Simula"Ano? Magpapakasal ka kay Trevious?!" gulat na reaksyon ni Mike nang sabihin ko iyon."Oo. Nag-propose na siya kagabi..." mababang boses kong sinabi."Ay tanga!" iling niya. "Sigurado ka na na d'yan? Hindi ka magsisisi?" paninigurado niya.Napalunok ako at tumango. "O-Oo naman. Ang tagal na rin ng relasyon namin at legal naman kami both sides..." sambit ko."Hindi ako kumbinsido, Fiona!" pangontra niya muli. "Ngayon pa nga lang na mag-jowa kayo wala na siyang time sa'yo, paano pa kaya kung-""He's just busy!" I cut him off.Lumabi ako at napatitig sa kaniyang mga mata na halatang tutol sa pangyayari. Nakataas ang isa niyang kilay sa akin na para bang dismayado."Bakla...""That's it! Sa sobrang busy niya at focus sa trabaho, nakakalimutan ka na niya! Ilang beses na ba siyang nangako, huh? Ni isa sa mga iyon walang natupad! Ilang beses ka niyang pinaghihintay sa date n'yo!" halos pahistrerikal niyang sinabi.Napayuko at saglit na natahimik."Workaholic lang talaga si Trevious,
VideoNagising ang diwa ko nang naramdaman ang pag-angat ko sa ere kaya dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata.I saw nothing but a dark background but it smelled good. Kinusot-kusot ko ang aking mga mata at pinilit inaninag ang taong may hawak sa akin sa kabila nang pagkahilong nararamdaman."W-Where am I?" I mumbled as I could feel him walking.Napapikit ako saglit at muling dumilat dahil sa lumiwanag na ilaw. Mas lalong umikot ang paningin ko dulot ng liwanag."I'll bring you to heaven..." sambit ng pamilyar na tinig."Heaven? We'll travel to go there?" I chuckled feeling a naughty spirit."Not literally. Dadalhin kita sa kalangitan," natatawa niyang sinabi."What kalangitan are you talking about?" nguso kong usisa at muling mahinang tumawa.Dahan-dahan niya akong nilapag sa malambot na bagay. Unti-unti akong dumilat nang bigla siyang napasubsob sa leeg ko.He laughed. "Damn you smells like cherry...""Am I smell good?" I grimaced.This is the first time someone told me about it, m
Secret“Good morning, Ma’am Fiona...” “Morning,” I responded.Nginitian ko ang mga empleyado sa Villaruz hotel nang makapasok ako sa lobby at sunod-sunod ang pagbati na natatanggap ko.Diretso akong nagtungo sa opisina ni Trevious. Alam kong maaga siyang pumapasok kaya sigurado akong nandito na siya.Napabuntong hininga ako nang nakapasok sa loob ng elevator. Sumara ang pinto nito kasabay nang dahan-dahan na pagpikit ng mga mata.I forgot my phone at Liam’s penthouse and I didn’t bother to get it. After what happened last night, I didn’t try to talk to him anymore.Hindi rin ako pumasok sa restaurant kung saan chef manager ako kaya wala akong balita kung anong nangyayari.Napamulat ako ng mga mata at saktong bumukas ang pintuan ng elevator kaya diretso na akong humakbang palabas at nagmamadaling tinahak ang daan patungo sa opisina ni Trevious.I took a deep breath before I knocked twice, and in just seconds when I heard my fiance's baritone voice.“Come in,” he said calmly.I calm my
Conscience "Liam…" I uttered."Ssh…" Napasinghap ako nang takpan niya ang bibig ko at marahang hinaplos ang batok na mas lalong nagpapangatog sa aking tuhod. Napakagat labi ako at parang naliyo bigla. Napapikit ako nang gumapang ang kaniyang kamay sa likuran ko paakyat sa balikat."You're affected…"Dumilat ako na parang nagising sa reyalidad. Napatiim-bagang ako.Mabilis ko siyang naitulak palayo at sinamaan ng tingin. Kumuyom ang kamao ko dahil sa halo-halong pakiramdaman."Fiel, I'm serious...." malat niyang sinabi."Are you out of your mind?!" I hissed despite my trembling knees. His face slowly turned serious as his eyebrows furrowed and his jaw clenched. "Yes, if it's you—""You're insane, Liam! I can't believe that you could do this to your best friend!" muling sigaw ko. "Don't put all the blame on me, Fiel. You already saw the video. We do like what we had done! Hindi lang ako!" marrin niyang sinabi.His jaw clenched more while he was intently looking at me. Nangilid an
