Share
Chapter 29
Kaugnay na kabanata
YOU'RE STILL THE ONE Chapter 30
Kinabukasan, maaga ako nagising or should I say hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa sinabi ni Jake. Ganito ba talaga yon? Is this what they called Love? No way! Pero bakit lagi ko siyang naiisip lalo na sa oras ng pagtulog at pagkagising. Bumibilis ang tibok ng puso ko kapag nasa tabi ko siya, gusto ko siyang nakikita palagi pero kapag magkasama na kami para naman kaming aso't pusa. Jusme! No this can't be! Letting out a sigh, I got up and went to the kitchen para magprepare ng sandwich. I spotted Manang Sonia in the kitchen so lumapit ako and talk to her. “Ang aga niyo po yata ngayon?” I asked habang tinitingnan siya sa ginagawa niya. “Oo iha! tinawagan ako ni sir Jake, sabi niya ilang araw na lang daw at aalis na kayo kaya gusto niya bago daw kayo umuwi maipagluto kita ng masasarap.”“Po? Sinabi niya po iyon sa inyo?” Naguguluhan at nagtataka ako pero binalewala ko nalang. “Napakabait mo kasing bata, tsaka napakaganda din,” nakangiting sabi niya at na touched nman ako dahil d
YOU'RE STILL THE ONE Chapter 31
The next day, maaga akong nakapagligpit at nakaayos na din mga bags ko. After having coffee and a peice of sandwich, I waited for Steven outside the house. Buti nalang sinabihan ko siya na maaga ako aalis, syempre sinadya ko talaga iyon dahil alam kong tulog pa sila ng ganoong oras, and I made sure nobody will see me lalo na si Jake. Nakapagpaalam na din naman ako kay Mama kagabi kaya siya na bahala magsabi kila Tita Marie. Habang nasa sasakyan pauwi napansin ko that Steven is staring at me the whole time. “I'm so sorry, Steven--you have to travel with me, ang layo pa naman!”He flashed me a bright smile. “Don't be. It was my decision after knowing na kelangan mo agad makauwi, and it was me also who offered na ihatid ka, I can do anything for you!”I smiled, a grateful one. “Thank you!”As I was saying that, he smiled while looking at me. Steven was nice and he was everything a girl would want in an ideal boyfriend. Handsome, intelligent, funny and most importantly, he is always there
YOU'RE STILL THE ONE Chapter 32
Lumipas ang isang linggo, panay tawag ni Jake sakin pero di ko sinasagot. Hinahayaan ko lang, for sure titigil din naman siya kalaunan. Araw-araw puro missed call niya ang laman ng notification ko. I literally ignored his calls and pati sa social media ni-restrict ko chats nya. One week later, pasukan na nga at ang sunod-sunod na tunog ng alarm clock ang nagpagising sakin.Beep! Beep! My phone's alarm keep on ringing. I pulled it under my pillow and dismissed the alarm quickly not wanting to awake yet but today was the first day of school. I had no choice kaya tumayo na ako then prepared myself.Time flew by, and right now I'm currently standing in front of the school. I looked at my watch and heaved a heavy sigh, grabe sobrang traffic first day palang parang kelangan ko magbaon ng maraming pasensya. Thankfully, I made it to the place on time. It took me about twenty minutes to reach the school. I showed my ID card to the security and walked towards the entrance.I was confused when I
YOU'RE STILL THE ONE Chapter 33
Astrid agreed na doon muna ako sa kanila for a few weeks. Yun na nga, kinuwento ko sa kanya lahat simula sa umpisa hanggang sa kung bakit umuwi ako na si Steven ang naghatid sakin. I explained to her everything, then we went home. Sinamahan niya muna ako sa bahay para kumuha ng ilang pares ng damit. Doon muna ako sa kanila pansamantala. Meanwhile, sa bahay ng ng Smith's nakaupo lang si Jake sa couch habang nakatingin sa cellphone na hawak hawak niya, ilang araw na ang nakalipas mula noong nagpunta siya sa school ni Hannah. At dahil na din sa pabugso-bugsong desisyon niya kung kaya't iniwasan siya nito. Pati kaibigan niyang si Steven, galit sa kanya dahil sa ginawa niya. Unang-una nagsinungaling siya at sinabing pinsan niya si Hannah pero hindi naman pala sila mag kamag-kaanak. Sa sobrang inis ni Steven hindi na din ito pumupunta sa kanila.Nang araw din na iyon, biglang dumating sila Aaron at Lawrence. Hinarap niya ang mga kaibigan at inamin ang pagkakamali. Pinaliwanag niya sa mga i
