CHAPTER 3- THE REASON

KABANATA 3- THE REASON

KENYA GUIECO

Personal development covers activities that improve awareness and identity, develop talents and potential, build human capital and facilitate employability, enhance the quality of life and contribute to the realization of dreams and aspirations.

Saglit na natigil ang pagbabasa ko sa Wikipedia sa cellphone ko nang nagdadabog na pumasok si Kenshane at umupo sa harap ko.

"Problem?" usisa ko. Nakanguso lang siya at nagsalpukan ang mga kilay.

Sa kamalas-malasan ay ako lang ang masusumbungan niya ng kanyang hinain ngayon dahil may session sina Gab. Tsaka wala nga siyang bestfriend diba? Kaya kung sino available sa amin, iyon ang magiging sumbungan niya. 

Si Marci naman, nandito nga pero tutok din sa libro, kapag nasa bookworm mode 'yan, wag mong aabalahin kung ayaw mong sumubsob sa mesa.

Tumingin ulit ako sa phone ko at nagbasa. Kailan kong mag-aral tungkol sa subject na Personal Development (PD) ng Senior High School. I am new to this subject, beside usapan personality ito, eh? Hindi yata uso ang ganito sa mundong kinalakihan namin. Nasusunod lahat ng luho namin eh.

Personal development takes place over the course of a person's entire life. Not limited to self-help, the concept involves formal and informal activities for developing others in roles such as teacher, guide, counselor, manager, life coach or mentor. 

Nakakalito rin ang libro at ibang online references ha? Iba-iba ang pagkakasulat ng ideya pero kapag inintindi mo ay iisa lang naman pala ang kahulugan. Rephrase-rephrase lang pag may time.

"Sarap niyang upakan, zsss. Ang landi talaga. At ito namang si Faller, ang bulag. Mas maganda naman ako sa babaeng iyon ah? Bakit hindi na lang ako? Geez, bakit hindi na lang ako?"

"Cous?" untag ko sa kanya.

"Ano?" mataray niya pang asik.

"Haduf ka. Ikaw pa nagtataray diyan, eh ikaw na nga itong nang-iistorbo! Can't you see? Nag-aaral ako."

"Lecturer ka at hindi stupident." Napataas-kilay naman ako.

Nakakainis din talaga ang mga linyahang gano'n eh, hindi naman kasi porke't titser ka na eh alam mo na lahat. Kailangan mo pa ring mag aral. Learning is a continuous process nga raw eh.

"Porke't lecturer ay hindi na pwedeng mag-aral ha? Paano na lang ang knowledge na ibabahagi natin sa mga kabataan na pag-asa ng bayan sabi nga ni Rizal?"

"Sus! Isa pa 'yang Rizal na 'yan. Bayani raw? Bakit hindi niya nailigtas ang sarili niya ha? Tangang bayani pa nga." Nagkatitigan pa kami sabay napahagalpak ng tawa.

Ito rin ang maganda sa ugali ng pinsan ko kapag badtrip, madaming nadadamay kahit mga santo.

"Haduf ka!"

"Totoo naman."

"Paano ngang ililigtas ang sarili eh nakatalikod nga diba? Ikaw kayang barilin ng nakatalikod, tingnan natin kung makakapalag ka pa."

"Ha? Nakatalikod ba si Rizal no'n? Talaga ba?" Parang naguguluhan niya pang tanong.

"Eh? Bakit? Hindi ba?" mas naguluhan pa yata ako.

"Parang hindi eh, nakatihaya yata."

"Gags! Nang nabaril na siya, baka pa."

"Oo nga, ano ba sinabi ko, nang buhay pa siya?"

"Ha? Eh? Iyon yata ang sinabi mo eh."

"Hala ka! Wala akong sinabi Neng."

"Bakit may sinabi ba akong may sinasabi ka?" Inihampas ko sa kanya yong libro ng PD na nasa tabi ko kasi nga nag-aaral ako. Manipis lang naman iyon.

