26

26

Buong araw ako hindi mapakali. Kahit na tinulungan ako ni Mel sa pag-aayos ng mga dadalhin kong mga gamit ngunit pakiramdam ko ay may kulang pa rin. Wala na ba akong nakalimutan? O baka meron pa? Ano pa bang dapat kong dalhin?

"Maupo ka nga, Jossa. Ako ang nahihilo sa ginagawa mo."

Napatigil ako at napatingin kay Manang. Narito kami sa loob ng kwarto niya. Nandito rin ang maleta na may laman ng mga dadalhin ko. Kay Mel talaga itong maleta, pinahiram lang sa akin.

"Iniisip ko po kasi kung nalagay ko na ba ang lahat ng dapat kong dalhin, Manang." Ani ko habang patuloy sa paglalakad nang pabalik-balik. "Hindi ko maalala kung may hindi ba ako nilagay o kung may kulang pa."

"Kumalma ka muna para maalala mo. Umupo ka at mag-relax para makapag-isip ka ng maayos." Tinapik niya ang espasyo sa tabi niya. "Hali ka rito. Umupo ka sa tabi ko."

Wala akong nagawa kundi sundin ang sinabi niya. Umupo ako paharap kay Mananh habang patuloy na iniisip ang mga dapat dalhin. Tumitig ako kay Manang nang