Chapter Fifty Eight: Realization

Isang mahigpit na yakap ang agad na ibinigay nito nang makita nito si Briel. At first Briel is puzzle. But when he realized that he's in stranger arms, bigla itong nagpapapalag.

"Ma-ma..!" sigaw nito na nagpupumilit na makawala.

Leandro then loosen his hug, pero hindi nito binitiwan ang bata. Hinawakan nito ang magkabilang braso nito at tinitigan sa nanghihinang mga mata.

"Hey little boy don't be afraid." He whisper.

Hindi na nito naitago ang pagpiyok ng boses nito. Pati na rin ang pagkislap ng luha sa gilid ng mga mata nito.

"I-I'm your--" his voice trembles.

Mariin itong napalunok. Trying so hard to calm his voice. "I-I'm a friend."

But Briel still struggle. "No.." Sa maliit na boses ay sabi nito saka nagpumilit pa rin na kumawala.

Leandro left no choice but to let him go. Agad na tumakbo papunta sa kanya ang bata at yumakap sa kanyang mga binti. Isiniksik nito ang ulo doon, pero nanatili pa rin ang mga mata sa kaharap.

Ini-angat niya ang mga mata and saw Leandro's painful gaze