Share
Chapter 12
Inalis ko na ang hologram, tapos na ako sa pag-exam. Sumandal na lang ako sa upuan. Bawal pang lumabas hangga't hindi pa tapos mag-exam lahat.
"Watchhhhh out!" sigaw ni Yhoquin.
Nagulat ako sa malakas niyang sigaw. Muntik pa akong mahulog sa kinauupuan ko. Napasunod ang tingin ko kay Yhoquin ng nagmamadali siyang lumapit sa babae.
"Hala, ayos ka lang?" tanong ni Yhoquin sa babae.
Hindi umimik 'yung babae. Siya 'yung pinag-uusapan kanina nina Acer.
Hinawakan niya ang pisngi niyang may sugat. Kinapakapa niya rin ang bulsa ng maong niyang pantalon. Napabaling ako kay Fhinn ng tumayo siya at lumapit kay girl. Inabutan niya ito ng panyo.
Tumaas ang kilay ko. Kanina kung makapaglait, wagas.
Tiningnan ko ng maigi ang babae. Kung titingnan hindi siya belong sa'min. Sa klase ng pananamit niya para siyang tambay
Related chapters
Touch and Die Chapter 13
Thirdperson's P.O.V Narinig niya ang pagtunog ng kanyang phone. Alam niya na kaagad kung sino ang tumatawag.Kinuha niya ang phone sa bag niya, saka sinagot ang tawag."I received your text. How the hell did you get inside?" manghang sabi ng nasa kabilang linya."Just a luck." simpleng sagot niya."So, what is your plan, now?" tanong ng kausap niya."Finish the target and leave." simpleng tugon niya."Nakita mo na ba?" tanong muli ng kausap niya."Not yet." sagot niya."Well, 'wag kang magmadali. Nandyan ka na rin lang naman, enjoy your stay there. Balita ko maganda riyan." sabi ng kausap niya."
Touch and Die Chapter 14
Nilapitan ko ang maleta ko. Binuksan saka lumapit sa wardrobe. Pagbukas ko nagulat ako kasi may laman na siya. Kunot-noo kong binuksan ang iba pa, lahat ng klaseng damit ay nandito na. Mayroong shoes, heels, etc. Dapat ba akong matuwa? lahat ng nandito ay size ko.Sa pangatlong bukas ko may vacant space. Agad kong nilagay ang mga gamit ko sa loob. Inayos ko ang pagkakalagay kasi may hiya pa naman sa balat ko.Muli akong napalingon sa mga una kong binuksan. Kumibit balikat na lang ako. Binuksan ko pa ang paghuli, to know what inside.Nakita ko ang iba' ibang kulay ng uniform. Gray, white, blue, yellow, black and red ang kulay ng mga ito. Pero nasa loob siya ng isang salamin na lalagyan. Mayroon pa akong nakitang isa, a plaid skirts na color white na may black, tapos black ang upper niya na style crop top.I think 'yan ang available uniform for us na newbie. At wala akong balak na suotin at gamitin. I rather
Touch and Die Chapter 15
Inihanda ko na ang sarili ko dahil sa wakas malapit ng bumukas. Malapit na akong makalaya sa gwapong nilalang na nasa likuran ko.Yes, gwapo siya pero hindi ako padadala. I don't even know him. Sino ba siya? Close kami? Maghanap siya ng mapagtritripan niya. 'WAG AKO!"Run again and I'll drag you." rinig kong talak este saad niya.Ano bang problema ng lalaking 'to? I ignore him. Drag me where? Paki ko! As if, madadala niya ako sa ganyan.Buti na lang nakabalik na ako sa reyalidad ko. Nabuhayan ako ng tumunog na ang elevator. Lalayas na sana ako ng mayroong humawak sa'kin na siyang ikinagulat ko.Mas nagulat ako ng kaladkarin niya ako palabas."Teka sandali! Saan mo ba ako dadalhin? Hinay-hinay naman sa pagkaladkad. FYI! Tao kinakaladkad mo hindi hayop." inis kong bulalas.Pero ang impakto. Oo impakto! I-M-P-A-K-T-O SIYA!
