Kapag galit tayo sa mahal natin diba galit lang pero mahal parin natin? Tulak ng bibig, kabig ng dibdib itong si Lumiere eh... pero anyways thanks po sa pagsubaybay sa kwento nilang hilahan at konting kiss. Labyu poooow..
Simula ng gabing iyon nagbago ang lahat sa pagitan nila ni Drake. Madalas wala itong kibo kapag nagtatagpo sila ni Lumiere di katulad ng dati ay lagi itong gumagawa ng bagay para mabigyan siya ng pansin ngunit ngayon ay wala itong imik. Parehas sila ni Lumiere na tinuturing na hangin ang isa't-isa. Ilang araw narin itong pumapasok sa opisina at hating gabi na kung umuwi. Kung dumating siya at madalas ay mahimbing na ang tulog ni Lumiere.Maaaring nag-eenjoy si Lumiere sa pagtrato sa kanya ni Drake ng ganito ngunit hindi ito ang nais niya dahil sa isang sulok ng puso niya ay hinahanap parin niya na gumawa ito ng hakbang para lang magmakaaawa sa pagmamahal. Pero hindi na ito ang ginagawa ni Drake kundi pag-iwas ayon sa gusto niya.Kaya isang gabi ay hinintay niya ito. Halos mag-ekis ekis na ang paglakad nito papunta sa kanyang tulugan. Kaya tinakbo siya ni Lumiere pero inalis ni Drake ang kamay niya na nakahawak sa kanyang braso."Ka-Kaya ko naman. Thank you.. Matulog ka na!" utos ni Dr
Maagang umuwi si Drake para makita niya si Luke. Dala-dala ang isang box ng ice cream at mga laruan. Nais niya itong dalhin sa isang Amusement Park. Kung saan siya dinadala madalas ng kanyang ina noong maliit pa siya. Ang paalam lang kasi niya ay dadalhin niya kay Lumiere ang bata dahil weekend.Hawak niya ang kaliwang kamay ni Luke habang iniikot siya sa lugar. Kitang-kita niya ang tuwa sa mukha ng bata dahil first time lang niyang makarating sa ganitong lugar. Halos dalawang oras silang naroon at sumasakay sa ibat-ibang rides. Andyan sumigaw sa tuwa ang bata at maging si Drake ay hindi maipaliwanag ang nararamdaman para sa batang kasama niya. Hindi niya alam kung bakit sobrang saya niya at kahit hindi niya ito anak ay ramdam niya ang ligaya nito. Matapos iyon ay nakaramdam sila ng gutom at dinala siya nito sa isang restaurant. Kumain sila at makaraan ay nagpasya naring umuwi.Akay-akay ni Drake si Luke ng sila ay bumaba ng kotse. "Now, little man you can go to your mother" sabi ni D
Maagang nagising si Lumiere para ipaghanda ng pagkain ang kanyang anak na si Luke. Napakahimbing din ng tulog nito kaya hindi na niya ito ginising pa. Napadako ang tingin niya sa higaan ni Drake ngunit wala na ito kaya inayos na lamang niya ang kanyang sarili para sa makababa na. Bumaba siya at naamoy niya ang napakabangong amoy sa kusina. Napaka-tamis na amoy na para may bine-bake or 'waffle'. Agad siyang nagmadali matagal na siyang hindi nakakakain ng waffle at iyan ang pinaka-paborito niya.Malaki ang kanyang mga hakbang papunta sa kusina ngunit si Drake ang nakita niya roon na nakasuot ng apron at simpleng pambahay. Halos mapalunok siya ng makita sa mesa ang mga bagong lutong waffle. Hindi na niya napigilan na umupo roon at kumuha. May roong chocolate syrup, strawberry at mayron din ang Maple syrup. Nakatalikod noon si Drake kaya hindi siya nito napansing nakaupo na at kumakain na. Kaya laking gulat nito ng makita si Lumiere. "Morning! I hope you like it" nasabi na lang niya out
WARNING! SPG Ahead! Some scenes are not suitable for sensitive and young readers!. READ AT YOUR OWN RISK! Drake Achlys Tahimik lamang siya sa buong biyahe balik na naman kami sa ganitong set-up. Kailangan ko na sigurong tanggapin na mahirap na para sa kanya ang maging tulad ng dati. Kaya halip na sundan ko siya sa kwarto ay dumeretso ako sa aking opisina at duon muna hanggang sa makatulog siya at saka ako aakyat para naman hindi na siya maasiwa kung anong gusto niyang gawin. Nakakapanibagong gumising ako ng sobrang aga para lang magtrial ng ilang beses para lang maperfect ko ang paggawa ng waffle na iyon. Hindi ko na hiningi ang tulong ng mga katulong dahil nais kong gawin ito para kay Lumiere at para narin kay Luke. Buti na lamang at okay na ang mga waffles na natikman niya kundi nakakahiya. For the first time I cook and I can say I'm not bad at it. Muli kong tinignan ang mga naopen kong windows para sa ibat-ibang ways para mapasarap ang waffles at isa-isa ko narin ito sinara dahi