"Aray! Lahat na lang kayo, sinasaktan ako. Makaalis na nga," sakto ring pumasok si Faller at Eliza. Kaya naman pala nagmamaktol na naman ang haduf na Kenshane.

One day Faller, ma-re-realize mo rin kung sino ang binabalewala mo, mark my words. 

Masyadong clingy si Shane sa taong nagugustuhan niya pero kapag nagsawa na siya, 'yong naisagad na ang pasensiya niya, baka ni siring ng tingin ay hindi niya na maibigay sa'yo. Gano'n ang personality ng pinsan kong ito.

"Wait..." pigil ko sa kay Kenshane.

"Ano?"

"Halika, may ibubulong ako." Lumapit naman ito.

"Mamahalin ka ni Faller basta ba'y bawasan mo ang kaharutan at ka-clingy-han mo sa kanya."

Namilog naman ang mata niya sa ibinulong ko at walang sabing dinampot ang science book ko at ipinokpok sa ulo ko iyon sabay takbo.Tila ba nakakita ako ng live na mga star.

Haduf. Science book pa? Parang nauga ang panga ko ah? 

"Haduf ka Kenshane Guieco!" sigaw ko na ikinagulat ng lahat. Kemeng ngumiti ako pero nararamdaman ko pa rin pala ang hilo.

Wait, gulat sila sa akin pero nasa pinto ang tingin nila? Napadaku ang tingin ko roon.

Stranger. 

Napalunok naman ako. At hilong-hilong tumayo at nakisabayan sa pag-bow sa kanya at umupo agad dahil para bang kakagaling ko lang sumakay ng Ferris wheel.

Haduf ka talaga Kenshane, mamaya ka lang. Sinabi ko iyon sa isip ko habang nakatingin sa pinsan ko na na kay Faller at Eliza ang tingin, 

Tsk, selos na selos ang gaga.

"Good morning, Chairman!" Sa wakas ay nakapa rin nila ang mga dila nila.

Tumayo naman ako at binitbit ang librong inihampas sa'kin ng haduf kong pinsan at naglakad.

"Good morning, just checking if marami ba ang absent."

Checking? Sinong niloloko nito? Hello? Naka-systematize ang attendance namin sa office ng Dean ha?

"Wala naman pong absent Chairman." Pa-cute pang saad ni Jeannie. Napailing na lang ako. 

Bago ko pa marating ang pinto kung saan nakatayo si Dail ay nilingon ko pa muna ang mga babaita kong co-lecturer na kilig na kilig dahil sa presensiya ng Chairman.

Naiiling na naglakad ulit ako at nang matapat ako sa kanya ay bahagya akong huminto para lang asarin siya.

"Gwapo ha? Laglag panga ng mga babae dito. Tsaka checking if blah blah o baka naman gusto mo lang akong makita? Sana tinext mo na lang ako," nag-iinarte ko pa siyang nilagpasan.

Wala nga pala akong number niya. Fine, fineapple apple fine!

Wala kong pakialam kung may nakapansin. Well, likas na na chismosa't-chismoso ang tao, a talent that last forever.

Napatitig ako sa libro ko, naiinis talaga ako kay Kenshane. Gusto ko talagang gumanti. Sakit pa rin ng bunbunan ko.

Kaya naman, natagpuan ko na lang ang sarili ko na naglakad pabalik sa FR. 

"Oh? Saan punta?" Halos mapatalon pa ako nang nasa harapan ko na talaga si Dailann.

"FR. May gagantihan lang," napapalatak naman siya at sinuri pa ang ulo ko.

"Masakit ba?" tanong niya pa.

"Ang alin? Puso ko? Oo, masakit pa rin, zsss!"

"Silly cat. Iyong ulo mo na pinokpok ng libro ng pinsan mo," aniya tsaka ginulo pa ang buhok ko. Nagpalinga-linga naman ako. Mabuti at class hour ngayon. Walang makakakita sa eksena namin.