YOU'RE STILL THE ONE Chapter 34
Samantala, sa bahay nila Astrid ay nag-aayos na ako at handa na umuwi sa amin.“Hannah, are you okay?” she asked me. They get really overprotective over me. Yes, they made me feel like this is my home. I felt safe and I have been staying with them since I left home. Nasa kabilang subdivision lang bahay nila Astrid, medyo malapit ng konti sa amin. Matapos kasi ang nangyari sa school, hindi muna ako umuwi baka puntahan ako ni Jake sa bahay. Si Mama naman ay nandoon pa din kina Tita Marie hanggang ngayon at wala ako ikinukwento sa kanya na kahit ano. Ni hindi ko din sinabi na pumunta si Jake sa school kasama si Steven.Paulit-ulit tumatawag sa akin si Jake pero hindi ko sinasagot. Uuwi na ako ngayon siguro naman titigil na siya kakatawag sa akin. Ilang week na din naka off ang cellphone ko at hanggang ngayon hindi ko pa binubuksan. Paglabas ko ng bahay nila Astrid, I let out a defeated sigh. Actually, I don't know. I can't leave this place yet coz I'm not ready to go home, afraid that Ja
YOU'RE STILL THE ONE Chapter 35
Nagkwentuhan kami ni Astrid tsaka ipinaliwanag ko na baka pinagtritripan lang ako ni Jake at ayoko agad magtiwala dahil pag nagkataon ako lang ang magiging kawawa sa bandang huli. Alam kong darating din ang araw na kung talagang totoo si Jake sa sinasabi niya, gagawa at gagawa siya ng paraan para patunayan yon. Sa ngayon masyado pa kami bata para magseryoso tungkol sa bagay na iyon. Nagdaan ang mga araw na nawala sa isip ko si Jake. Nag focus ako sa aking pag-aaral at lumipas ang buwan na hindi na din siya nangulit at wala na akong balita sa kanya. Nasa akin pa din ang cellphone na binigay niya, pero mula noong huling nag-usap kami sa school hindi na din siya tumatawag o nagtetext. Si Mama naman ay tumatawag pa minsan-minsan at kinukumusta ako. Gusto ko man sabihin na dapat umuwi na siya kaya lang alam ko kailangan siya doon ng kaibigan niya. Na mi-miss ko na siya at mga luto niya pag-uuwi ako galing school pero mula nang nag-stay siya doon sa kaibigan niya panay na lang lutong ulam
YOU'RE STILL THE ONE Chapter 36
Pagkaalis ni Hannah, nakangiti ay dali-daling pumasok sa loob ng flower shop amd matanda. May kinausap ito sa loob at ilang segundo pa may lumabas na isang gwapong binata na naka shades dumiretso sa gilid ng kalsada at sumakay sa kotseng nakaparada doon at mabilis na umalis nang makita na umalis na din ang binigyan niya ng flowers. Samantala, pagdating ko s bahay galing sa pamilihan, pinatong ko na sa center table ung pizza at flowers na binigay ng matanda at pumunta na sa kusina para magluto ng makakain at nagsalang na rin ng kanin sa rice cooker. After that, I started preparing the ingredients para sa favorite kong sinigang na hipon. Pagkaluto sa sinigang, umupo muna ako sa sofa habang inaantay maluto iyong kanin. Naisipan kong buksan ang cellphone at nag scroll muna sandali sa socmed. Nag log-in ako sa F******k at nag check ng mga notification. Over 20+ notif ang nakita ko. Isa-isa kong binuksan iyon, karamihan ay galing sa mga pina-follow kong bloggers. Minutes later, nag log-ou
YOU'RE STILL THE ONE Chapter 37
Samantala sa may di kalayuan sa labas ng bahay may isang Honda Civic na nakaparada at may isang gwapong binatang nakamasid. “This is the only way I can get in touch with you, Hannah!” mahinang sambit ni Jake. Pagkakitang pumasok na sa bahay ang tinatanaw niya ay pinaandar na ang sasakyan at umalis. Pagpasok nila Hannah ng bahay hinila siya ni Astrid sa may sofa and she's more excited than her. Mabilis na kinuha ni Astrid ang card na nasa flowers at binasa ng malakas ang nakalagay doon. HANNAH,WHEN GOLD FELL DOWN ON THE FLOOR, WOULD YOU PICK THEM UP? IF I FELL I LOVE WITH YOU, WOULD YOU PICK ME UP? TAKE CARE ALWAYS...Tuwang tuwa ang pasaway niyang kaibigan at kinikilig habang hawak pa din ang letter. Panay ang bungisngis nito, samantalang sa isang tabi ay mataman na nanonood si Nathan sa kanila. “Ehem,” ika ni Nathan sabay titig kay Astrid. “Will you please behave hindi naman ikaw yong binigyan ng flowers kung makaasta ka parang Ikaw ang binigyan!” Nakasimangot na ito at magkasal
Pinakabagong kabanata
