Medyo nabusy kanina. Pasensya.
Gaya ng sabi ni Vios, may dumating ngang tauhan ni Lia sa apartment. Tahimik lang ako sa sofa habang siya ay naninigarilyo sa harapan ko. Na text ko na si Steven at alam kong by anytime ay nandito na siya. “Alam mo bang ang bilin sa akin ni boss ay pwede kitang galawin kung gusto ko?” Kinain ako ng kaba sa sinabi niya. Mula pa noong dumating siya ay kinakabahan na ako. Pero ayaw kong magpatalo sa kaniya. Sinabihan na ako ni Vios dito. Sa bulsa sa dress na suot ko, narito ang parang lighter. K*tsilyo ito na maliit. Nakahanda na rin ang bag sa bulaklak na nasa labas. Nasa bush koi to nilagay. Nilagay ko na doon kanina bago pa siya dumating sa apartment. Nakita ko ang dila niyang tila ba pinapakita niya sa akin kung gaano siya kamanyak. Dinidilaan niya ang labi niya. Kanina ko pa nga nakikita ang paglamas niya sa pagkalalaki niya na tila ba ipinapakita niya ng sadya sa akin. Malagkit ang mga tingin niya at mariing nakatitig sa binti ko. Kinakabahan ako pero pinili kong yumuko at h
-----6 years later----“Hey, Amanda.. Can you please bring this to that customer,” Arman pointed the old lady in black using his lips.Kinuha ko ang pinapaabot niyang kape at ibinigay iyon sa matanda.“Hindi ka pa ba uuwi?” tanong niya nang makabalik ako sa pwesto ko.“Maya na siguro. It’s still early.” Sabi ko habang nagbabasa ng libro.“Gusto mo mag-aral ng law?”Napansin niya siguro itong libro na binabasa ko. “Kung pwede pero mukhang malabo,” natatawang sabi ko sa kaniya.May pumasok na costumer na Chinese kaya umalis muna siya para entertainin iyon. Hindi ako empleyado sa shop niya pero tumatambay ako dito minsan kapag walang trabaho.Tumingin ulit ako sa relo na suot ko. Still early pero ako pala ang nakatoka magluto.“Arman, gonna go,”“Akala ko ba still early?”“Nah! Ako magluluto ngayon e,” kumaway lang ako at lumabas. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa bulsa habang binabaybay ang daan pauwi ng bahay ni Arman.“Hey, Amanda. Where ya going?”“Home,”“Hi, Amanda!”Panay lang a
“Dali na!”“Teka sandali! Ito naman!” Naiiinis na sabi ko. Basta nalang niya kasi ako kinuyog dito matapos naming kumain.“Ang kupad kupad mo. Halika na kasi!”“Ito na nga oh. Hindi naman makahintay,” reklamo ko ngunit natatawa rin naman sa kaniya.Nilayasan namin si Arman kaya heto kaming dalawa at parang mga bugaw sa suot naming hindi ko alam kung style o sadyang kinulang lang sa tela,“Chi, pwede bang pass muna ako dito?” medyo kinakabahan kasi ako sa meet up meet up na ‘yan.“Ano ba ‘yan Amanda. First time mo na ngang sumama sa ‘kin, lalayasan mo pa ako. Kung hindi mo gusto ang ire-reto ko sa ‘yo, sisibat na tayo.”Aish! Wala na akong nagawa nang kaladkarin niya na ako.“Oh mukhang ayun na sila,” sabi niya habang nakatanaw sa may hindi kalayuan.“Chi, makakalbo talaga kita kapag napahamak tayo dito,” sabi ko sa kaniya.“E relax mo nga ‘yang pechay mo. Ito naman,” sabi niya sa ‘kin.“Bakit pala dito? Wait—mauna ka na. I need to go to the bathroom.”“Dito ko kasi e mi-meet iyong pap
Umiiyak ako sa likod ng sasakyan habang sakay sa sasakyan ni Lia papunta sa bahay niya. Takot na takot ako lalo na nang makita ang duguang mukha ni Arman.Nagmakaawa ako sa kaniya na sasama na ako basta huwag lang niyang saktan si Arman at Chichi. Ngayon nga ay nakauwi na kami. Nakauwi na kami sa lupang pinagmulan ko na minsan ko ng nilayasan.Tahimik lang ako sa likod. Umiiyak at hindi alam anong gagawin.“Uuwi ka na sa bahay mo bukas. Tandaan mo Amanda na hawak ko ang buhay ng ama mo at bagong pamilya mo sa Canada,” sabi niya sa ‘kin.Hindi ako sumagot. Labis talaga ang kasamaan niya. Gusto ko lang naman ng simple at payapang buhay.Pagdating namin sa bahay niya, naabutan ko ang larawan ng babae na nakakalat sa pader. Kumunot ang noo ko dahil namumukhaan ko ang babae.“Kaya kita dinala dito dahil sa babaeng ‘yan,” sabi niya.“B-Bakit?”“No’ng sinundan ka ni Steven sa Canada 6 years ago, ang bruhang iyan ang pumalit sa ‘yo. Inakit niya si Steven at may nangyari sa kanila.”Nanlaki an