"Tinatanong pa ba 'yan stranger? Eh halos narating ko na nga ang Pluto dahil sa hilo eh."

"Ano ba kasing sinabi mo sa kanya?" Nakita niya pala talaga ang eksena namin ng maharot kong pinsan.

"Na bawasan niya ang kaharotan niya." Napapalatak naman siya.

"Kung ako ang sinabihan mo nun, hindi lang pokpok ang aabutin mo."

"Eh ano? Papatayin mo ako?"

"Bukod sa pokpok ay may kasamang tusok at ungol," nakangisi niya pang saad na para bang nang-aasar pero hindi naman ako naasar. Naguluhan din ako.

Tusok? Ungol? Ay ewan sa stranger na ito. Nababaliw na yata.

"Ha? Hindi kita gets. Teka nga at may gagantihan pa ako..." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang bigla niya na lang akong hinila sa tagong parte ng school at sinandal sa pader at binakudan ng kanyang mga braso.

"Stranger ha? SPG ito, baka may makakita sa atin na mga bata."

Walang sabi-sabing idinikit niya ang ano niya sa ano ko at hinalikan ako. Napaungol pa ako dahil ramdam ko ang ano niya.

Basta 'yong ano niya, haduf.

Nang maghiwalay ang labi namin ay ngumisi siya habang ako naman ay gulat pa rin.

"Gets mo na ba ang sinabi ko?"

Ha? Sinabing ano? Tusok at ungo... 

"Stranger ang manyak mo!" asik ko at itinulak siya at inambahan siya ng suntok.Tinawanan niya lang ako. Feeling ko nagmukha ng tomato ang mukha ko dahil sa pamumula.

Iyon pala 'yon? Eh? Sa hindi ko ma-gets eh.

"The wild yet innocent Miss. Ano? Di ka pa aalis? Malapit lang office ko rito..."

"Whatever! Huwag mo nang uulitin 'yon kundi may kalalagyan ka na talaga." Agad akong umalis. Narinig ko pa ang tawa niya.

Haduf! May pa-sample pa. Kaya sa susunod Kenya, pretend na alam mo ang sinasabi niya paea hindi ka nalalapit sa kapahamakan at tukso.

Natigil ako ng makita ko si Jelo na nasa pinto ng FR at kausap si Rheanne. Mukhang inihatid niya na naman 'yong isa sa FR. Paraan ba nila ito para ipaalam sa lahat ang relasyon nila at ang break-up namin?

Napayuko na lang ako habang kagat ang labi para 'wag maiyak o maluha.Ang babaw lang kasi talaga ng luha ko.

"Good morning D-ean," alanganing bati ko pa.

"Good morning."

Dumiretso ako sa table ko. Nakalimutan ko na kung ano ang pakay ko rito dahil distracted na ako. Pasimple akong sumiring sa kanila. 

C'mon Kenya! Kung nasasaktan, lumabas ka na lang. Tumayo ako at lumabas nga.

"If you're trying to break my heart this much, I am telling this to the both of you... Panalo na kayo," ani ko nang matapat ako sa kanila.

Diri-diretso ako sa madalas kong tambayan. Sa puno ng malaking Narra na nasa tagong parte ng MHIS. Dito ako nagagawi kapag wala akong pasok o kaya ay boring ako.

Ang alam ko ay maging si Crystal ay dito rin minsan. Alam kong may duty akong dapat gawin ngayon pero paano ako haharap sa mga bata gayong lutang ang sistema ko?

I closed my eyes at isinandal ang likod ko sa puno. May upuan naman pero mas trip kong tumayo. Napatingala ako. Natatabunan ng makapal na mga dahong ng Narra ang kalangitang maulap din naman dahil nagbabadyang umulan.

