49Iginaya ko si Anton papasok ng van kung saan kami nakaupo kanina ni sir. Binuksan ko ang pinto ang bumungad sa amin ang mga mukha nilang pinagmamasdan kami. Ngumiti ako saka inakbayan si Anton dahilan para tumingala sa akin ang kapatid ko. "Heto pala si Anton, ang kapatid ko." Pagpapakilala ko bago tinignan si Anton. "Anton, sila ang mga kasama ko sa trabaho. Ang kausap mo kanina ay si Josh at ang nasa katabi niya ay si Cecille." Tinuro ko silang dalawa bago lumipat sa hanay nila Mel. "Heto naman si Mel, katrabaho ko rin. Sila Tina at Tj, na mga inaalagaan ko na anak ng amo kong si sir Tyson." Tinuro ko ang lalaking nakatingin sa amin. "Siya si sir Tyson.""M-magandang umaga po, sir... sa inyong lahat." Nahihiyang saad ni Anton. "Ako po si Anton... kapatid ni Ate Jossa. Ikinagagalak ko po kayong makita at makilalang lahat." Dinig kong nagtanong tanong si Mel ngunit hindi ko gano'n narinig dahil kay Mel siya bumaling. "Come in," ani ni sir. "We'll go to your house na." Tumango a
50"E, tiyang, mabait naman po 'yan si sir," sabi ko. "Hindi naman po niya siguro ako sasaktan."Huminto siya sa paghalo at tinignan ako. "Paano ka nakasisiguro? Kilalang-kilala mo na ba 'yan? Saka hindi ba't parang ang bilis naman ata niyong mahulog sa isa't isa."Natahimik ako at pinakinggan siya. Napasimangot ako habang tinitignan siya."May asawa kamo?" tanong niya.Tumango ako. "Patay na po.""O, e, hindi ba't parang ang bilis naman yata niyang makalimot?" Nagtatakang sabi niya."Pero, tiyang, sigurado naman po ako na mahal ko siya," ani ko. "Atsaka wala naman po iyon sa tagal ng pagsasama, hindi ba?""Oo nga," tango-tangong sabi niya. "Mahal mo? Mahal ka bang tunay?"Natahimik na naman.Huminag siya ng malalim at lumapit sa akin. Hinawakan niya ang pisnge ko. "Huwag mong masamain ang mga sinasabi ko, Jossa, ha? Gusto ko lang ay mapabuti ka. O, sige, kung ngayon ay ayos kayo, okay lang. Magpakasaya kayo. Nandito lang ako at susuportahan kita kung anoman iyan.""Salamat, tiyang."
51Magkasama kaming apat nina Tina, Tj at sir sa isang kwarto habang nasa katabing kwarto naman namin sila Mel, Joshua at Cecille. Gusto ko ngang sumama sa kanila ngunit hindi naman ako pinayagan ni sir."Sir, kina Mel nalang ako sasama." Pagpupumilit ko. Nakapasok na kami ng kwarto. Ang dalawang bata ay nakaupo sa may sofa habang kami ni sir ay nag-aayos dito sa may kwarto nila. May dalawa kasing kwarto itong kwarto. Para raw kina Tj at Tina ang isa habang ang isa ay para sa 'ming dalawa. "I told you we're sleeping together. There's no problem with that, darling." Sabi niya na hindi ako binabalingan. "We're just going to sleep, nothing else. If you're thinking that we'll doing that then... I promise we will not." "Pero kasi..." Nangapa ako ng sasabihin. "Nahihiya lang ako. Sila Mel, Cecille at Joshua nasa kabilang kwarto habang ako ay nandito kasama kayo. Hindi ba't parang hindi tama iyon?" "What's wrong with that?" Tinignan niya ako. "You're my darling, of course, you'll be here
52UNKNOWN'S POV:Pagkasara ko ng pinto ng sasakyan ay agad kong kinuha ang cellphone ko sa may maliit na bag na dala saka tinawagan si Ma'am Ana."Tagal naman sagutin." Inip na sabi ko nang mag-ring lang at walang sumagot.Sinubukan ko ulit ng isa pang beses at sa wakas ay sinagot din niya."Gabi na, ano pang kailangan mo? Hindi ba pwedeng ipabukas 'yan?""No, ma'am. Importante 'to." Sabi ko. Sinilip ko ang labas ng sasakyan at nang makitang hindi sila sumunod sa akin. "What's is it? Make sure na hindi masasayang ang oras ko rito—"I cut her off. Daming daldal, ayaw nalang makinig sa akin. Kung hindi ko lang kailangan ng pera, hindi ko siya suusndin. Kainis! Siya pa ang masungit, siya na nga lang ang ina-update. Pag hindi ina-update magagagalit. Ang gulo rin. "Nasa probinsiya kami ni Jossa." Mabilis na sabi ko. Saglit siyang natiglan. "Ano kamo?" Napairap ako. Bingi naman. "Nasa probinsiya kami ni Jossa kasama si sir at ang mga anak niya." "What?!" Nilayo ko sa tenga ang cellph
