Pigil na pigil niya ang kanyang hininga habang nararamdaman ang mga haplos ni Leandro sa kanyang braso paakyat sa kanyang balikat. Magkahalong takot at kaba ang lumukob sa kanya ng maramdaman ang isa nitong palad sa likod ng kanyang batok habang ang isa naman ay ibinaba nito sa kanyang baywang para suportahan siya na hindi tuluyang mapaupo sa naroroong kama."L..Leandro p..please stop it.." halos hindi iyon lumabas sa bibig niya. "Nagsisimula pa lang ako babe," paos nitong bulong saka ibinaba ang mukha sa kanya. Mariin siyang napapikit saka iniwas ang mukha rito reason why his kiss landed on her neck.She felt him stiffened. Isang iritableng tingin ang ibinigay nito ng i-angat ang tingin sa kanya."I won't tolerate you being this difficult so don't try my patience," matigas nitong sabi. "You're mine now! The sooner you realize that, the better it will be for you! Now, stay still!" mariing utos nito saka muling ibinaba ang mukha sa kanya. Sa pagkakataong
Unti-unti niyang iminulat ang mga mata at bahagya pang nagtaka ng masilayan ang hindi pamilyar na kwarto. Nang gumalaw siya at maramdaman ang pananakit ng katawan, doon pa lang na sinc-in sa kanyang utak kung nasaan siya at kung ano ang mga naganap kagabi.Agad niyang pinakiramdaman ang sarili. Maliban sa masakit ang mga kalamnan ay wala na naman siyang kakaibang naramdaman sa katawan. Inalsa niya ang kumot at nakahinga siya ng maluwag ng makitang suot pa rin niya ang pares ng pajamang sinuot niya kagabi. The reason why her body aches is maybe because of the struggle she did when Leandro tried to take advantage of her last night. She shiver as she thought of what happened, nanayo ang kanyang mga bahalibo nang maisip na muntik na siya nitong naangkin. She was so sure she saw it in his eyes. Those lust, desire and wantonness, kitang-kita niya ang mga iyon sa mga mata nito kagabi kaya buong akala niya hinding-hindi niya ito magagawang pigilin.
"Nakahanda na ang kabayo Leandro." sabi ni mang Nestor na sumulpot mula sa gilid nila. He came from the back, pupunas-punas pa ito ng kamay."Sige po mang Nestor, pupuntahan na namin ni Cielo." bumaling ito sa kanya at hinawakan siya sa siko. "Halika na." sabi nito saka iginiya na siya papunta sa likod na bahagi ng mansyon. Maang siyang napatingin rito ng marating nila ang bahagi kung nasaan ang kwadra ng mga kabayo. And infront, there were two horses, nakatali iyon. Marahil ang mga kabayong iyon ang sinasabi ni mang Nestor.Sinasabi ba nitong kabayo ang kanilang gagamitin sa pag-iikot sa hacienda?Pinuntahan ni Leandro ang isa at ikinalas sa pagkakatali. "Ho..ho.." agad nito iyon tinapik-tapik ng bahagyang umalma.Doon pa lang ay nanlaki na ang kanyang mga mata."Huwag mong sabihin na, kabayo ang gagamitin natin doon sa ating pupuntahan?" di niya napigilang tanong.Taas kilay itong bumaling sa kanya. "Th
Hindi niya maiwasan ang hindi mamangha habang minamasdan ang paligid ng kanilang dinadaanan. Bawat bahagi ng lupain ay natataniman ng mga punong niyog, na sa dami ay halos hindi na makikita ang araw. Tanging sinag nalang ang tumatagos sa mga nagyayabong na mga dahon.She look forward, hindi naman makitid ang daan na kanilang tinatahak, magkakasya doon kahit anong sasakyan kaso lang baku-bako iyon at maputik, meron pa ngang mga bahagi na malalalim at napondohan na ng tubig. Hindi nga advisable na magdala doon ng sasakyan.Bakit hindi man lang nito magawang ayusin ang daan? Ipinagkibit niya iyon ng balikat, wala na siyang pakialam doon. Because after this, hinding-hindi na siya muling aapak doon. Sabi nito, gusto lang siya nitong ipakikilala sa mga tauhan nito, kaya pagkatapos siya makilala ng lahat ay wala na siyang obligasyon doon. Isa pa ano naman ang gagawin niya doon kung babalik siya? Eh, wala naman siyang kaalam-alam sa mga niyugan at koprasan!Halos
