Share
Kabanata 27
The next few weeks became hectic. Nag-asikaso kami ng requirements nang halos dalawang linggo. Next week naman ay graduation na.
"Talaga bang hindi ka babalik sa condo mo? Paano yung mga gamit?" Kara asked, isang araw noong nasa School kami.
"I don't really know. My parents told me hayaan ko na lang ang ibang gamit 'don. I only brought my clothes. I don't know what's their plan."
"Pero ikaw? Hindi ka na talaga babalik doon?" Carl asked, repeating Kara's question.
"Baka hindi na. I seriously don't know. There's no reason for me to go back. Si Grey naman ang dahilan kung bakit nagpakuha ako ng unit 'don."
Natahimik na 'non ang dalawa kong kasama at hindi na din nagtanong ng kahit ano tungkol kay Grey. We became so busy na school-bahay-school na lang ang routine namin.
I sometimes see Brent on Campus, pero hindi si Grey. I don't really have an idea wha
Related chapters
The Moment I Knew Kabanata 28
I spent my first few weeks in New York, hard. I am in an unfamiliar city with no friends at all. Pero kalaunan naman ay may ilang OFWs akong nakilala. I usually watch broadway shows with them or go to the pubs at night. Kapag naman umaga ay mag-isa akong namamasyal sa Central Park o sa kahit anong museum na malapit. I got used to the city a bit and made some changes to myself. I dyed my hair blonde. I am also sporting a shoulder length hair now. Hindi na katulad dati na mahaba ang buhok. Making a change feels so good and empowering. It makes me feel so free and motivated. Kahit kaunting pagbabago. I am walking around the alleys in New York to buy some pastries noong may tumawag sa pangalan ko. I never heard my name for a long time, kaya naman ay duda pa ako at hindi siguro kung ako talaga iyon. "Peyn!" Kabado akong lumingon sa tumawag, natatakot sa kung sino iyon. Iilan lang kasi ang tumatawag sa akin ng ganoon. On
The Moment I Knew Kabanata 29
"Napaaga yung surprise ko, Peyn," dagdag ni Brent noong hindi ako nakasagot sa kaniya.Parang saglit na tumigil ang mundo ko noong makita ko si Grey. After months of not seeing each other, akala ko ay wala na akong mararamdaman kapag nakaharap ko siya. Mali ako. Mas nakakakaba pala ang ganito."Have you talked to my accountant, Brent?" baritonong panimula ni Grey, kay Brent lang nakatingin. He's totally ignoring me!Hindi ko alam kung nakita niya na kami bago pa lang lumabas sa elevator dahil hindi siya tumitingin sa akin, o talagang wala siyang pakialam sa kahit sinong kasama ni Brent."Hindi pa. I thought you'll set a meeting?" seryoso na sagot ni Brent. Brent's mood changed in a heartbeat. Mukha siyang propesyunal at hindi iyong siraulong Brent na kilala ko.Bagay sa kaniya ang maging ganito kaseryoso, mukha talaga siyang kagalang-galang at matalino.As fo
The Moment I Knew Kabanata 30
"Lunch?" yaya ulit ni Brent sa akin noong breaktime. Hindi nakakatulong ang mga pagsama niya sa akin dahil pinagchi-chismisan na kami ng mga empleyado dito.I tried clearing my name kaya lang ay mukhang walang naniniwala. Lalo pa dahil lagi akong niyayakag ng boss namin."Busy ako, Brent," I declined. I have a lot of work to do today. Marami akong interviews na ita-transcribe, baka nga hindi ko ito matapos ngayong araw."C'mon, Peyn. Mamaya na 'yan! Wala ako kasabay mag-lunch," pamimilit niya pa at nagawa pang umupo sa tabi ko. Hindi ko alam kung kaninong swivel chair ang hinila niya. Mabuti na lang din dahil wala na halos tao dito sa hilera ko. Malaya kong masasagot si Brent."You know, for a boss, you don't look like you're busy. 'Tsaka you have a very big office! Doon ka mag-lunch! Wala namang makakakita kung mag-isa ka 'don.""Malungkot kaya kumain mag-isa," madrama niya pang
The Moment I Knew Kabanata 31
"Sa Office mo nalang," bungad ko kay Brent noong lumapit ito sa cubicle ko noong lunchtime.Hindi pa siya nakakapagyaya pero alam ko na ang sasabihin niya kaya naman ay inunahan ko na kaagad."Okay. I'll ask my secretary to order some food for us."Tumingin naman ako sa relo at tinantsa ang oras. It's 12:05. Aabot naman kung oorder siya kaya lang ay malaki ang kakainin nito na oras. I should pack our lunch from now on. Kaya ko naman iyon, sanay na naman magluto. It can save us time. Isa pa, palagi na lang libre ang lunch ko at nakakahiya na rin sa kanya.Tumayo na kaagad ako at sabay kami na pumasok ni Brent sa Office niya. Hindi tulad noong una na maraming matang nakatingin, ngayon ay halos wala na. Parang nasanay na na lagi kaming magkabuntot ni Brent.Noong uwian naman ay hindi na kami nagkita. I tried looking for him kaya lang ay nasa meeting daw, kaya umuwi na ako.
