AZALEA“I’m Nicolaus Villamor, chief executive of Magallon Law Firm and I'm your mom's cousin.” Inabot sakin ng lalaki ang contact card niya pagkatapos magpakilala.“Teka, pakiulit nga po ng sinabi mo.” naguguluhan kong tanong habang pinagmamasdan ang binigay niyang card sakin.Nandito kami ngayon sa sala dahil gusto niya akong makausap. Kakaalis lang din ni Izon dahil may emergency sa kompanya niya. Nag-aalangan pa siyang umalis kanina dahil ayaw niya akong iwan sa lalaking estranghero, pero sinabi ko sa kanyang magiging okay lang ako, at kung hindi man, sinigurado ko sa kanya na tatawagan ko siya. “I'm your mom's cousin. Siguro nagtataka ka kung bakit bigla na lang ako nagpakita at nagpakilala.” pag-uulit ng lalaki. I haven't had any contact with anyone from my mom's side. Kaya hindi ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ng lalaking ito. “Mag-iisang taon na din magmula noong sinimulan namin ang paghahanap sayo.” dagdag pa niya na mas lalo kong ipinagtaka.Hinahanap niya ako? At
"Hi." bati ng isang lalaking naka-shade sa babaeng nakaupo sa ilalim ng puno na nandito sa parke. “Kamusta na?" muling nagsalita ang binata sabay tanggal sa suot nitong shades."Do I even know you?" batid ang pagtataka sa tono ng dalaga ngunit imbis na sagutin siya ng lalaki'y muli na naman itong nagtanong."You were looking for a part-time job, right?""P-Paano mo nalaman?" halos mautal ang babae dahil sa hindi malamang dahilan kung papano nalaman ng isang estranghero ang nasa isip niya. "I would like to extend an opportunity to you that could yield a weekly income of 30k." napatingin ang binata sa mga batang naglalaro habang naka-pokus lang sa kanyang mukha ang kausap nitong babae."H-Huh?""Ayaw mo?" baling niya dito"A-Anong klaseng trabaho?" kahit na kinakabahan siya sa inaalok ng lalaki ay may parte pa din sa utak niya ang pagkasabik dahil malaking pera ang kikitain niya at lahat ng problema niya sa pinansyal ay masosolusyunan na. "Here's my calling card. Tawagan mo lang ako ka
AZALEA"Yun na nga eh. Nagdadalawang isip pa ako kung tatanggapin ko-""Ano ka ba naman? Thirty-k na yan oh. Ang laking pera niyan 'teh! Atsaka pandagdag tuition mo na din." sabat sakin ni Nixel dahilan para mapayuko ako sa desk.Tatanggapin ko ba o hindi? Thirty-k every week? Pero anong klaseng trabaho naman yun? "If I were you, tatanggapin ko 'yang offer ni Mr. Stranger." Napatingin ako kay Nixel tsaka sinimulang iligpit lahat ng mga gamit ko. Nandito kami sa classroom at gulong-gulo yung utak ko simula noong ma-meet ko si kuyang estranghero sa park."Eh kasi naman eh. Hindi man lang niya sinabi yung klase ng trabaho na ipapagawa niya sakin." pagmamaktol ko habang nakatingin sa hawak kong business card. Pano kung pagiging prostitute pala sa bar ang trabaho ko? Sa laki ba naman ng kikitain, daig ko pa ang nagtatrabaho sa isang kompanya pag gano'n. Gipit na gipit ako ngayon pero sana naman huwag ganun."Curiosity kills you. Bakit hindi mo na lang puntahan ang address diyan sa card n
AZALEA As he motioned me on top of him, I then unzipped and pulled down his pants and removed his boxers. I suddenly froze when I saw his big hard c*ck.. lively and it was hungry for me. “If it's too much for you, we don't have to do this.” natatawa niyang sabi nang makita ang gulat na gulat kong expresyon. Makailang beses akong lumunok at hindi makasagot. Talaga bang hahayaan ko na maangkin ng lalaking 'to ang katawan ko? Paano kung magsisi ako pagkatapos ng gagawin ko ngayon? He gently tossed me on bed and started to kiss my neck aggressively. Kinakabahan ako pero mas nangingibabaw sakin ang init na nararamdaman. Fvck this sensation. “D*mn! You're wetter than I imagined.” he said