Tulad ng nakasanayan na niya sa ilang araw niyang pananatili sa mansyon, nagigising siya tuwing umaga na wala na si Leandro sa kwarto. Maaga itong gumigising para pumunta sa koprasan o kaya naman sa plantasyon ng palm trees. Halos hindi na sila nito napagkita dahil paggising niya sa umaga nakaalis na ito at natutulog na siya kung umuwi ito sa gabi at ikinasisiya niya iyon ng labis. Hindi na niya kailangan magtiis sa presensiya nito.Total hindi rin naman sila magkasundo kaya mabuti na iyong hindi sila magkita at magpang-abot dahil hindi naman lumilipas ang isang minuto na hindi sila nito nagbabangayan. They were like water and fire na kahit kailan hindi pwedeng pagsamahin. Tinapunan niya ng tingin ang kamang hinihigaan ni Leandro. Nasa ayos na iyon.Sa lahat ng mga masamang ginawa nito, tila milagro na na tinupad nito ang pangakong hindi siya nito pipilitin sa kama, kahit nang mag-insist siya na hindi siya matutulog na katabi nito
Natigilan siya sa nalaman, ang lalakeng tumulong sa kanya noong isang araw ay pamangkin pala ni Leandro.But how did Marrius became Leandro's nephew? Hindi niya man naitanong, alam niyang nasa mid thirties lang ito and Marrius is maybe just her age o bata lang sa kanya ng isang taon. Halata ang hilaw na ngiting sumilay sa mga labi ni Marrius. Ilang sandali itong nanatili lang ang mga mata sa kanyang mukha bago muling ibinalik kay Leandro."I..I didn't know that you got married." sabi nito."Paano mo malalaman kung halos hindi ka na umuuwi dito?" Leandro hissed.Pero hindi nito iyon pinansin, he asked another question instead. "Kailan pa?" Leandro shrug his shoulder at napansin nito iyon, hindi tuloy naiwasang dumako ang tingin nito sa dako niya. "The day before yesterday. Umupo ka na at sumabay sa amin na mag-almusal." Marahan itong tumango saka tinungo ang upuang nasa harapang bahagi kung saan siy
She widened her eyes in amazement as she saw the place where Leandro brought her. Hindi niya akalain na may nag-e-exist na ganoong lugar doon sa San Isidro. Isang di kataasang talon sa gitna ng kagubatan ang bumungad sa kanyang mga mata. Sa paligid ay namumukadkad ang ibat-ibang uri ng mga ligaw na bulaklak at ang higit na naka-agaw ng kanyang pansin ay ang maliit na kubo na nasa itaas ng isang dambuhalang bato. It was not just an ordinary hut but a well furnished hut. Gawa sa pinakinis na kawayan ang ding-ding at bubong na gawa sa cogon na natatakpan ng isang itim na net. Marahil para iiwas sa mga ibon na pamugaran iyon. Sa ibaba ng bato ay may walong hakbang na hagdan para makaakyat.Nang sabihin nito kanina na may ipapakita ito sa kanya, wala talaga sa hinagap niya na dadalhin siya nito sa lugar na tulad non. Yes, she was used in city life, at nasabi na rin niya na hindi niya pipiliin ang mamuhay sa isang probinsya, kahit na doon sa San Isidro, p
"We need to go." Nang buksan niya ang mga mata ay wala na ito sa kanyang harapan kundi naglalakad na papunta sa kabilang bahagi ng sasakyan. Mariin siyang napalunok, ramdam niya ang pag-iinit ng kanyang mukha ng maalala ang nangyari.She thought that he's going to kiss her, and she waits, katunayan ay pumikit pa siya. Kaya ba nito hindi itinuloy ay dahil kailangan na nilang umalis para patingnan ang kanyang paa? Or she just assumed that he'll going to kahit wala naman talaga itong balak. Nakakahiya kung yun ngang huli. Nang pumasok ito sa loob at maramdaman ang titig nito ay umiwas siya ng tingin. Ewan niya pero nakakaramdam siya ng kahihiyan. She assumed too much.Inistart nito ang sasakyan. Pero bago nito iyon pinatakbo ay muli itong tumingin sa kanya."I want to kiss you badly Ciel, but let's go to the hospital first, your left foot is swollen and need immediate medical attention. Kapag ayos ka na, pangako, I