A flicker of determination sparked in Ivy's eyes. "After the initial shock and heartbreak, I realized that I couldn't let their actions define me. I decided to channel my pain into my work, to rebuild my life and career from the ashes."Isabella leaned back in her chair, a glimmer of admiration in her eyes. "And that's when you released your latest collection, the one that has garnered international acclaim?" Pagtukoy nito sa latest collection ko. Ivy nodded, a faint smile tugging at the corners of her lips. "Yes, 'Resilience' was my way of telling my story, of revealing my strength and determination to the world. Each piece in the collection represents a different facet of my journey, a symbol of empowerment and triumph over adversity."Isabella's gaze shifted to the photographs flashing on the big screen. Isabella's voice filled with reverence. "Wow" a loud gasps came from the people out in the Event Hall. "Ivy, your story is one of redemption, of turning pain into art. It's a st
Kinabukasan ay tanghali na ng magising ako. Agad na tumama ang mainit na sinag ng araw sa katawan ko. Nang akmang babangon na ako ay agad rin akong napahiga dahil sa sakit ng ulo. Da*n. A sudden memory flash on my mind. Lasing na lasing ako kagabi. Mabuti na lamang at nasa private room kami. I don't know kung papaano pa ako nakauwi. Marahil ay may isa sa amin na hindi naman masyadong lasing. Mabuti na rin lamang at walang nakakita sa akin, dahil kung mayroon man, tiyak nakakahiya at pinagpipyestahan na ako ngayon sa social media. Kahit masakit ang ulo ay nagawa ko pa rin na makapaghilamos. Nang matapos na ako sa pag aayos sa sarili ko ay napagpasyahan ko na lumabas na sa kwarto namin ni Anthony. Habang tinatahak ang daan papunta sa kusina ay nadaanan ko si Clark at Kuya Darwin na ganoon pa rin ang soot at masarap ang tulog sa sofa sa sala. Agad kong kinuha ang aking cellphone saka kinuhanan ng picture ang dalawa. Natatawa naman akong pumasok sa kusina. "Good morning, 'nak. Mu
"Kain kayo" ani ko sa mag-ina saka naupo sa tapat nila. Tahimik pa rin si Patricia. Hindi ko siya masisisi kung masama ang loob n'ya sa akin. "Hi, Baby" bati ko sa bata na ngayon ay nakatingin sa akin. Agad naman itong ngumiti. Ang cute cute n'ya. Habang nilalaro ko ang bata na hindi ko alam kung ano ang pangalan ay biglang umimik si Patricia."Bes" ani nito. Mabilis naman akong napalingon rito. "I missed you" ani pa nito. "I am so sorry" tanging usal ko. "I know hindi sapat ang sorry sa pagtatago ko sa inyo, pero, sorry talaga" dagdag ko pa. Mabilis nitong hinawakan ang kaniyang anak saka lumapit ang dalawa sa akin. "Meet your Ninang Marisse, Baby Hance" ani ni Patricia sa kaniyang anak saka itinuro ako. "Hi, Baby" bati ko sa bata. Gaya kanina ay matamis muli itong ngumiti sa akin. "Wait lang, Bes, I'll get some cookies lang muna" ani ko kay Patricia saka mabilis na lumapit sa cabinet para kunin 'yung mga cookies na naroon. "Get some cookies, baby Hance" ani ko sa inaan
"Sure kayo na ayaw n'yo na mag lunch dito?" Tanong ko sa mag-ina. It was almost 11:30 na ng tanghali. Nagpaalam na ang mag-ina na uuwi na sa kanila dahil kanina pa raw nagtetext at tumatawag si Angelo. "Hindi na, beshy. Salamat na lamang. Maybe next time na lang" sagot ni Patricia. "Alright, mag-ingat kayo" ani ko na lamang sa mag-ina saka inihatid sila palabas sa shop ko. "Bye, Ninang Pretty" pamamaalam ni Baby Hance. He's four years old na pala, pero ang cutie niya pa rin. Sobrang tuwid na n'ya magsalita. Lakas talaga ni Angelo at halos sa kaniyang namana ang bata. Nang makabalik ako sa loob ng office ko ay naisipan ko na tingnan ang cellphone ko. Agad na bumungad ang missed calls at text's ni Anthony. Agad ko namang idinial ang number nito. Hindi naman ako nabigo dahil mabilis nitong nasagot ang telepono. "Why the h*ll you're not responding to my messages, kahit sa calls ayaw mo sumagot" bungad nito. He's mad, I know. Parang ngayon ko lamang siya narinig na nagalit sa aki