Nagising akong mabigat ang buong katawan ko ngunit wala na si Drake sa aking tabi. Matapos kong mabalikan ang nangyari kagabi ay mabilis akong tumayo para hanapin ang contaceptive pills ko. Wala akong balak na masundan si Luke. Ang nangyari kagabi ay dahil lamang sa pasasalamat at saya na pinakita niyang pagmamahal sa aking anak. Naligo ako at bumaba para kumain. Sinalubong ako ng katulong para ibigay ang isang bouquet ng rosas. "Maam, pinadala po ni Sir Drake para sa inyo. Maaga po siyang nakaalis kanina" pero hindi ko na kinuha iyon bagkos ay inutos kong ilagay na lamang niya sa isang vase. Kaiba ang panahon ngayong araw dahil umuulan kahapon naman ay napakaaraw. Ganon din ba ang pakiramdam ko hindi maganda at para akong magkakasakit. Mabigat ang pakiramdam ko o dahil lamang sa nangyari kagabi dahil hindi ko alam kung ilang beses niya akong inangkin. Wala naman ako nais gawin ngayon kundi ang basahin ang iba'-ibang libro na naroon. Nagtagal ako roon at isang tawag ang nagpamanhid
Ng araw na iyon hindi niya makayang makakain o kahit uminom manlang dahil sa pangambang naiisip para kay Luke. Gayundin ang mag-ina na laging nakamasid kay Lumiere. Maaari din kasi itong biglang umalis at lumala lang ang lahat. Nayuko lamang ito at tila ang lalim ng iniisip. Lumapit si Coreen kay Lumiere at dinala siya sa may beranda. Samantalang nakabantay si Drake sa mga telepono. "Hindi ba magandang malaman na ni Drake kung ano si Luke sa buhay niya. It will help para hindi ganoon ka bigat ang dinadala mo" "Para saan pa pong malaman niya. Lalo lang po ako mahihirapan. Kailangan na nating makita si Luke dahil para akong nauubusan ng lakas sa tuwing naiisip ang anak ko" sunod-sunod na pag-agos ng luha ni Lumiere habang kausap ang kanyang biyenan. "Oh Lumiere, kasalanan ko ito" Niyakap niya si Lumiere na parang nanghihina sa mga nangyari. "Hindi ko na kakayanin pa kung mawala si Luke sa akin. May sumpa ba ako? bakit lahat ng mahal ko sa buhay ganito sa akin" "H'wag mong isipin iy
Hindi na niya natiis na hindi lapitan ang dalawa dahil halos tatlong oras na silang magkausap sa may beranda. Napansin niyang hindi na inaalis ni Orphen ang kanyang mga kamay sa likod ni Lumiere. Ilang beses niyang balak baliwalain ang kanyang nakikita ngunit lalo lang uminit ang kanyang ulo simula ng malamnan ng alak ang kanyang sistema."Wala ba kayong ibang gagawin kundi magyakapan nalang diyan? Come with me Lumiere" ngunit hindi sumunod si Lumiere at parang umasal pa itong hindi niya nakikita si Drake. Kaya hinablot niya ang kamay nito at hinatak pa papunta sa kanya. Kaya tinignan siya nito ng masama."Ano ba? Nasasaktan ako?""Talagang masasaktan ka kapag dika sumunod sa akin!" galit na ang tono nito ngunit hindi sumunod si Lumiere bagkos pilit siyang kumawala sa pagkakahawak ni Drake."Nawawala ang anak ko! At hindi ko alam kung makikita ko pa siya! Hindi ako makapag-isip kapag kasama kita lalo akong parang dinudurog at hindi ako okay sa tuwing nariyan ka sa tabi ko Drake. Pleas
Ng oras na iyon nakuha na ni Lumiere ang kailangan ni Drake malaman. Nagngingit ito sa galit dahil sa ginawa ni Lumiere. Tumayo at lumuhod siya sa harap ni Drake umiiyak. Inabot niya ang laylayan ng pants nito. "Pa-Patawarin mo ako, Drake?!" sabi niya "Ganyan ba kalala ang galit mo sa akin para paniwalain ako sa isang kasinungalingan? Ipinagkait mo sa akin ang anak ko? K-kaya pala ganoon ang pakiramdam ko para kay Luke. Ka-Kaya pala sobra akong nadudurog sa loob ng hindi ko lubusang naiintindihan dahil anak ko siya!" Lumevel si Drake kay Lumiere. "Patawarin mo ako, Drake!" pagsamo niya ngunit iisang emosyon lang ang nakikita ni Lumiere sa mga mata ni Drake. Galit at nakakatakot ito. Hinablot niya ang braso ni Lumiere. "Nakaganti kana sa akin. Siguro ngayon masaya kana. Ka-kapag nahanap ko si Luke sisiguraduhin kong ilalayo ko siya sa iyo" "H'wag mo sa aking gawin ito. Natatakot lang akong malaman mo at ipagpilitan mo na magsama tayo" "Lumiere! I hate you as much you hate me. Kah