade ago? Hindi ba masyadong matagal na iyon? Isang taon pa lang ako sa puder ng mag-asawa! Kung isa akong de Falcon, dapat ay sabay akong nawala sa kanila!

Bigla akong natigilan sa napagtanto. No way.

"You mean, I was gone for ten years?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa tatlo sabay hilot sa may sintido. Binalingan kong muli si Dawnson at nagmakaawang ipagpatuloy ang pagsasalita.

"Ten years, we can say that. Pero kung ibabase natin ito sa itsura mo, you never aged a bit, Ice. You still looked like a teenager to me," ani Dawnson at nag-iwas na nang tingin sa akin.

"You told us that she was cursed. Sa tingin mo ay may kinalaman ito dito?" Tay Manuel asked Dawnson.

"I don't know, Manuel. Akiston never told me a single word about Beatrice de Falcon. Ang alam ko lang ay ligtas na ito sa mga nais kumuha rito. Ni hindi ko nga alam kung buhay o patay na ito noon."

"Curse.” Mahinang usal ni Nay Celeste. Napabaling ako sa puwesto nito at tahimik na tiningnan ito. Mayamaya pa'y bigla itong tumayo mula sa kinauupuan nito at mabilis na lumapit sa akin. "Ice, do you trust me?" biglang tanong nito sa akin na siyang ikinagulat ko.

"Of course, Nay Celeste!" agad na sagot ko dito ng walang pag-aalinlangan. I trust them, especially her! Alam kong ‘di nila ako ipapahamak sa kahit anong sitwasyon man!

"I think I know what's the curse is," anito at binalingan si Dawnson at Tay Manuel, pagkatapos ay balik na naman sa akin ang atensiyon nito. "Tanda mo ba noong sinugatan ka ni Dawnson?"

Napakunot ang noo ko sa naging tanong nito.

"Yes," sagot ko dito at marahang tumango. Tandang-tanda ko pa iyon. At…

Mabilis akong natigilan sa pagkilos. Nanlaki ang mga mata ko at mabilis na napatingin sa braso kong sinugatan noon ni Dawnson. Hinaplos ko ito at napakagat muli ng pang-ibabang labi. It was all healed up! Ni wala na akong makitang bakas ng pagkasugat sa braso ko!

Mabilis kong ibinaba ang bag na hawak-hawak ko at kinuha ang patalim na isinilid ko roon kanina. Mahigpit ko itong hinawakan at walang sabi-sabing sinugatan ang palapulsuhan ko.

Damn!

"Ice!" sigaw ni Nay Celeste at nilapitan ako. Napapikit ako at mas lalong bumaon ang ngipin ko sa labi noong makita ang dugo sa palapulsuan ako. Agad namang tumayo si Nay Celeste at nilapitan ako.

"Your blood, Ice.” Tila nahihirapang sambit ni Tay Manuel.

I know. Sinabi na ito ni Mavi sa akin noon. My blood smells so good, he said. That's makes me special, I guess?

Nanatili ang mga mata ko sa sugat ko. Ni pagkurap ay hindi ko ginawa. Mayamaya pa'y nakaramdam ako ng init sa sugat ko na ginawa ko. Hindi ko inalis ang paningin dito at segundo lang, unti-unting naghilom na ito.

Umawang ang labi ko.

"That's it.” Narinig kong sambit ni Dawnson. "She can heal her own wound!"

"Is that it? Sa tingin mo iyon lang ang kayang gawin ni Ice?” Makahulugang tanong ni Tay Manuel sa amin. “Hindi magpapakahirap ang mga council ng Blood at Lunar para lang dito. Some of the Ventrue can heal their own wounds, too," dagdag pa nito.

"I can deepen the wounds para malaman natin kung tama ang nasa isip natin," nag-aalangan wika ko at binalingan ang tatlo. Mabilis na umapila si Nay Celeste kaya natahimik at natigil ako ako.

"Hindi mo gagawin iyon, Ice. That's dangerous. I won't allow it!"

"But that's the only way, Celeste. Hindi natin kailangang hintayin na ang hunter o tracers ang gumawa noon kay Ice," Dawnson said. Napapikit ako. Damn, mag-aaway na naman ang magkapatid dahil sa akin! I need to make a decision here! Kailangan gumawa ako nang paraan para matapos na itong haka-haka namin!

Napapikit ako at mabilis na itinarak sa dibdib ko ang hawak na patalim.

"Ice!" rinig ko ang sabay na sigaw at pagtawag sa pangalan ko nila Nay Celeste at Tay Manuel.

Napasigaw na rin ako noong maramdaman ko ang matinding sakit sa may dibdib ko. Kusang umawang ang labi ko at mas ibinaon pa sa dibdib ang patalim na hawak-hawak. Damn!

Now I’m doomed! I… I can't breathe properly now!

"Fvck!" I cursed when I pulled the knife away from my chest. Napamura muli ako at napaubo ng ilang ulit. Blood… My whole damn chest is full with my own blood now!

"Ice!" Nay Celeste called my name again. Halos wala na akong maramdaman ngayon. Nawalan na rin ako ng kontrol sa sarili at nabitiwan na ang patalim. Napapikit ako at nagsimula nang manlabo ang mga mata ko. Unti-unting nawala na ang balanse ko at hinayaan nang bumagsak ang katawan sa may sahig.

Kung tama ang hinala ko, hindi lang pagpapagaling ng sariling sugat ang kaya kong gawin. Tama si Tay Manuel sa mga tinuran nito. Blood Clan and the Lunar's won't waste their time on me kung iyon lang ang kakayahang mayroon ako. Yes, I have an enhanced eyesight and hearing sense ability pero mukhang may iba pang nais ang dalawang grupo sa akin.

"Ice! Can you hear me? Ice!" It was Nay Celeste's voice. "Damnit! Manuel, she's not breathing! Do something!"

“Calm down, Celeste. Let's wait for a minute,” sambit naman ni Dawnson. "It was her decision. Let's trust her with this one."

"Oh my God! Is she dead? Manuel! Our daughter is dead!"

Silence.

Wala na akong narinig pa mula sa mga tao sa paligid ko. I don't feel anything, too. Am I really dead? Ito na ang katapusan ko? Now, I’m lost. Mukhang mali iyong hinuha ko sa kung anong kakayahang mayroon ang katawan kong ito.

Ilang segundo pa ang lumipas at wala pa rin akong marinig o maramdaman man lang. At noong susuko na sana ako, agad akong nakaramdam ng kakaibang init sa buong katawan ko.

"Her pulse is back!" Narinig kong muli ang boses ni Dawnson. "And her wound is slowly healing."

"This is the curse of eternity."

"No."

"This is bad. Kailangan natin itong ilayo mula sa kanila."

"We can't help her with this one now, Celeste. The Blood will definitely go after her while the Lunar Organization, well, we both know why they're after her. If she's truly the last de Falcon alive, then she's the next heir of the Lunar, the rightful heir. She's Lady Esmeralda's daughter."