CELESTINE'S P.O.V That day at Damien's rest house, umalis ako nang walang napapala. I still didn't know where to find that annoying husband of mine. At naiinis ako sa kanya. Pero mas naiinis ako sa sarili ko dahil nang magkaroon ako ng chance ay hindi ko man lang nasunggaban iyon. Eh, 'di sana hindi ako namomroblema ngayon kung saan ko siya hahanapin. That's great and you deserve that pain, witch. Ngayon, alam mo na ang pakiramdam niya noong hinahabul-habol ka niya pero wala kang pake as if willing ang buong mundo na ibaba ang pride para lang maka-adjust sa gusto mo. Naiiyak na napdukdok na lang ako sa mesa na puno na ng filed documents—bagay na hindi naman nangyayari dati dahil never akong naipunan ng mga gagawin. Ngayon lang talaga. Ngayon lang na lunod ako kaiisip ng tungkol kay Damien. Naputol ang pagmumuni-muni ko nang makarinig ako ng boses mula sa intercomm. "Miss Chavez, are you there? Pinapatawag ka ni CEO sa office niya," anang pamilyar na boses doon. Natigilan ako. "
CELESTINE'S P.O.V "Argh, I hate to leave this job but I have to. Para kay baby." Inilagay ko na ang huli kong gamit sa box na dadalhin ko paalis sa firm na pinagtatrabahuhan ko. Temporary bed rest lang ang advice ng doktor but I chose to follow to CJ. Gusto ko rin kasing matutukan ang paglaki ng anak ko. Isa pa, makabawi man lang ako sa mga nagawa kong kamalian lately sa kanya na muntik na niyang ikapahamak. "So, sinasabi mong sagabal ang baby mo sa trabaho mo?" prangkang saad ni Charie. "Tsaka huwag mo nga akong dramahan diyan. Hindi ka naman na-terminate at hindi ka rin naman nag resign. Maternity leave ka lang, gaga." Napabungisngis ako sa sinabing iyon ni Charie. "Eh, bakit ba?! Sa ito ang nararamdaman ko, eh," pairap ko pang saad. "Tsaka excuse me rin, ha? Wala rin akong sinabi na sinisisi ko ang anak ko. He was the reason, yes. Pero hindi ko siya sinisisi." Muling napuno ng katahimikan ang office matapos ang sinabi kong iyon. "Hay. Mami-miss ko ang lugar na ito sa oras na
CELESTINE'S P.O.V I wake up the next morning feeling tired. Ayoko pa ngang bumangon at parang gusto ko na lang na humiga magdamag. Matulog at matulog lang nang matulog. But I have no choice. Kailangan kong bumangon dahil today is the day that I am gonna interview a potential man to be my... bodyguard. Kaya kahit hirap at tinatamad ay maaga pa rin akong bumangon. Hindi na rin muna ako naligo. Nagpunas na lang muna ako gamit ang malinis na towel at maligamgam na tubig. Nag toothbrush, nagpalit ng damit, nagligpit ng higaan... ah, basta. Iyong mga usual morning routine na gawain ng isang matino at normal na tao. Pagkatapos ng lahat ng iyon ay bumaba na ako. Nasa hagdan pa lang ako ay sumalubong na sa akin ang mabangong aroma ng gatas— eh? Kailan pa nagkaroon ng ganoon kalakas na aroma ang gatas at pababa pa lang ako sa hagdan ay naaamoy ko na iyon? Anyway, habang pababa ako ng hagdan ay padagdag din nang padagdag ang mga amoy ng pagkain na nanunuot sa ilong ko. Shocks, ganito ba tal
CELESTINE'S P.O.V "So, how did you end up working in the security sector?" Iyon ang una kong naitanong kay Lije nang muli ko siyang babain para kausapin na. Naalala ko kasi na hindi ko pa pala siya nai-interview— okay. That was only a part. Hindi ko na kasi matiis ang gutom ko kaya bumaba na ako para magpahanda ng makakain. Alam ko rin na sinabi kong wala sa job description niya ang makialam sa kakainin ko pero... hindi ko na kasi mapigilang isipin ang tungkol sa mga pagkaing niluto niya mula nang maamoy ko iyon kanina! "To be honest, I don't know. Ang alam ko lang, sobra ang naging pagsisisi ko nang mawala sa akin ang asawa ko. Wala akong nagawa and from that, I swore to myself na babawi ako. Hindi man sa kanya, pero sa ibang tao na lang siguro. And that's how I ended up here," sagot niya. "Mukha ngang hindi naman ako nagkamali ng desisyon." Napakunot noo ako. "Desisyon na...? Pasukin ang security sector at maging bodyguard?" usisa ko ulit. "Na magsalita na lang kasi mukhang ma