1 week akong nagkulong sa bahay. I was waiting for Ben to visit me. Sabi niya ay pupuntahan niya ako but I cannot take this anymore.Halos ilang araw na akong nagtitiis sa init dahil walang kuryente at nagtitiis mag igib ng tubig sa kapit bahay. Halos hindi ako makaligo at lalong hindi makalaba ng damit! Naiinis na nagpapadyak ako sa loob. Ano ba namang klaseng buhay ito oh. Ano bang nagawa ko sa nakaraang buhay ko Lord at pinaparusahan mo 'ko ng ganito? Nakapag decide na akong lalabas na para ipabalik ang kuryente sa amin. Bahala na si Ben. Naligo agad ako gamit ang isang timba na tubig at agad na nag text kay Ben na aalis ako ng bahay. First time kong maligo na ipagkakasya ang isang timba ng tubig panligo. Tumawag naman si Ben kaya sinagot ko ang tawag."Bago mo ako pagalitan, please hear me out! Walang tubig at kuryente Ben. Mas mauna yata akong mamamatay dito kesa mapatay ako ng psycho na Lia na iyon! Ni ayaw ko ng tumae dahil walang tubig."Nakita kong ngumiwi siya. "For
“Nakita niya kaya ako Ben?” nag-aalalang tanong ko kay Ben.“Relax. Kung pupuntahan ka niya ngayong araw, nakita ka niya. Kung hindi, hindi.” Sabi ni Ben sa akin.Nakagat ko ang pang ibabang labi ko sa sinabi niya. Paano kung nakita ako ni Yenro pero hindi pa rin siya pumunta kasi bakit naman niya ako pupunthahan? Para saan pa? Hindi ba?“Umuwi ka na kasi kaagad,” kinakahang sabi ko.“Sige sige. Uuwi na ako diyan kaagad,” malumanay na aniya.Napaupo ako at nagpakawala ng isang malalim ba buntong hininga.Sana naman hindi ako nakita ni Yenro. Hindi pa ako handa.Kinabukasan, ay binalik na kaagad ang kuryente at tubig kaya malaya na akong nakakapaghugas at nakakapaglaba ng hindi iniisip na mauubusan ako ng tubig.Buti naman at ayos na kasi nanlalaki na itong braso ko kakabuhat ng tubig.Nang dumating si Ben ay nabuhayan ako bigla. Mas kinakabahan kasi yata ako na harapin si Yenro at Steven kesa makaharap ko si Lia.“Huy, Ben, kumain ka na?”Kanina pa siya sa sala nanonood ng TV.“Hindi
Umalis ako ng bahay para sunduin si Ben. Kanina umaga ng umalis si Steven, alam kong alam na nila Diego na nandito ako.Ang usapan namin ng loko ay dito sa grand stand kami magkikita. Pero anong oras na? Pakiramdam ko ay may hangover pa iyon pero ang sabi niya ay ayos na siya.Ay bahala siya. Nag text siya kanina na dadalhin niya ako mamaya sa underground casino para makahanap impormasyon kami kay Lia.Tinawagan ko si Ben nang makarating ako ng Grand stand at hindi ko man lang makita ang anino niya.Saan na ba iyong lokong iyon? Tulog pa ba iyon?Ring lang nang ring ang phone niya.Bakit ayaw niya sagutin?Nang namatay ang tawag, tumawag ulit ako.Nang makita na sinagot niya ang tawag, para akong nakahinga ng maluwag. Akala ko naman ay hindi niya ako sasagutin.Mabuti naman."Nasaan ka ba Ben? Anong oras na oh?"Hindi siya sumagot."Ben, saan ka na ba?" ulit ko."Nasa Grand stand na ako. Bakit wala ka pa rin?" dagdag ko at agad niyang pinatay ang tawag. Nagulat ako sa ginawa niya at
“KUMAIN KA!” Matigas na sabi ni Yenro sa akin nang isusubo niya sa akin ang pagkain sa kutsara. Sinamaan ko siya nang tingin. “Hindi ko kakainin yan. Gusto kong lumabas. Mahirap ba yung maintindihan?” “Hindi ka makakaalis. Bakit? Magkikita kayo ni Ben? Ganiyan ka ba ha Amanda? Plano mo bang sulutin kami magkakaibigan?” Nanlisik ang mga mata ko sa sinabi niya. How dare him for telling me that? At anong gusto niyang palabasin? “Tumahimik ka Yenro!” “E bakit? Totoo naman ah!” Ganiyan ba ang paningin niya sa akin? Kung sabagay, totoo naman din ang sinabi niya. “EDI SIGE! TOTOO NA!” Naiinis na sabi ko. “MASAYA KA NA? OH TOTOO LAHAT IYON.” Nakita kong kumuyom ang kamao niya at galit sa sinabi at ginawa ko. “Bakit ka pa nagbalik?” puno ng hinanakit na sabi niya at iniwan ako. Naiwan akong tulala at nagulat sa ginawa niya. Hindi ko inaasahan na sasabihin niya iyon. Ang sakit marinig na ang taong gustong gusto kong makita sa habang panahon ay ang tao palang ayaw na akong makita. Puma