"I'm sorry" mahinang ani ko kay Anthony pagkasakay ko pa lamang sa tabi ng driver's seat. He didn't say anything or move, increasing my anxiousness. I was about to say sorry to him once again but before I could even utter anything, mabilis na dumampi ang labi niya sa labi ko. Mas lalo ko pang nahigit ang aking hininga nang hapitin n'ya ako palapit sa kaniya.I gulped when he pulled me furthermore making me feel his big manh**d pressed against mine. Nang pakawalan n'ya ako ay mabilis naman akong napasandal sa upuan habang habol pa rin ang paghinga. "I'm so sorry" paghingi ng tawad ni Anthony. ...."So fvcking tight and wet" hinihingal na ani ni Anthony sa akin saka mabilis na umulos. "Ohhh faster" dahil roon ay mas lalo pa niyang binilisan ang paggalaw sa ibabaw ko, nararamdaman ko na rin ang pagtagas ng katas ko"Fvck" napa*ngol ako ng malakas nang hablutin paalis ni Anthony ang kaniyang kahabaan. Nakakapanghina. Ipinasok n'yang muli ang kaniya saka mabilis na b*mayo. "S*i
Kinabukasan, malalim na ang gabi ngunit hindi pa rin umuuwi si Anthony. Ang sabi kase sa akin kanina ay inaya siya ng kaniyang kasosyo sa negosyo na mag relax at mag-inom. Sino ba naman ako para pigilan siya, and besides, kaibigan naman na niya ang mga kasama n'ya ngayon. Isa pa ay hindi pa naman alam ng lahat kung sino ang tao sa likod ko. Hindi pa rin nila alam na si Anthony iyon. Well, except na lang kay Patricia, Jhamir, Cedric, and Angelo. Mag-isa ako ngayon na nakaupo sa couch sa kwarto namin ni Anthony habang kumakain ng strawberries with chocolate. I opened an app and watch a drama. Sa bidang pinapanood ay hindi ko maiwasang maisip si Anthony. That man looks like a Hollywood actor. Nothing is more perfect than his sexy eyebrows and intense eyes. Habang busy sa pagkain ay natigilan ako nang makarinig ng sunod-sunod na bell. It was 11:30 na ng gabi. Agad akong lumapit malapit sa pinto saka sinilip kung sino iyong nagdodorbell. Si Anthony pala. "Sandali!" Sigaw ko. Dali
"good morning, Love" bati ni Anthony sa akin kinabukasan."Good morning" bati ko rin rito. "How are you?" Tanong niya. "Still sore?" Tanong muli nito. Humarap naman ako sa kaniya saka inirapan siya. "Fvck you" sagot ko na lamang rito. "Yeah, mamayang gabi na lamang ulit, Love. I'm sure hindi pa makakaya ng katawan mo kung aangkinin na naman kita sa ngayon." P ani nito saka tumawa. "Pero, sino ba naman ako para tanggihan ka diba?" Dagdag pa nito saka mabilis na pumaibabaw sa akin. "Hey you, ang yabang mo na" ani ko rito. "I'm kidding, of course" ani ni Anthony saka umalis na mula sa ibabaw ko. "Get up, let's eat breakfast na" huling sabi nito bago nauna nang lumabas. Pagkalabas ni Anthony ay mabilis naman akong nagbihis saka naglinis ng sarili. ..."Good morning, 'nay, Lyka" bati ko sa mag-ina nang makarating na ako sa kusina. They're all sitting sa kani-kaniyang pwesto at mukhang ako na lamang ang hinihintay. "Good morning, ate""Good morning, 'nak"Bati ng dalawa sa ak
'Omg. Sinasabi ko na nga ba. Kaya pala familiar 'yung lalaki sa post last last day, It was Anthony Montenegro naman pala! Swerte nila sa isa't-isa''Famous owner and famous CEO, accxkkk. Saan kaya ako makakakuha ng ganon huhu. Hirap naman ng requirement. Wala bang para sa mga tamad d'yan? Huhu''Congratulations, both!'I cannot help but to smile dahil sa nakikitang comments sa post ng nag interview sa amin. The comments, makes my heart flutter. Aliw na aliw ako habang nagsscroll sa internet nang maagaw ko ng pansin ang isang comment. 'You deserve all the happiness and love in the world, Marisse' komento ng isang netizen named Vanessa Dela Fuente. I made a fake laugh nang mabasa ang comment nito. Whatever. Ang comment na ito ng kapatid ko ay nareplyan ng maraming komento. Hindi pa rin pala nila nalilimutan ang inispill kong tea noong revealing day ko as a person behind this successful business. Habang busy sa pagsscroll ay hindi ko na namalayan na nakapasok na pala si Anthony sa o