The Moment I Knew Kabanata 32
''Its not her job to personally send you the documents, Grey. If you want, I can send my secretary right now,'' I heard Brent's voice inside his Office.May maliit na siwang kasi sa Opisina niya, kaya malinaw ang pagkakarinig ko ng mga salita. He called me here because he said he needed me. Bihira niya akong utusan kaya kahit may itina-transcribe ay inuna ko siyang puntahan.''I don't understand why you're pushing to get my personal copy of the contract. I already asked my secretary to send you the pdf format! It's been sent twice, can't you f*cking get all your printers fixed?""Hello?" tawag ko para alam niya na nandito na ako. Mamaya ay isipin pa nito nagi-eavesdrop ako sa kanila ni Grey.“I’ll ask her permission first. I don’t really know why you’re doing this, Grey,” Brent ended the call. I guess that’s my cue to fully go inside.“Bakit
The Moment I Knew Kabanata 33
Para akong tuta na sumunod kay Grey noong makarating kami sa 7th floor. Dala-dala pa rin nila iyong box at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala. Why is he helping me? He’s a busy person. Halos hindi ako makalingon sa kanila noong secretary niya, idagdag mo pa ang bubulong-bulong na si Seth sa tabi ko.“Grabe akala ko si Sir Brent ang boyfriend mo?” bulong pa ni Seth na paniguradong rinig naman naming lahat.Siniko ko siya para manahimik dahil lantaran akong pinapahamak nitong katrabaho ko.“Nasaan ang Office, Seth?”“Doon pa sa dulo. Iwan nalang natin sa secretary ni President.”Tumango ako kay Seth bago nagdesisyon na kami na lang ang tumuloy sa loob. Nakakahiya na hanggang dito ay nagbubuhat sila ng boxes.“O-okay na, Grey. Ay, Sir! Dito na lang. Kami na ang magdadala sa Office,&rd
The Moment I Knew Kabanata 34
I am so embarrassed when I see Grey, the next day. He came into our Company to see Brent, who apparently, is in my cubicle. Hindi ko nga alam kung ano ang trip ni Brent at palagi nang nakatambay sa cubicle ko tuwing wala siyang ginagawa. Napaka-gala, akala mo ay hindi mataas ang posisyon niya dito.“Bakit hindi ka na naman nagdala ng secretary mo, Grey? I am so close to think that you want to see my handsome face personally. This is so not you,” Brent teased his friend. Hindi naman niya pinansin ang kalokohan ng kaibigan, bagkus ay tumingin sa cubicle ko, papunta sa akin. Agad naman ako na nag-iwas ng tingin, naaalala 'yung kahapon.“Why are you here? You have your own Office, Brent,” masungit na puna niya. Right! Iyon na nga din ‘yung kanina ko pa iniisip. Bakit ba kasi nandito itong isip-bata niya na kaibigan?Tumayo naman kaagad si Brent at iginaya si Grey sa Opisina niya. Nakasunod ang t
The Moment I Knew Kabanata 35
The next day, I woke up early to jog. Alas singko pa lang ay lumabas na ako para mag-jogging. Maaga akong gumising dahil hindi rin naman ako makatulog ng maayos. I kept replaying Grey’s words over in my head. I played it over and over like a lunatic b*tch.Nakalabas ako sa Village sa kakatakbo. Huminto lang ako sa may entrance gate noong pabalik na dahil sobrang pagod na pagod. Sweat was dripping on my face, down to my neck. Hindi na ako nakapagdala ng towel bago umalis at malalagkit na tingin naman ang ipinupukol sa akin ng guard. Nag-iwas ako ng tingin, hindi pa makaalis agad dahil sa mga nananakit na hita.I was about to walk away when someone throw a towel right in front of my face. Pagod 'kong ini-angat ang tingin ko para salubungin ang mapanuring mata ni Grey.“Anong ginagawa mo dito?” hinihingal ko pa na tanong sa kaniya.“Walking? Are you usually not bringing any towel
Latest chapter