My tears burst out again. Muling gumuhit sa isipan ko ang pasimpleng ngitian nilang dalawa. Na para bang wala silang pakialam sa paligid bagay na alam na alam ko rin ang pakiramdam ng gano'n.

We used to laughed, teased and kissed each other in front of our colleagues pero walang pakialamanan. 

Never kaming nag-away. Masyado kaming naging masaya at masyado ring akong naging kontento and kampante sa gano'n kaya siguro ganito kasakit ang nararamdaman ko.

Ni hindi ko nga nahalatang may hidden agenda na pala sila eh.O baka nahalata ko na pero hindi ko lang pinagtuonan ng pansin dahil bakit diba? She was my best friend for goodness' sake.

Ako pa ang tumulong sa kanya para pumasok dito tapos ganoon lang? Haduf 'teng!

"I promise, ikaw at ikaw lang ang mamahalin ko sweetie."

"Sure?"

"Yeah, 110% sure."

"I love you Jel."

"I love you more Enya."

Napakuyom ako dahil sa ala-alang iyon.Kahit makapal ang dahon ng narra ay naramdaman ko na ang patak ng ulan. Nagmulat ako at napasinghap.

Ito ang gusto ko kapag masyado akong nalulungkot, umuulan. Hindi ko alam kong bakit pero noon pa man, kahit bata palang ako ay ganito at ganito ang eksena ko lagi.

Naisip ko nga minsan na baka kakambal ko ang ulan dahil lagi akong dinadamayan kapag lugmok na lugmok na ako.

Mas gusto ko nga eh dahil naitatago ng ulan ang luhang kumakawala sa mata ko. Itinatago no'n ang sakit na nararamdaman ko. Napapikit ulit ako.

Unti-unti nang lumalakas ang ulan. Nararamdaman ko na iyon dahil sa nababasa kong damit. Mapait na ngumiti ako. Kahit pa kaharap ko ngayon ang mga kaibigan ko ay hindi nila malalamang umiiyak ako. 

Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata at dumapo iyon sa dalawang paris din na mata na katitig sa akin.

Stranger again.

Napaiwas ako ng tingin. Nakapayong naman siya kaya hindi siya mababasa.

"What do you think you are doing, Miss?"

"Naliligo malamang. Hindi ako naligo kanina eh," pinasigla ko pa ang boses ko.

"Don't give me a fake smile, Ken. I don't need it. Umiiyak ka, alam ko." 

Natawa ako.Umiyak ako habang umuulan dahil namatay ang alaga kong pusa noon. Naabutan ako ng mom and dad pero hindi nila napansin na umiiyak pala ako. Akala nila, trip ko lang talaga na maligo kaya hinayaan nila ako.

Inabutan din ako nina Marci at Percy na nagpapaulan habang umiiyak dahil hindi ako nabati ni Jelo nang 15th monthsary namin dahil sa busy siya, pero hindi nila napansin. Akala nila trip ko lang na maligo.

Maging sina Kuya Ashmer, Kenshane, Lovemir at Gab ay gano'n din pero hindi nila napapansin. Kaya nga gustong-gusto kong umiyak habang nagpapaulan eh.

Pero bakit ang stranger na ito? Bakit alam niya?

"Hindi ako umiyak 'no?" tanggi ko. 

"Talaga ba? Kahit na nakita mo sila kanina sa FR?" natigilan naman ako.

"A-lam mo?"

"Oo. Alam kong ikaw ang three years girlfriend ni Jelo. Alam kong best friend mo si Miss Pierre. Alam kong sila ang iniiyakan mo. Alam ko ang rason kung bakit ka nagkakaganyan, Kenya Guieco. Bakit? Bakit ka nagpapaka- martyr Ken?"

"Martyr? Martyr ba ang magmahal Dail? Martyr ba ang magluksa dahil pinagtaksilan ka ng taong mahal mo nang higit pa sa buhay mo at ng taong pinagkatiwalaan mo nang husto? Martyr ba ang masaktan nang sobra-sobra dahil sa kanila ha? Dahil kung oo, eh di martyr nga ako," pahinang-pahina kong saad at naupo sa damuhan habang yakap-yakap ang tuhod.