Forget“Mag-iingat ka. Maghihintay ako sa’yo…” sambit ko.“You too, babe. Take care here,” he gently whispered.We hugged each other for the last time as he gently kissed my forehead. I embrace him and feel this moment before he’s gone. We slowly parted after minutes. I couldn't help but tear up. After spending time with him for almost a week, he’s now going out of the country for a business matter. And I don’t know when will he goes back.“I’ll be back, okay? And we’ll get married as soon as I come back,” muling paalala niya. Tumango lamang ako at isang mahigpit na yakap pa ang nangyari bago siya tuluyan na naglakad palayo at sumakay sa pribadong sasakyang panghimpapawid. Pumatak ang butil ng aking luha habang nakatitig sa kaniya. Being with him for a week makes me feel calm despite my secret. We had already met a designer for our wedding and he promised that when he got back, we will be preparing to be husband and wife. Mabilis kong pinalis ang luha sa mga mata nang lumingon pa
Happy Namimilog ang mga mata ko at nagmamadaling tumakbo palapit sa kaniya na para bang hinang-hina ang katawan. “L-Liam…” nanginig ang boses ko nang nakalapit at mahawakan ang kaniyang braso.“Please, just leave…” paanas niyang pagtaboy sa akin.Napasinghap ako nang maramdaman na sobrang init ng kaniyang balat. Agad kong sinalat ang kaniyang leeg at sentido, namumula rin ito. “Inaapoy ka ng lagnat, Liam. B-Bakit hindi mo sinabi…” Hindi ko mapigilan ang sariling huwag mag-alala. Sinubukan niyang tanggalin ang kamay kong nakahawak sa kaniya ngunit masyado siyang mahina.I can’t leave him in this situation. I maybe hate him because of what happened between us but I’m not that heartless not to help him.“Dadalhin kita sa hospital-”“Damn, no!” tumaas ang boses niya at muling kinabig ang kamay ko.“Liam ang init mo,” sambit ko.“Just leave, Fiona! I don’t need you! I don’t need your help!” sikmat niya. Dahan-dahan kong nabitawan ang kaniyang braso. May kung anong bagay na parang tumu
RuleTulala ako sa kawalan habang nasa veranda ng aking kuwarto. Hinayaan kong liparin ng hangin ang mahaba at itim kong buhok. Suminghap ako at hindi mapigilan ang mangilid ang luha sa mga mata. Ilang araw na mula nang mag-usap kami ni Liam tungkol sa nangyari.It was a calm conversation as if we both wanted to get rid of it. We had a small talk about what happened between us, about my resignation, and about his flight after he felt better.He already ended our connection with each other as I asked him to forget everything.I took a deep breath, feeling heavy in my heart. Although we are finally good after our mistakes, my conscience still bothers me.Natatakot ako.Hindi ko alam kung paano sasabihin kay Ken ang lahat. I know anytime soon, kapag kinasal na kami ay malalaman niya rin ang totoo.He indeed respects me while we are together. He's even scared to touch me because he might not control himself.But… in just one night, I lost it. I lost myself, my purest with his best friend
Think“Fiona,” si Ayesha na pumukaw sa aking kaisipan at nagpabalik sa sariling huwisyo ng saglit akong matigilan.Napalingon ako sa kaniya at tipid na ngumiti."I have to go, Yesha. Until next time," I said as I walked fast without glancing in Liam's direction.Lihim akong napakuyom ng kamao dahil sa malakas na kabog ng dibdib ko. At kahit na umiikot ang paningin dahil sa pagkabitin ng inumin ay nagtuloy-tuloy akong maglakad paalis.Maybe they're right. The two causes of alcohol in the body are when you feel dizzy.It might be, bitin o sobra.But in my case nabitin ako dahil hindi naman ako tinatamaan agad ng alak lalo na't konti lang ang nainom ko. It just a wine not a hard drinks. Nang nakalabas ako ng bar ay agad akong napahinto sa harap ng pamilyar na sasakyan. Umawang ang labi ko at napa kurap-kurap ang mga mata ng makilala ang sasakyan.Hindi ako pwedeng magkamali. It was Daddy's car. I still remember when mommy bought it for him. My chest tightened as I saw the two people ju