Share
Kabanata 32
''Its not her job to personally send you the documents, Grey. If you want, I can send my secretary right now,'' I heard Brent's voice inside his Office.
May maliit na siwang kasi sa Opisina niya, kaya malinaw ang pagkakarinig ko ng mga salita. He called me here because he said he needed me. Bihira niya akong utusan kaya kahit may itina-transcribe ay inuna ko siyang puntahan.
''I don't understand why you're pushing to get my personal copy of the contract. I already asked my secretary to send you the pdf format! It's been sent twice, can't you f*cking get all your printers fixed?"
"Hello?" tawag ko para alam niya na nandito na ako. Mamaya ay isipin pa nito nagi-eavesdrop ako sa kanila ni Grey.“I’ll ask her permission first. I don’t really know why you’re doing this, Grey,” Brent ended the call. I guess that’s my cue to fully go inside.
“Bakit
Related chapters
The Moment I Knew Kabanata 33
Para akong tuta na sumunod kay Grey noong makarating kami sa 7th floor. Dala-dala pa rin nila iyong box at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala. Why is he helping me? He’s a busy person. Halos hindi ako makalingon sa kanila noong secretary niya, idagdag mo pa ang bubulong-bulong na si Seth sa tabi ko.“Grabe akala ko si Sir Brent ang boyfriend mo?” bulong pa ni Seth na paniguradong rinig naman naming lahat.Siniko ko siya para manahimik dahil lantaran akong pinapahamak nitong katrabaho ko.“Nasaan ang Office, Seth?”“Doon pa sa dulo. Iwan nalang natin sa secretary ni President.”Tumango ako kay Seth bago nagdesisyon na kami na lang ang tumuloy sa loob. Nakakahiya na hanggang dito ay nagbubuhat sila ng boxes.“O-okay na, Grey. Ay, Sir! Dito na lang. Kami na ang magdadala sa Office,&rd
The Moment I Knew Kabanata 34
I am so embarrassed when I see Grey, the next day. He came into our Company to see Brent, who apparently, is in my cubicle. Hindi ko nga alam kung ano ang trip ni Brent at palagi nang nakatambay sa cubicle ko tuwing wala siyang ginagawa. Napaka-gala, akala mo ay hindi mataas ang posisyon niya dito.“Bakit hindi ka na naman nagdala ng secretary mo, Grey? I am so close to think that you want to see my handsome face personally. This is so not you,” Brent teased his friend. Hindi naman niya pinansin ang kalokohan ng kaibigan, bagkus ay tumingin sa cubicle ko, papunta sa akin. Agad naman ako na nag-iwas ng tingin, naaalala 'yung kahapon.“Why are you here? You have your own Office, Brent,” masungit na puna niya. Right! Iyon na nga din ‘yung kanina ko pa iniisip. Bakit ba kasi nandito itong isip-bata niya na kaibigan?Tumayo naman kaagad si Brent at iginaya si Grey sa Opisina niya. Nakasunod ang t
The Moment I Knew Kabanata 35
The next day, I woke up early to jog. Alas singko pa lang ay lumabas na ako para mag-jogging. Maaga akong gumising dahil hindi rin naman ako makatulog ng maayos. I kept replaying Grey’s words over in my head. I played it over and over like a lunatic b*tch.Nakalabas ako sa Village sa kakatakbo. Huminto lang ako sa may entrance gate noong pabalik na dahil sobrang pagod na pagod. Sweat was dripping on my face, down to my neck. Hindi na ako nakapagdala ng towel bago umalis at malalagkit na tingin naman ang ipinupukol sa akin ng guard. Nag-iwas ako ng tingin, hindi pa makaalis agad dahil sa mga nananakit na hita.I was about to walk away when someone throw a towel right in front of my face. Pagod 'kong ini-angat ang tingin ko para salubungin ang mapanuring mata ni Grey.“Anong ginagawa mo dito?” hinihingal ko pa na tanong sa kaniya.“Walking? Are you usually not bringing any towel
The Moment I Knew Kabanata 36
Kumunot ang noo ko sa sagot ni Grey. Ano naman ang kinalaman ni Brent dito?“What about Brent?”“What about him? He’s your rumoured boyfriend. I hear it almost everywhere in the building.”“You know we’re not together,” mataman na sagot ko sa kaniya. I know I didn’t have to explain it to him nor clear what’s going on between Brent and me, but I felt like I needed to. There’s this voice inside my head telling me I needed to clear this misunderstanding.“I don’t know, Peyn. I know nothing about you now. You’ve completely changed,” masungit na sagot niya taliwas sa malungkot na mga mata. I looked at him longer than normal.Ipinagpatuloy niya ang paglalagay ng cheese tarts but he looked like he’s in deep thought. He said I’ve changed. I did. I did change for myself, at hindi ko expec
The Moment I Knew Kabanata 37
“Wala tayong lunch, Brent,” I said when we rode the elevator. Tatlo lang naman kami na sakay sa loob, kaya kaya kong kausapin ng casual si Brent.“It’s okay. We’ll just eat out.”“Sama ako,” Grey chimed in. Umangat ang kilay ko samantalang laglag panga naman si Brent. Dahil hindi kaagad nakasagot ang isa ay ako na ang nagsalita.“Sure.”“Bakit ka sasama? Diba may meal plan ka? I remembered asking you to join me for lunch pero sabi mo ay may meal subscription ka!”“Ayoko na ng foods ‘don.”“Bakit ngayon ka pa umayaw? Ha?”Kumunot ang noo ko sa dalawa. Bakit ba sila nagtatalo? Para lunch lang. Maiintindihan ko pa nga kung natalo sila sa mobile game, pero ang lunch ay napakababaw na. The two only stopped bickering when they separated.
