Chapter 29.2

PAGKALIPAS NG LIMANG minuto ay inihain na ng Ginang ang pagkain ni Bethany sa mesa at inayang kumain na doon ang dalaga. Bakas na sa mukha niya ang antok, pero laban pa rin sa paghihintay na makauwi ang kanyang hinihintay. Kanina pa din siya dito nag-aalala eh.

“Bukas mo na hugasan ang mga pinagkainan. Matulog ka na rin pagkatapos mong kumain.”

“Sige po, maraming salamat po, Tita.” muling sagot ni Bethany sabay hila na ng upuan.

Sa halip na umalis ang Ginang at pumasok na ng silid ay humila rin ito ng upuan at naupo na sa kanyang harapan. Pinagmasdan siya nitong mabuti na parang may mga nais pang idagdag sa kanyang mga naunang sinabi.

“May sasabihin pa po ba kayo, Tita sa akin?” tanong ng dalaga after niyang maglagay ng pagkain sa kanyang plato, at muling magsalin ng tubig sa kanyang baso. “Ano po ‘yun?”

Ilang minutong nag-alinlangan ang Ginang kung sasabihin niya pa ba ang laman ng isipan o hindi na. Batid niyang maiipon iyon sa kanyang utak at hindi rin siya makakatulog sa gabing iy