55

55

"Ano ba! Umayos ka naman! 'Pag ikaw talaga nahulog, ewan ko nalang ha!"

Hindi ko alintana ang ngalay at init ng araw. Basta nakatingala ako habang pinapanood ang bawat galaw ni sir sa pag-akyat niya. Hindi ko alam kung nakakatulong ba itong pagsigaw-sigaw ko pero hindi ko kasi maiwasan na mag-alala. Ang taas-taas kaya nang inaakyat niyang puno ng niyog. Hindi naman siya sanay sa gano'ng gawain tapos pumayag siya.

"Hayaan mo na." Hinawakan ako sa balikat ni Tiya. "Huwag kang sigaw nang sigaw baka mas lalong mahulog 'yan."

Sumimangot ako. "Tiyang naman kasi, e. Ang dami namang pwedeng utusan bakit si sir pa? Hindi naman po 'yan sanay sa ganiyang gawain, e."

"Wala akong kasalanan, Jossa, ah?" Aniya na nagtaas pa ng dalawang kamay. "Siya iyong nagpresinta na umaakyat. Hindi ko siya pinilit."

Sumimangot lang ako at muling tumingala sa kung nasaan si Tyson. Ilang minuto rin siyang nandoon sa itaas bago siya nakakuha ng isang niyog. E, kailangan ni tiyang ng tatlong niyog kaya hindi siya