The Moment I Knew Kabanata 38
“I’m sorry, Grey. Go after Steffi. Si Brent ang kasabay ko,” sagot ko sa maliit na boses. Nakita ko ang pagkadismaya ni Grey.Mabibigat ang hakbang naman ang ginawa ko palayo sa kaniya. Tahimik lang ako buong biyahe, at hindi rin naman ako nagawang kibuin ni Brent.What I did back there keeps on haunting me. Ang malungkot na mukha ni Grey ang paulit-ulit kong naaalala. But whatever it is that’s hunting me, I know I did the right thing. I know I shouldn’t come in between him and Steffi. Kung ano man ang meron kami ni Grey, iyon ay ang pagkakaibigan na hindi ko natanggap dati.Mukhang mas okay naman na magkaibigan na lang kami. We keep on hurting each other back then.Noong lunch naman sa Office noong sumunod na araw ay naabutan ko na naman ang dalawa na nagtatalo.“Akin na ‘yan! Ginawa ‘yan para sa ‘kin!” Brent said, soun
The Moment I Knew Kabanata 39
After talking to Steffi, I walked alone, not really knowing where to go. What she said keeps on bothering me. Nagpaalam naman siya kaagad kanina, mukhang nahiya dahil hindi niya napigilan ang maiyak. I wanted to comfort her a bit kaya lang ay nagdalawang isip ako, at sa huli ay natahimik na lang sa harap niya.Dahil sa nangyari kanina, nawala rin sa isip ko na puwede na pala akong pumara dito ng taxi. I walked without thinking straight along the streets noong may marahan na humila sa braso ko.“Peyn! Kanina pa kita sinisigawan! Bakit ka mag-isang naglalakad?” Brent worriedly asked, bahagya pa na hinihingal.“Ha? Hindi kita naririnig. Anong ginagawa mo dito? Paano mo ako nakita?”“I was about to go home when I see you walking alone. I stopped my car somewhere and ran after you. Isasabay na kita. Sorry, may meetings ako kanina kaya hindi ako kaagad kita naihatid. Buti naab
The Moment I Knew Kabanata 40
Grey and I spent the night together the next day. Doon ako natulog sa unit niya at sumabay din sa pagpasok niya. We walked along the basement parking, holding each other’s hands.Sabay din kami na nag-lunch, hindi nakasabay si Brent dahil daw sa meetings niya. Noong uwian naman ay hindi niya rin ako nasabayan dahil sobrang busy niya daw. Halos isang buong linggo ko na hindi nakasama si Brent.Noong mga unang araw, tanggap ko na abala lang siya. Kaya lang ay noong umabot na nang isang linggo ay nagduda na ako. I sometimes look for him in his Office at naabutan ko naman siya na tulog minsan o di kaya ay pinaglalaruan lang ang ballpen niya. I didn’t confront him though. Hindi ako tuluyang pumapasok sa opisina niya at mabuti na rin na mukhang malalim ang iniisip niya kaya hindi niya ako namamalayan.Monday morning noong hindi ko na napigilan at pinuntahan ko na siya para harapin. Good thing, Grey had to attend an
Latest chapter
