Mariing nakaawang ang labi ni Lucian habang nakatingin kay Calista."Bakit ka interesado?""Ako lang..."Bago pa siya makatapos, takot na takot niyang hinawakan ang hawakan sa itaas niya at sumigaw, "Tumingin ka sa daan, Lucian! Nagda-drive ka! Tumingin ka sa harap!Nanginginig ang boses niya hanggang sa pumutok.Hindi abala ang kalsadang kanilang tinatahak, pero hindi rin ito walang laman. Walang tigil na nakatitig sa kanya si Lucian kaya malapit na silang mabangga ng sasakyan sa harapan nila.Napapikit ng mariin si Calista at napasigaw, "Batukan natin sila!"Ang mga break ay humirit ng matinis, pero ang epekto ay hindi nangyari. Bukod sa pilit na paghigpit ng seatbelt sa kanya, walang sakit na nararamdaman si Calista.Binuksan ni Calista ang kanyang mga mata. Napakaliit lang ng distansya sa pagitan ng Bentley at ng sasakyan sa harap. Kung naka-break si Lucian makalipas ang ilang segundo...Galit na galit si Calista."Lucian Northwood, kung gusto mong mamatay, pumunta ka at
Ipinatong ni Selena ang isang kamay sa kanyang dibdib habang siya ay bumangon. Pakiramdam niya ay nabigla siya sa impormasyon, hanggang sa nawalan na siya ng gana. Kumilos si Calista para tulungan siya, pero tinanggihan niya ito."I need some quiet. Tapusin mo na yang pagkain mo, tapos umalis ka na. Hindi ko na alam kung ilang surpresa pang ganito ang kakayanin ng puso ko."Tapos, nagwave siya ng kamay kay Macy."Ibigay mo sa kanila ang imbitasyon."Kinuha ni Macy ang isang invitation sa coffee table at iniabot kay Calista bago pumunta sa kusina.Technically, si Lucian ang amo niya, kaya dapat siya ang nagbigay ng imbitasyon sa halip na si Calista, pero kinilabutan siya ng malamig na ngiti nito.Binuksan ni Calista ang imbitasyon. Isa itong imbitasyon sa isang engagement party. Nang makita niya ang pangalan ng nobya ay tumaas ang isang kilay niya. Isa ito sa mga kaklase niya sa unibersidad.Nakatingin sa kanya si Lucian, kaya nang makita ang ekspresyon nito, nagtanong ito, "May
Ang asawa ni Sharon, si Theodore Beckett, ay ang pangalawang anak na lalaki ng pamilya Beckett. Ang pamilyang Beckett ay hindi eksakto sa mataas na uri, pero sila ay isang mayamang pamilya pa rin.Hindi pa siya nainsulto sa mukha niya ng ganito. Tiningnan siya ng masama ni Theodore."Kung narito ka para batiin kami sa seremonya, malugod kang tinatanggap, pero kung hindi ..."Napatingin siya sa entrance ng garden at tumigil.Itinuro ang kanyang ekspresyon, tinalikuran niya ang kanyang pagbabanta kay Calista at humakbang patungo sa kotse na kakahinto lang sa pasukan."Mr. Northwood."Kahit na magsisimula na ang engagement party, nanatili pa rin siya sa labas para hintayin si Lucian. Bumaba si Lucian sa kanyang sasakyan at tumango kay Theodore."Hindi na kailangan para sa pleasantries, Mr Beckett."Hindi nagpapahinga si Theodore.Iminuwestra niya ang pintuan ng bulwagan, sinabi, "Dito mismo, ginoo."Technically, dapat siya ang sentro ng atensyon sa engagement party niya, pero na
