“Nagulat ka ba?” Napatango si Iza sa tanong ni Kath. Kasalukuyan nagmamaneho si Kath habang na sa passenger seat naman si Iza. Papunta na sila ngayon sa office para sa meeting ng mga managers para sa darating na bagong collaboration project nila sa kabilang company.“Grabe, ate,” sagot ni Iza. “Shookt ako sa tanong ng anak ko. Hindi ako nakatulog kakaisip. That was intense. Pero nalulungkot na rin ako dahil hindi ko maibigay sa kaniya yung gusto nyang daddy.”Napabuntong hininga si Kath. “I already told you three years ago, maghahanap at maghahanap yan sya ng daddy.”Napahilot sa sintido si Iza at napatingin na lamang sa labas ng bintana. Hindi nya maiwasang malungkot. Ginawa naman na nya ang lahat pero mukhang tama nga si Kath, maghahanap at maghahanap nga ang anak nya ng daddy. Hindi nya alam ang gagawin at hindi nya alam if papaano sisimulan.“I need to explain it to him na lang muna, Ate Kath. I know my son, he will understand my situation,” sagot nya. Hindi na nagtanong pa si K
“Wala na ba talaga? Sure ka? Double check mo baka may naiwan or what. Mamaya mapagod ka kababalik balik.”Nakasandal sa pintuan si Kath habang nakatingin kay Iza na ngayon ay naghahakot ng gamit. Wala ng natirang mga gamit sa loob at gusto lamang ni Kath makasigurado dahil ayaw nyang mapagod si Iza pabalik balik.“Wala na, ate. All goods na. Again, thank you for letting us stay, ate,” pasasalamat ni Iza. “Promise, bibisita kami here once a week. You know, bonding.”“Wala ‘yon, ano ka ba,” sagot ni Kath sa kaniya. “Malay mo magulat ka ako yung bibisita sa inyo.”Natawa si Iza at napatango. “Sure yan, ah! Dumalaw ka.”“Grabe, araw araw naman tayong magkikita sa office!” natatawang sabi ni Kath sa kaniya. “Oh sya, mag-iingat ka pag-uwi. Drive safely!”Tumango si Iza at bumeso sa kaniya. Sumakay sya sa sasakyan na kadarating lamang kanina. Pinaandar nya ito at nagfocus sa daan.Napailing sya nang makita ang billboard ng kaniyang kapatid sa kahabaan ng edsa. Ngayon ay halos mapangisi sya d
Sa sobrang kaba na naramdaman ay agad na sumakay si Iza sa kaniyang sasakyan. Nagmamadali nyang sinabihan ang driver na paandarin na agad at walang atubiling kinalabit ito.“Come on, kuya. Make it fast!” tarantang sigaw nya. “Pakibilisan po.”Hindi maaari ito, wala pa sa plano nyang magpakita kay Roman ngayon. Hindi pa pwede, hindi pa tapos ang hinahanda nyang plano. Bahagya syang napatalon nang makarinig ng mga kalabog sa bintana ng sasakyan. Mas lalong dumagundong ang kaba sa kaniyang dibdib nang makita si Roman. Ang mga nangungusap nitong mga mata at ang mga ugat na lumalabas sa leeg nito.“Open it, Iza! I know it’s you!” sigaw ni Roman sa labas. “Open it!”Ngunit mas lalong namula sa inis si Roman nang tuluyang umandar ang sasakyan na kinakalabog nya. Napahampas sya sa posteng malapit sa kaniya.Gustuhin man nyang habulin ang sasakyan ay hindi nya magagawa. Wala syang sasakyan ngayon dahil pinahatid nya ito sa parking lot ng school kung na saan ang likod na parte ng school.“Sir,
“Hello, mommy?” Grabe na ang stress at pag-iisip ni Rebecca sa mga susunod nyang gagawin. Walang kahit na sino kasi ang nakakaalam ng mga pinaggagawa nya 6 years ago. Tanging sya lamang. Kaya hindi nya alam if anong next na gagawin para lang hindi sya mabuko sa ginawa nyang kasalanan.Kuminang ang mata ni Rebecca nang marinig ang sagot ng kaniyang ina sa kabilang linya.“Yes, baby?” agad na sagot ng mommy nya na si Mechille. “Where are you? Are you done with your shoot?” “Yes, mommy. Done with my shooting. Do you have a minute?” tanong ni Rebecca. “Let’s talk, mommy.”“Sure, go to my office.“Nang patayin ang tawag ay agad na pinaandar ni Rebecca ang sasakyan papunta sa office ng kaniyang ina. Hindi sya papayag na masayang ang anim na taon nyang paghihintay. Kailangan mapasakaniya si Roman sa kahit na anong paraan.Hindi sya papayag na mabaliwala ang paghihirap nya ng anim na taon.“Bakit buhay ka pa kasi!” naiiritang sigaw nya sa loob ng sasakyan. “Talagang bumalik ka pa! Hindi ka p