53TYSON'S POV:I ran as fast as I can to reach the parking lot of this hotel. There's only one thing in my mind and it's Jossa. I am worried. I am confused. I am wonderin what's happening. Like Mel and Tina said, she passed out? How come? What happened? Is there anything happened without me knowing about it? I just slept for hours and then I woke up with this?Mabilis kong tinakbo ang parking lot at agad na pinatunog ang sasakyan saka sumakay. Hindi na ako nag-alinlangan pa na paandar ito saka tumungo sa bahay ng tita ni Jossa. I'm mad at the same time I'm worried. What the heck happened?!Sinubukan kong ikalma ang sarili but I can't. How the hell I can calm myself with the thought of what happened?!Halos paliparin ko na ang sasakyan ko patungo sa kung nasaan ang bahay ng tita ni Jossa. Hindi ko inayos ang pagka-park ng sasakyan, basta ko nalang itong itinabi at saka lumabas. Tumakbo ako papasok ng bahay nila at nagkakatang naglibot ng tingin ng walang makitang tao."Jossa?" I calle
54"T-Teka nga! Kakatapos lang na'tin kumain saka hindi pa tayo nakakapagpaalam kay tiya. Saan mo ba ako dadalhin?"Pagtapos namin kumain ay nagpahinga lang kami saglit para matunaw ang kinain bago niya ako biglang hinila palabas ng bahay nila tiya. Hindi kami nakapagpaalam kasi wala naman si tiya. Hindi ko na rin nahanap dahil nga higit-higit niya ang pulsuhan ko na para bang nagmamadali."May problema ba kaya tayo nagmamadali?" tanong ko ulit. Hindi naman siya nagsasalita, kahit sagutin ang mga tanong ko ay hindi. Binuksan niya ang pinto ng passenger seat bago ako, sa wakas, tinignan."Sakay na." Utos niya at binitawan ang kamay ko."Saan ba tayo pupunta? Bakit kailangan magmadali? May problema ba?"Ngayon ko lang napansin na parang balisa siya. May kung anong pinapahiwatig ang mga mata niya. Hindi ko matukoy kung ano dahil madilim masiyado."Yes, darling, so come inside already, okay? So, we can solve that problem." Aniya.Nagtaka naman ako. Kanina naman okay kami? Anong problema b
55"Ano ba! Umayos ka naman! 'Pag ikaw talaga nahulog, ewan ko nalang ha!"Hindi ko alintana ang ngalay at init ng araw. Basta nakatingala ako habang pinapanood ang bawat galaw ni sir sa pag-akyat niya. Hindi ko alam kung nakakatulong ba itong pagsigaw-sigaw ko pero hindi ko kasi maiwasan na mag-alala. Ang taas-taas kaya nang inaakyat niyang puno ng niyog. Hindi naman siya sanay sa gano'ng gawain tapos pumayag siya."Hayaan mo na." Hinawakan ako sa balikat ni Tiya. "Huwag kang sigaw nang sigaw baka mas lalong mahulog 'yan."Sumimangot ako. "Tiyang naman kasi, e. Ang dami namang pwedeng utusan bakit si sir pa? Hindi naman po 'yan sanay sa ganiyang gawain, e.""Wala akong kasalanan, Jossa, ah?" Aniya na nagtaas pa ng dalawang kamay. "Siya iyong nagpresinta na umaakyat. Hindi ko siya pinilit."Sumimangot lang ako at muling tumingala sa kung nasaan si Tyson. Ilang minuto rin siyang nandoon sa itaas bago siya nakakuha ng isang niyog. E, kailangan ni tiyang ng tatlong niyog kaya hindi siya
56"May problema ba sa 'kin ang amo mo?" Bulong ni Adrian habang nagliligpit kami.Kanina pa kami natapos sa pagkain. Ako at si Adrian ang nagpresinta na mag-ayos habang ang iba ay pumasok na sa loob ng bahay nila tiya. Si tiya at Tyson naman ay nasa may bungad ng pinto nitong likod-bahay at may kung anong pinag-uusapan. Nilingon ko ang gawi nila. Hindi naman nakatingin sa amin si tiya ngunit bakit nasa amin ang mga titig ni Tyson?"Ha? Bakit?" Nilingon ko ulit si Adrian na abala na sa pagpapatong-patong ng mga ginamit namin na monoblock. "Anong sinasabi mo riyan?""Kanina pa kasi masama ang mga titig niya sa 'kin." Tumingin siya sa akin. "Baka naman may masama kang kinuwento sa kaniya tungkol sa akin, ah?"Natawa naman ako. "Sira ka. Wala, ah! Hayaan mo lang siya. Ganiyan talaga 'yan." Nagpokus ako sa pagtupi ng kurtina na ginamit namin kanina panapin sa may lamesa.Napansin kong lumapit ang mga paa ni Adrian sa akin kaya napaangat ang tingin ko sa kaniya."Bakit?" tanong ko.Tumitig