Chapter 31

Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Thauce sa kusina ay hindi na siya bumaba pa ng kaniyang silid. Hindi rin siya kumain ng hapunan. Napabuga ako ng hangin nang makita ang iniluto ko kagabi na hanggang ngayon ay wala pa rin bawas.

Hindi ko na lamang iyon pinansin. Nagluto ako ng agahan at nang matapos ay umakyat ako sa aking silid upang maligo. Nakatapos ako ng alas siyete ng umaga. Umaasa na pagkababa ay maaabutan ko si Thauce na kumakain pero nabigo ako. Pagtingin ko sa agahan ay walang kabawas-bawas iyon.

Naupo lang ako sa stool at hinintay ang pagbaba niya pero 7:30 na ay wala pa rin. Hindi ba siya papasok?

Tumayo ako at naglakad upang puntahan siya sa kaniyang silid. Ngunit bago pa man ako makahakbang paakyat ng hagdan ay nakita kong pumasok si Adriano sa loob ng bahay.

Naningkit ang aking mga mata sa napansin. Napalapit ako sa kaniya nang makita ko na sugat ang nasa kaniyang ibabang labi.

"A-Ano ang nangyari? napaaway ka ba?"

Ngumiti siya sa akin at umiling, "Hindi po, Ma'am Zehra.