Chapter Eight: Halimaw

Kapwa sila tahimik habang binabaybay nila ang daan pauwi sa bahay nito. Tiim na tiim ang kanyang mga bagang habang nakatanaw sa labas ng bintana ng sasakyan at ang kanyang mga mata ay kasingdilim ng paligid na kanilang dinadaanan.

She wanted to scream so loud, she wanted to cry hard dahil sa matinding irita at galit na nararamdaman. Wala pang beynte kwatro oras silang nagsasama bilang mag-asawa ay kinokontrol na nito ang buhay niya!

Ano pa kaya sa darating na mga araw?

"Umuwi na tayo!" matigas nitong sabi kanina sa bahay ng kuya William niya.

Pinilit niyang magpakahinahon dahil hindi niya gusto na makita ng kapatid ang kinasuungan niyang sitwasyon dahil baka sisihin na naman nito ang sarili. She don't want that, iyon ang kahuli-hulihang gusto niyang maramdaman nito. Blaming himself.

"I..I'll bring my car and kukunin ko muna yung gamit ko sa lo--"

"No need to do that," agad nitong putol. "Meron tayong apat na sasaky