Xyrica’s POV:
Mahigpit akong hinawakan ni Michiaki sa wrist at wala yata siyang plano na bitawan ako. Hindi ko naman alam kung saan kami pupunta at lahat ng taong nakakasalubong o nadadaanan namin ay nakatingin sa aming dalawa. Habang naglalakad kami ay nag-iisip ako ng pwede kong sabihin sa kanya para makapagpaliwanag pero hindi ako makabuo ng isa.
“Michiaki, loosen the grip because my wrist is hurting already. Please,” sabi ko habang sinusubukang bawiin ang kamay ko sa pagkakahawak niya.
But it seems like he was not listening and I can’t even tell if he’s mad because his expression is neutral. Halos tatlong minuto kaming naglakad para lang makarating sa medyo liblib na lugar at halos tatlong minuto ko na ring iniinda ang sakit.
“Ano ba? Naririnig mo ba ang sinasabi ko, Michiaki? Ma
Xyrica’s POV:Mabuti nalang at hindi ako kayang tiisin ni Michiaki kaya napatawad niya agad ako. Pero may kondisyon ang pananatili ko rito… aalis daw ako sa oras na may mangyaring masama sa akin. Gusto niya ring malaman kung ano ang gagawin ko at kung sino ang mga kasama ko.Sa tingin ko naman ay hindi na kailangan kasi makakasama ko naman sila rito sa Academy. Baka nga makalimutan niya na ‘yan sa mga susunod na araw. Kahit naman siguro mahigpit sina Michiaki sa akin ay mauutusan ko pa rin naman si Cyborg na ipagpatuloy ang ginawa namin.Speaking of Cyborg, where is that guy? It’s almost one o’clock in the afternoon but he’s not here yet. Hindi ko pa nasabihan sina Michiaki na kasama ko siya rito pero maiintindihan naman nila siguro?“Do we have to go?” Tanong ni Warren at halos maiyak kasi hinila nina Michiaki para m
Xyrica’s POV:Simula noong nakabalik na sina Michiaki sa pag-aaral ay mas naging masaya pa ang paligid. Napansin din ng mga teachers na nagbago raw sila pero ang hindi nila alam ay kinailangan ko pang sermonan mga ito sa loob ng isang oras.Hindi ko rin inakala na magiging okay ang lahat sa madaling panahon.Naging kaibigan na nila si Cyborg at natanggap na rin nila na gusto ko talagang mag-aral dito na walang kondisyon. Kahit papaano ay nabawasan ang mga bagay na iisipin ko at makaka-focus ako sa pag-aaral at pagpaplano kung ano ang susunod na gagawin namin ni Cyborg.May problema nga palang dumagdag… mas dumami pa ang manliligaw ko simula noong nalaman ng lahat na kaibigan ko ang Akinomo Phoenix Gang at mas dumami rin ang mga babaeng naiinis sa akin kaya mas maraming tao pa ang kailangan kong iwasan. Hindi ako basta-bastang nakakagalaw dahil sa mga mata na naka
Xyrica’s POV: Nakababa na kami galing sa room ni King at tinanong ako ni Cyborg kung ano ang gagawin namin. Pumasok muna kami sa loob ng kwarto ko at nag-check sa voice recorder na ballpen, mukhang wala namang nangyari rito sa loob habang wala ako kaya kampanti kong masasabi sa kanya ang plano ko. “I want us to go back,” sabi ko. “Saan?” Tanong ni Cyborg. “Alam mo na kung saan,” sabi ko tapos tinignan ang box na galing sa Angelica Tree building. Umupo muna si Cyborg sa kama ko at sinabing, “Pero maaga pa naman para diyan. Paano kung may makakita sa atin ngayon?” “Ito lang kasi ang panahon na naiisip ko para bumalik doon. Alam mo namang ilang araw din tayong hindi nakabalik kasi palaging nasa tabi ko sina Michiaki,” sabi ko.