Patay ang ilaw at ang tanging liwanag lamang na nagbibigay ilaw ay ang lampshade sa gilid ng kama. Malamig ang simoy ng hangin na nagpapasayaw sa manipis na kurtina sa bintana. “Shit, make it faster!”Napuno ng halinghing ni Rebecca ang buong kwarto. Habang patuloy na tumataas baba sa katawan ng lalaki ay syang pagbaon ng kaniyang mga kuko sa dibdib ng lalaking nakahiga sa kama.“Grabe, ang sarap mo pala talaga Rebecca,” ani Sandro, isa sa mga judge sa gaganaping audition bukas sa collaboration project ng Relex at Fujitsu Entertainment. “Napakasikip mo! Para kang birhen!”Napakagat labi si Rebecca at tinignan sa mata si Sandro, isang lalaki na nasa edad 43 anyos na. Director si Sandro at sikat sa ibang bansa. Sya ang magiging susi ni Rebecca para makuha ang female lead na hinahangad nya.“You’re just big as fuck, Daddy! Fuck me harder!” muling sigaw ni Rebecca nang ibaon ni Sandro ang kaniyang pagkalalaki sa kaniya.Madiin, pabilis nang pabilis hanggang sa mapuno ng hiyaw at ungol an
Hindi mapigilan ni Iza na mapangisi. Sobra pa sa inaasahan nya ang magiging reaksyon ni Rebecca sa kaniyang isipan. Hindi nya akalain na sobrang magugulat ito sa pagpapakita nya ngayon as judge sa collaboration project.Lahat ng judges kabilang sya ay nakatitig sa kung anong gagawin ni Rebecca, bawat mata ay nag-aabang. Matagal nyang pinag-isipan ang scene na ibibigay sa kaniyang kapatid. Hindi nga lang si Rebecca ang nagulat, maging ang ibang judges ay nagulat din sa scene na ibinigay nya. Hanggang sa tuluyan silang magulat dahil nag walk out si Rebecca nang umiiyak. Tumutulo ang luha nito na para bang isang mahinhin na babae.Walang linyang binitawan. Walang salitang nilabas. Tila ba isang pitik ng daliri sa bilis ng pangyayari.“She’s great,” komento ng isang judge na si Sandro. “That move is very dramatic. Masyadong nakakagulat.”Napakunot ng noo si Iza. Hindi nya mawari kung saan ang great na sinasabi nito sa ginawa ng kapatid nya. Walang special na ginawa ang kapatid nya at tan
Walang mapaglagyan ng kaba ang dibdib ni Iza habang papalabas ng building. Ni hindi na sya nakapagpaalam ng maayos at tanging si Kath ang naiwan para iexplain sa mga naiwan ang nangyari sa kaniya.Napalunok si Iza at namamasa na ang kaniyang mga kamay sa kaba. Pagpasok nya ng sasakyan ay agad nya rin itong pinaandar at agad na nagtungo sa school ng anak.Tinawag na nya lahat ng santo para lang hilingin na maging ok ang kaniyang anak at walang nangyaring masama rito. Minuto rin ang tinagalnat hindi iyon napansin ni Iza. Agad syang bumaba ng sasakyan nang maiparada nya ito sa tapat. Nakita nya na mayroong nagkukumpulan sa harap ng gate kaya naman agad syang sumugod doon. Nakita nya roon si Lily na nakaupo malapit sa guard house na umiiyak habang hawak ang karate team ng kaniyang anak na si Aikee na ngayon ay president umiiyak na rin.Kinabig ni Iza ang mga nakaharang. Wala syang pakialam kung nasaktan man nya ang mga ito, ang importante ay makalapit sya sa kaniyang anak.Lalong lumaka
Ilang minutong napako ang mata ni Roman sa daan hanggang sa mahampas nya ang manibela sa kaniyang harapan.Inis na inis sya at humigpit ang pagkakahawak sa manibela.“Fuck! Bakit nawala sya agad?” sigaw nya sa loob ng sasakyan.Papunta sana sya kanina sa office ng Brinston School of Elite nang makita nya na mayroon kaguluhan na nagaganap. Agad na nahagip ng mata nya ang babaeng sumakay sa sasakyan kanina, nakamukhang kamukha ng asawa nya. Kulay copper ang buhok ng babae pero sigurado syang si Iza iyon. Sya rin ang nakita nya na nasa school noong nakaraang araw.Inis na pinaandar ni Roman ang sasakyan. Nawala na parang bula ang sinusundan nyang sasakyan ng babae kanina kaya lalo syang nabadtrip, sinabayan pa ng init ng panahon.Nakatanggap sya ng tawag mula sa kaniyang secretary na si Ruby. Sinagot nya iyon habang nakatingin sa daan.“Sir, na saan na raw po kayo?” agad na tanong ni Ruby. “The program will start after 30 minutes. Kayo na lang daw ang wala.”“I’m on my way na,” sagot ni