Chapter 29

Lumiere

Nagising akong sobrang bigat ng pakiramdam ko. Pinilit kong makaupo pero nahihilo ako kaya nahiga ako ulit. Ang init ng pakiramdam ko kaya dinama ko ang aking noo kung ako ay nilalagnat. Napapikit nalang ako dahil siguro ito sa pagod at sa mga nangyari nitong nakaraang mga araw. Simula ng dumating ako dito ay puro pag-aaway nalang ang nangyayari sa amin ni Drake. 'Luke, sana naman makita na kita para gumaan na ang aking pakiramdam' sabi ko. Umagos ang akin luha dahil sa emosyong aking nararamdaman. Ito na ang pinaka mahabang araw na hindi ko nakasama ang aking anak. Nanatili sa puting ceilng ang aking paningin hanggang sa bumukas ang pinto. Si Drake iyon kabisado ko na ang bawat yabag ng kanyang mga paa.

Papalapit siya sa akin. "Kumain kana muna para makainom ka ng gamot" hindi ko siya pinansin kaya umupo siya sa gilid ng kama at kinuha ang aking kamay.

"Lumiere, higupin mo muna itong soup. Tumaas ang lagnat mo kagabi. Akala ko ay kailangan ko ng tumawag ng doktor." sabi ni