Xyrica’s POV: Narinig ko ang pinto sa labas na bumukas at agad kong tinignan kung si Cyborg na nga ba. Sakto at nakarating na siya, may dala itong dalawang bag. Nilapag niya sa mesa ang pulang eco bag at inabot sa akin ang asul na eco bag. “I’m sorry if I kept you waiting,” sabi niya. “Bakit ang tagal mo?” Tanong ko at kinuha ang eco bag. “Ang hirap kasing pumili, mabuti nga at nagkita kami ni Van kaya humingi na ako sa kanya ng tulong para makabili lang. By the way, I’ll leave you be… uupo lang ako roon and call me in case there’s a problem,” sabi niya at tinuro ang kama. I nodded then closed the bathroom door. Tinignan ko ang laman ng eco bag to check kung ano ang nabili niya na kasama si Van. May nakita akong sanitary napkins for day and night, tapos isang hot compress bag.
Xyrica’s POV:Nakailang laro na kami ng Tekken 6 at ako palagi ang natatalo. Hindi niya alam na naiinis na ako sa kanya pero natatawa lang siya kapag nasigaw na ang word na ‘K.O’ tapos bilib na bilib siya sa sarili niya.“Ayan na Xyrica, malapit kanang mamatay ulit. Ito ang combo ko!” Masaya niyang sabi at mas binilisan pa ang pagpindot sa joystick.Nakikita kong malapit na naman akong matalo kaya ang ginawa ko ay hinampas ko sa kanya ang joystick na hawak ko sa ulo niya. Pinagsasasapak ko siya sa braso at likod, napasigaw naman siya sa sakit at saka ko pinatay ang play station at television.“What was that for?” Tanong niya habang nakahawak pa rin sa ulo niya.“That was for beating me in every game and I hate it when it happens,” sabi ko sa kanya at inirapan
Xyrica’s POV:“Hawak ko ngayon ang activity ninyo kahapon and I’m really impressed by the results,” sabi ni teacher Mercadejas.“If I know, si Van pa rin ang highest kung hindi ay si Michiaki. Wala namang pinagkaiba kasi silang dalawa naman ang nag-aagawan sa spot,” sabi ng kaklase naming si Dennis.“Why don’t you see it for yourselves,” sabi ni teacher Mercadejas at isa-isang tinawag ang aming apelyido tapos isa-isa rin kaming tumayo para kunin ang aming papel.Kinuha ko ang papel ko at hindi na nag-atubiling tignan ang score. Gusto ko lang namang pumasa pero hindi aabot sa point na maging rival sina Michiaki at miss Ludwig. Ayaw kong i-stress ang sarili ko sa mga bagay na iyan kasi may iniisip pa akong ibang bagay.“What’s your score?&rd
Xyrica’s POV:Masama ang tingin nina Michiaki kay King noong lumapit ako rito. Si Joy naman ay umiwas ng tingin pero halata naman talagang nasasaktan pero nasabihan ko na siya noon na hindi talaga ako interesado kay King. Maghahanap nalang ako ng paraan para siya ang mapansin ni King.“You guys can go ahead and Michiaki… can you please text me kung sa anong floor kayo kakain ng lunch? I’ll be back as soon as I can,” sabi ko sa kanila at sumama kay King.Pumasok na sila sa loob at kami nalang ni King ang naiwan. Habang naglalakad siya ay sumunod lang ako sa kanya kasi hindi ko naman alam kung saan siya pupunta.“Where are we going?” Tanong ko sa kanya.“Sa bench, mahirap makipag-usap na nakatayo lang habang mainit ang panahon. Huwag kang mag-alala at mabilis lang ‘to,
Xyrica’s POV: It’s a national holiday today and most students went home to have some time to relax and have fun with their families. My friends went home too since isang araw lang naman ang national holiday at ang ibig sabihin ay isang araw lang din ang rest day. My friends thought Cyborg and I were going home because this was our excuse to them but we stayed to go back to the Angelica Tree building tonight. Nilibot muna namin ang buong Academy para suriin kung may nabago ba sa security patterns dahil sa holiday, bago ako bumalik sa kwarto ko. Mabuti nalang at walang nabago kaya mas mapapadali ang pagpunta namin sa Angelica Tree building gamit ang Archive at tunnel. “Finally, some quality time. Ano kaya ang gagawin ko ngayon pagkatapos kong manuod ng videos?” Tanong ko sa sarili ko habang nanunuod ng youtube videos. I m