Martyr is a person who pretends to suffer or who exaggerates suffering in order to get praise or sympathy. 

Praise? I don't need it. Kahit sa pamilya ko ay hindi ko hiningi na purihin nila ako kahit pa napakarami ko nang achievements.

Sympathy? Mas lalong hindi ko kailangan iyon mula sa kanilang dalawa. Kaya nga heto ako eh, sinosolo ang sakit, kinakaya dahil mas pinili kong magparaya at mag let go na lang kaysa sa ipagsiksikan ang sarili ko.

Naririnig ko ang sarili kong hikbi. Naramdaman ko na lang na may yumakap sa'kin mula sa likuran. Napasandal naman ako sa kanya at iniyapos ang dalawa kong kamay sa braso niya.

Awa? Maybe kailangan ko iyon kung nanggagaling naman dito sa taong nasa tabi ko ngayon. Pakiramdam ko siya lang ang nakakaintindi sa pighating meron ako, ang makakasabay sa trip ko para makalimot.

I need him right now kahit pa hindi naman talaga siya ang kailangan ng puso ko. It's Jelo. Siya lang ang makakabuo ulit ng puso ko pero hindi na ako umaasa pa.

"Ang sakit Dail. Ang sakit," humihikbi kong saad.

"Shhh... I know what you feel right now. Hindi naman masamang umiyak eh. Hindi rin masamang ilabas ang lahat ng hinaing mo dahil the more na kinikimkim mo iyon Ken, the more na masasaktan ka lang."

Napatango-tango naman ako. Totoo iyon. Habang itinatago mo ang sakit ay mas lalong bumabaon iyon sa puso mo hanggang sa kaluluwa mo. Hanggang hindi ka nakakatagpo ng taong makakaintindi sayo o mababahagian mo ng sakit ay mas lalo ka lang magiging miserable dahil pakiramdam mo, wala ka na talagang kakampi.

"Thanks stranger."

"I am just here hanggang sa kailangan mo ako."

"Paano ang girlfriend mo?"

"Silly cat. Sa tingin mo dadamayan kita kung may girlfriend ako ha? Magkukulong na lang ako sa kwarto at ikakama siya buong magdamag." Natawa naman ako.

"Manyak ka talaga! Kawawa naman ng napapangasawa mo."

"Kawawa ka gano'n?" Natigilan naman ako. Tumawa siya.

"Just kidding." Naalala ko tuloy yong pumunta kami sa DM Bar. Ako ang nagsabi ng gano'n sa kanya tapos siya naman ngayon.

"Dito ka lang,"aniya at tumayo. Medyo tumila na ang ulan. Hawak niya pa rin pala ang payong.

"Saan punta ang mo?"

"Pupuntahan ko si Maricel."

"Anong Maricel? Marciella."

"Ah, okay, Marciella para padalhan ka ng damit dito. Huwag kang aalis dito ha? Bakat na bakat 'yong ano mo..." Binatukan ko siya. 

"Huwag kang tumingin."

"Ito naman, nakita ko na 'yan eh."

"Pervert!"

"S-Initiator."

"What?" Ngumisi siya sa'kin.

"Alam kong 'di mo gets kaya naman wag mo ng alamin." Lumapit siya sa'kin at kinintilan ako ng halik tsaka umalis. Nakanganga pa akong inihatid siya ng tingin.

Napailing na lang ako.Wala siyang girlfriend? Sa expert niyang iyon?

Ayan na naman tayo Kenya! Tamang judge lang, 'no?

Napaupo na lang ako sa bench at hinintay si Marci. Mabuti kong mauutusan niya iyon ng hindi siya na i-interview. Chismosang frog din iyon 'no?

