Chapter 33:

Tyrone’s POV

Pinanood ko na lang si Aziria’ng maglakad palayo sa akin. Umiiling akong tumalikod sa kaniya. Hindi ako bumalik sa paaralan dahil sigurado akong sermon ang abot ko sa aking tatay. Sasabihin na naman niya sa akin kung bakit hindi ko sinuway ang aking pinsan sa katigasan ng ulo niyon dahil ako ang nagbabantay sa kaniya.

Lumihis ako ng daan kung saan puro kakahuyan. Habang naglalakad ako, sinalpak ko sa dalawang tainga ang aking earphones. Mahinahong naglalakad sa ilalim ng musika. Nakasanayan.

Gulat akong napadilat nang sumakit ang aking pisngi, may kamaong lumapat doon. Mabilis kong tiningnan kung sinong may kagagawan, itong babaeng nasa harapan ko. Bubulyawan ko sana siya nang makita kong may limang lalaki siyang kaaway. What the? Naglalakad akong nakapikit kaya hindi ko alam na pumasok ako sa gitna ng away.

"My angelic face, jeez!" inis kong bulong at tinanggal ang earphones sa mga tainga. Tumuon ako sa babae. "What are you doing, brat?!”

"Ikaw nga dapat ang tinatanon