AZALEA "How was the negotiation yesterday?” Bigla akong pinalambutan ng tuhod nang marinig ko ang tanong sakin ni Nixel pagkapasok ko sa classroom. Naalala ko na naman yung nangyari kagabi. Mabuti na lang at dumating yung nanay ng lalaking yun kaya nakatakas ako ng palihim. They're having a chitchat sa living area kaya sinagad ko na ang time na yun para umalis. Hindi naman nila napansin ang pagtakas ko dahil masyadong malawak ang bahay nila. Ninakawan ko pa nga ng damit ang loko-lokong yun dahil sirang-sira na yung blouse ko at wala ng pag-asang gamitin. “Teka... Nagpalit ka ba ng uniform? Bakit ang sikip tingnan sa'yo?” dagdag pa niya tsaka nilapitan ako at sinuri ang suot kong uniporme. Anong sasabihin ko sa kanya? Hindi ko naman pwedeng sabihin na pinunit ng lalaking yun ang uniform ko dahil may nangyari sa'min kagabi kaya no choice ako ngayon kundi suotin ang luma kong blouse na masikip sakin. “ANO 'TO?” Napalundag ako sa gulat nang bigla siyang sumigaw sa tenga ko. “Tigila
AZALEA “I added thirty-k in your bank account,” walang tigil pa din ang kakabuntot niya sakin hanggang sa makalabas ako sa university. “Hindi mo na kailangang mag-trabaho as part timer sa mga fastfood—” napahinto siya nang huminto ako sa paglalakad at bumaling sa kanya. “Hindi ko alam kung paano mo nalaman yung bank account ko pero hindi ko gagamitin yung perang nilagay mo. Wala kang karapatang utusan ako na tumigil sa trabaho ko dahil yun lang ang bumubuhay sakin. And stop forcing me to sign that stupid contract of yours kasi kahit anong pilit mo sakin, I won't and I will never—” “I'm not forcing you. Ikaw mismo yung nagbigay ng sarili mo sakin kagabi, remember?” That hits me. May nakapaskil na ngisi sa kanyang mukha at tila naghihintay ng salita mula sakin. I can't deny the fact na kasalanan ko yung nangyari sa'min kagabi. Pero siya yung nauna, nadala lang ako that's why I begged him for more. “But it doesn't mean na pumapayag ako sa gusto mo—” “So you're telling me na nagpak
AZALEA “Don't come near me!” I yelled in frustration bago siya tinalikuran. Tinakip ko sa suot kong skirt na may tagos sa likuran ang paper bag na pinaglagyan niya ng uniform. Kumukulo ang dugo ko sa kanya dahil sa table napkin na pinagsasabi niya. Pano na lang kapag may dala siyang pera? Totohanin niya talaga ang pagbili ng napkin— table napkin? Tsss. Naglakad ako palayo sa kanya at naghanap ng malapit na drug store. Tumawid ako sa pedestrian lane nang may makita akong Mercury drug store sa kabila. Mukha akong timang dahil sa ginagawa ko ngayon dahil panay ang tingin ko sa mga taong nakakasabay ko sa paglalakad, baka kasi mahalata nila yung tagos ko. “Miss, one pack of whisper with wings nga po.” pilit ang ngiting sabi ko sa isang pharmacist. Mabuti na lang at hindi masyadong marami ang taong bumibili dito. Binayaran ko yung binili ko tsaka lumabas sa mercury drug store. Luminga-linga pa 'ko sa paligid at nagbabakasakaling makahanap ng CR. “Tsk. Saan naman ako magpapalit?” pab
AZALEA"I told you. Kumakain ako ng dinuguan." Kaagad kong tinuhod ang alaga niya nang makalapit ulit siya sakin at nakita ko kung paano siya mamilipit sa sakit."Alam mo, kanina pa ako nagtitimpi sayo. Kung hindi mo mapigilan yang kalibugan mo. Pwes! Lumayo ka sakin kung ayaw mong mapuruhan ng todo." "B-Biro lang yun. D*mn! Sineryoso mo naman." namimilipit pa din siya sa sakit habang nakahawak sa ano niya.Hindi porket binigay ko yung sarili ko sa kanya kagabi, eh pwede niya na 'kong galawin kahit anong oras na gusto niya. Asa siya!"Kahit ganito ako kag*go, nirerespeto ko pa din ang dinugua-" napalayo siya sakin nang aakmang sisipain ko sana siya. "Sabi ko nga, titigil na ako." napa-peace sign pa ang loko.Lumabas ako sa condo niya at binilisan ang paglalakad papuntang elevator. Saktong malapit na siya papuntang elevator nang sumara ito. Mabuti na lang at hindi siya nakaabot. Tsss.Bumukas ang elevator pagkarating ko sa main floor. Mabilis akong naglakad dahil ayokong maabutan ng