Napapalatak ako ng maya-maya ay papunta na nga si Marci at kasama si Kenshane, Crystal, Gab at Jeannie. Wow! Isang batalyon.

May tig-iisang payong pa. Nakaraincoat pa ang maarteng Gabriella. Sabagay, kung ako immune sa ulan, siya naman ay sensitive.

"My god Kenya! Ano sa tingin mo ang ginawa mo ha? Mabuti at nakita ka rito ng diyosang Prof sa college dept. ha?" sermon ni Kenshane.

Diyosa? Eh? Si Stranger lang naman ang nandito.

"Si Lysine ang tinutukoy ko,"dagdag nito. Pinsan iyon ni Jelo. Baka siya ang kawawang napag-utusan ni Dail.

"Satsat. Magpalit ka na ng damit," utos pa ni Marci sa akin.

Nagline-up pa sila para takpan ako habang si Gab ang nasa tabi ko at pinapayongan ako kahit wala naman ng ulan.

Seriously? Nagpalit ako ng damit sa ilalim ng punong ito?

"Haduf ka Enya," ungot ni Gab.

"Ano na naman?"

"Bakit ang sexy mo?" Nasamid naman ako habang napa 'ewww' naman ang mga kasamahan namin sa kanya.

"Tibo ka ba Gab?"

"Hindi. Sinasabi ko lang na naiinggit ako sa built-in ng katawan mo."

"Sexy ka rin naman, 'wag kang ano, alam kong magpapalibre ka lang mamaya sa GC resto, 'wag ako." Ngumisi lang siya. 

See? Isip bata eh.

"Sige na. Sa GC Mall na lang. Shopping." Napangiwi na lang ako.

"Oo na."

"Yes!" tili naman ni Jeannie na ikinagulat ko pa.

"Hindi ka kasali, 'wag kang tumili," supalpal ni Marci na ikinatawa naming lahat.

Bakit ba ang hilig tumili ng isang ito? Nang ginawa ba siya tili na tili din ang nanay niya?

Hoy Kenya! Wag kang mandamay!

"Eh 'di kay Fafa Ashmer na lang ako magpapalibre. Mabait naman iyon. Macho at gwapito pa," pang-aasar niya sa isa.

Nakasanayan na namin na asarin si Marci kay Kuya Ash kapag kami-kami lang dahil kapag nasa camp kami, nandoon si Percy eh. Baka dahilan pa iyon sa world war nila kahit wala namang ginagawang masama itong isa.

"Sige, nang malagot ka kay Percy," malamya niyang saad. 

"Umalis na kayo, iwan niyo muna kami ni Marci," ani ko.

"Wow ha? Salamat prinsesang nakaupo sa tasa!" asik ni Shane at nagsipulusan na maliban sa sinabi kong kakausapin ko.

"What?" usisa niya. Pinakatitigan ko muna siya. Para lang asarin, bakit ba? Bawal? 

"About my brother..."

"Cut it Kenya. Hindi ako interesado sa brother mo. Mga baliw lang talaga ang mga iyon at inaasar ako sa kanya. My god, he's Percy's boy friend for heaven's sake! Sumasakit ang bagang ko sa inyo."

"But my brother..."

"Your brother is your brother. And?" nayayamot niya ng saad. Pinigilan kong matawa. Ang ikli ng pasensiya niya talaga naman. Napairap na lang kunwari ako.

"And boy friend siya ni Percy. Iyon lang 'yon. Wala kang sense kausap!"

"Parang ikaw meron. Tigilan mo nga ako. Tsaka 'wag kang masyadong ma-attach sa Chairman ha? Durog pa 'yang puso mo, tandaan mo 'yan, Boss Guieco." Nganga naman ako sa sinabi niya.

Damn! Sinasabi na nga bang nahahalata niya kami eh. Ano pa bang aasahan ko kay Marciella Perrer? Utak ng GC yata ang isang ito eh, pareho lang kami.

Attach? No way! I just need him, iyon lang 'yon.