Chapter 64

THIS MUST BE A dream right? There was no way na naghihingalo si Izabella? There was no way that her skin was getting paler as the minutes passed?

Kinurot ni Freni ang sarili. Masakit. Which means totoo ang lahat ng ito. Izabella was really...dying.

Freni held her hand. Napakalamig nito kasinlamig ng yelo. Naglakbay ang takot sa buong katawan niya. “I-Izabella. Huwag kang magbiro ng ganyan. Sinabi ko naman hindi ba na huwag na nating patulan si Cedrick? You should have listened to me,” saad niya sa mahinang boses. “Ayokong mawala ka. Isa ka sa itinuring kong kapatid sa Ebrosirka,” mangiyak-ngiyak na wika niya. 

Right at this moment, ipinagdasal niya na sana may kakayahan siyang manggamot. Sana hindi siya ordinaryong tao lamang na walang kapangyarihan. Sana Medisina na lang ang kinuha niya