CELESTINE'S P.O.V "Up for your husband haunting again?" Napapitlag ako at napatigil sa pagbaba ng hagdan nang marinig ko ang malalim na boses na iyon ni Lije. We've been together for almost a month now. But nothing changed in his on the job voice. Malalim pa rin iyon lagi. Malamig. Nakakatakot. "Ahm... No. May... appointment ako ngayon with my OB. 'Tapos didiretso na rin akong mag ikot sa mga malls and department store. To unwind at para magtingin na rin ng mga gamit na pwede kong bilhin para kay baby," alanganin kong turan. "Ikaw lang mag isa?" Tumango ako. "Para saan pa na kinuha mo ako kung lalabas ka lang din pala ng bahay na ito nang mag isa? Tss," masungit na sabi niya na naman. Napakunot noo na ako. Lately, napapansin ko na napapadalas ang pagsusungit niya ng ganito. Whenever I do things that are 'risky' or 'inappropriate' for a pregnant woman like me, bigla na lang mag iiba ang tono niya. Magsusungit at animo'y sinesermunan pa ako. I understand that maybe, he's just conc
CELESTINE'S P.O.V Three months of my pregnancy and yep, Lije is still with me. At magsisinungaling ako kung sasabihin kong hanggang ngayon ay hindi pa rin ako komportable sa kanya. Over the months, I started find him... cool. Hindi pa rin nawawala ang weird actings niya but other than that, everything is good about us. Napapansin ko rin na maging sina CJ at Jela ay napapalapit na rin sa lalaki. Although hindi pa rin niya kinakausap sila gamit ang boses niya. And rigth, I am starting to find it... cute. With all of them in my life, at sa nalalapit nang pagdating ng baby ko, masasabi ko na okay na ako. All in my life is almost perfect. Almost. Dahil magiging absolute perfect lang iyon kapag nakita at nakasama ko na ulit si Damien. Because yes, as of now I still misses my husband. And how I wish to see him again. "There's the sad face again. Didn't I tell you to always start your day smiling? Kapag talaga pumangit si baby..." Awtomatiko akong napangiti nang marinig ko ang tinuran ni
DAMIEN'S P.O.V Hindi ko na alam kung hanggang kailan ko kayang itago ang lahat. Hindi ko na alam kung hanggang kailan ko kayang panindigan ang katauhan ko bilang si... Elijah. So, yeah. Now you can confirm your theory that it was indeed me all along. And yeah, you guessed it. I planned everything along. Pinlano ko lahat ng ako lang mag isa. Ako lang ang may alam ng disguise ko na ito. And that was the main reason on why I came up with the cap and masked man dressed like some mysterious fuck. Unang plano nga rin ay huwag kausapin ang kahit sino— lalo na si Celestine— gamit ang boses ko pero hindi ko rin natagalan iyon. Men with nagger wives will relate. Pasalamat ko na lang at hindi niya nakilala ang boses ko matapos kong laliman iyon ng kaunti. Anyway, today was Celestine's— no— our baby's gender reveal. And as much as I am controlling it, hindi ko pa rin maiwasang makaramdam ng sobrang excitement hindi lang dahil malalaman ko na kung ano ang kasarian ng magiging unang anak ko, kund
CELESTINE'S P.O.V "Na-reveal na iyong gender ng baby ni Tine. Eh ikaw, Lije? Kailan mo balak i-reveal iyong identity mo? Dito dito lang naman. Magkakaibigan naman tayo rito." Sabay kaming napalingon kay Lije dahil sa sinabing iyong ni CJ. It's been three days since the gender reveal party happened. Naging successful naman ang event na iyon at lalo rin kaming naging malapit pagkatapos noon. At gaya ng dati, sobrang maayos pa rin ang lahat. Maliban lang kung si Damien na ang pag uusapan dahil hanggang ngayon ay wala pa rin akong balita tungkol sa kanya. Sinubukan ko na ring contact-in nag best friend niya na si Jeremiah pero wala rin akong napala. "Oo nga naman. Pati pagsasalita, hindi mo pa rin ginagawa. Hello? Ilang buwan na tayong magkakasama," segunda ni Jela kay CJ. "Siguro insecure ka sa appearance mo, 'no? Huwag kang mag alala, hindi naman kami nangju-judge ng base sa itsura," sabi pa ng huli. Napailing na lang ako na hindi pa rin nag aalis ng tingin kay Lije. Hinihintay ko