Touch and Die Chapter 16
"Hoy mga mokong! Hindi ko kasalanan na maitim akong ipinanganak. Tanong niyo sa demonyo kong nanay kung ano ang kinain at bakit ako umitim." sagot ko naman.Sensya na, 'di ko na pigilang sumabat, e. Sarap nilang ihahampas ng matauhan sa mga pinagsasabi nila. Mga gwapo kasi naman talaga sila, problema nila kung sino ang pinakagwapo sa kanila."See! Tanong niyo rin nanay niyo kung bakit nasobrahan sa hangin ang mga utak niyo." natatawang sabi ni Acer."Why are you wearing that kind of clothes?" tanong 'nung naglalarong gulf ball."What? May problema ka rin ba sa suot ko?" taas kilay kong tanong."Hindi naman, pero dapat suot mo ang uniform mo. Para aware sila na studyante ka rin dito." sabat ni Fhinn."Why? Mayroon bang mangyayari sa'kin?" tanong ko.
Touch and Die Chapter 17
Rhexyl's P.O.V Here I am again, sneaking like a thief. Why? Tatlong araw na akong hindi pumapasok. Hindi ko feel pumasok kaya sa dorm lang ako nanatili.I've got bored kaya naisapan kong lumabas sa lungga ko. Panay ang linga ko sa paligid baka mayroong sumulpot, at dak'pin pa ako. Worst, baka makaladkad ulit ako.When I know about the Reperian and their hobby. I became more attentive sa paligid ko though wala pa rin akong pakialam sa kanila.Na-realize ko rin na, If I die here ng maaga like what my mother want. She will be happy and its not fair.I am here because of my grandmother. I am alive because of her. Gusto niyang makita ko ang mundo, pero minsan naisip ko. Dapat hinayaan niya na lang niya akong mamatay. At least sa murang edad, hindi ko pa alam ang sakit.I will die peacefully. But here I am. Fighting for existence. Grandmother told me, I deserve
Touch and Die Chapter 18
Nagulat ako ng lumapit sa'kin si walking angel este si impakto. He checked me, touch my bruises na siyang ikinakunot ng noo ko. What is he doing? Bakit ba nakaka-encounter ako ng mga werdo na guy? First, the police officer. Next, the black in a suit. 'Yung mga nagsundo sa'min and now, this guy. The weird feeling I felt is the same. 'Yung epekto sa'kin ay pare-pareho lang. Hinawakan niya ang pulsuhan ko, lumakad siyang kasabay ako. Pagkalabas namin sa cafeteria. "Hey! Saan mo na naman ako dadalhin?" tanong ko. Pumasok kami ng glass elevator. "16th floor," sambit niya. Gumalaw agad ang glass elevator. Minutes past, bumukas na ulit ang elevator. Lumakad muli siya ng hindi binibitawan ang pulsuhan ko. Kahit anong pilit kong tanggalin 'di niya tinatanggal. Sumuko na lang ako kasi narar
Touch and Die Chapter 19
Mahigpit ang pagkakayakap ko sa aking tuhod. Mayroong luhang tumulo sa aking mga mata. Mabilis ko itong pinunasan.Walang magagawa ang aking mga luha. Why can't I forget those shitty memories. Tinuyo ko ang aking pisngi, at naghintay na muling bumukas ang pinto. ~~~~ After 48 hours ~~~ Napatingin ako sa pintuan ng bumukas na ito."Come out." wika ng taong nagmamay-ari ng malamig na boses.Tumayo ako at humakbang palabas ng pinto. Nakita ko siyang nakatayo malapit sa pinto."Thanks, akala ko di na bubukas ang pinto." sabi ko sa kanya.Hindi siya umimik, tinalikuran lang ako."Change your clothes, start attending your class." saad niya.Na naman! Bakit ba kailangan pang mag-ara
Touch and Die Chapter 20
* Warning Alert * Thirdperson's P.O.V Matiyaga niyang hinihintay ang taong hinihintay niya. Sa tagal nito ay pakiramdam niya ay inaamag na siya sa kakahintay. Naiinip na siya, nililibang na lamang niya ang kanyang sarili sa paglalaro ng dagger sa kamay niya.Nahinto siya at napatingin sa pintuan ng marinig niya ang pagclick ng pintuan senyales na bubukas na ang pinto.Tumaas ang dulo ng kanyang labi. Sa wakas, nandito na ang kanyang pinakahihintay. Nangangati na ang kanyang mga kamay.Bumukas ang ilaw ngunit hindi siya agad nitong napansin."Hay naku! Sa ginawa mo sa babaeng newbie na 'yun. Tiyak na natuto na 'yun." wika ng babaeng kasama ng pumasok."Tsk! Bakit ba kasi dumating pa ang Venomous Blood? Anong connection nila sa mukhang uhugin na 'yun."
Latest chapter