Sinadya ni Calista na kutyain si Lucian. Pero, hindi siya nawalan ng galit gaya ng inaasahan niya.Sa halip, tumingin ito sa kanya at sinabing, "Paano mo malalaman na walang susuporta sa iyo? Hindi mo pa nasusubukan."Natigilan si Calista. Nawalan na naman ba siya ng malay? Siya pursed at maingat na umatras ng ilang hakbang at nanalangin para sa tulong laban sa baliw na ito. Dumilim ang mukha ni Lucian nang makita ang reaksyon nito."Ano ito?"Inihagis ni Calista ang plato sa mesa at nagbabala, "Layuan mo ako para hindi ako mahawa sa kabaliwan mo at maging kasing baliw mo."Pagkatapos, tumalikod na siya at dumiretso sa restroom. Paglabas niya sa stall ng banyo, maraming tao ang nakapaligid sa kanya, na humaharang sa daanan niya."Calista, hindi mo ba hahabulin ang mga dati mong kaibigan?"Ang pinuno ng grupo ay si Amanda Riley, ang matalik na kaibigan ni Sharon. Isa siya sa mga kaklase ni Calista sa unibersidad, gayundin ang iba pang nasa likuran niya. Pero, hindi siya pamilyar
Matamang pinagmasdan ni Lucian si Calista at nagtanong, "Bakit hindi mo sabihin sa akin kung ano ang nasa isip ko?" Inilibot niya ang kanyang mga mata, na iniisip, "Alam ng Diyos kung ano ang ginagawa mo." Nagtama ang mga mata nila ng ilang segundo bago siya umalis ni Calista.Nang madaanan niya si Lucian, bumulong ito, "Hindi mo kailangang pagdaanan ang lahat ng problemang ito para lang humingi ng tawad sa iyo ang babaeng iyon." Nilingon siya ni Calista. Siya ay tumingin sa kanyang gloatingly na tila siya ay inaasahan na siya ay nagmamakaawa sa kanya, at siya ay papasok. Pinandilatan siya nito at nginisian, "Asa ka." Sinamaan siya ng tingin ni Lucian. Galit na galit ang nararamdaman niya kaya gusto niya itong paghiwalayin."Nasisiraan ka na ba?" Nakasuot si Lucian ng maitim na damit ngayon, kaya mas lalo siyang nakakatakot. Lahat ay napayuko sa pader sa takot. Si Calista lang ang naglakas loob na humarap sa kanya. "Dahil basura kang kausap," sagot nito. Dahil doon, h
Kinuha ni Sharon ang mikropono sa kamay ng host. Namula ang mukha niya, at nanginginig ang katawan niya sa kahihiyan. Napatakip siya ng ngipin, at humigpit ang hawak niya sa mikropono. Ang pampublikong paghingi ng tawad ay parang pagyurak sa reputasyon ng pamilya Beckett. Tumingin sa kanya si Theodore na may blankong mukha.Asahan na niya ang reaksyon nito pagkaalis ng mga bisita. Pero mas malala pa kung hindi siya humingi ng tawad. Pumikit siya at nagsimula."Ang pangalan ko ay Sharon, at gusto kong humingi ng tawad sa kaibigan kong si Calista." Nanood si Calista na may kaunting interes. Sinamantala ni Lucian ang sandali nang i-relax ni Lucian ang kanyang bantay, hinila niya pabalik ang kanyang kamay at walang sinabi.Pagkatapos, tumalikod siya at naglakad patungo sa parking lot. Siya ay nagmaneho dito ngayong gabi.May mga yabag sa hindi kalayuan sa likuran niya. Alam niyang si Lucian iyon, pero hindi niya ito pinansin. Matapos ang insidente, ang sinumang makakabasa ng kwar
Bumaba ang malamig na tingin ni Lucian sa porselana na mukha ni Calista.“Kung gayon hindi ko na kailangang tawagan si Lily. Handa kang tiisin ang lahat para kay Paul, hindi ba?" Inabot niya ito sa kanya. Tinitigan ni Calista ang kanyang malamig at galit na mga kilay at mata, naramdaman ang pamatay na tingin nito sa kanya. Bahagya siyang tumalikod para maiwasan ang pagkakahawak ni Lucian. Huminto siya at naikuyom ang mga kamay."Tungkol sa hiwalayan..." Sinadya niyang huminto para iwanan siya sa pagdududa. Napatingin sa kanya si Calista at napakagat labi. Tinitigan siya nito, at isang masamang ngiti ang sumilay sa gilid ng kanyang mga labi habang nagpatuloy siya, "Imposible." Kinagat ni Calista ang kanyang mga ngipin sa galit. Napakasuklam ni Lucian. Siya ay nakaranas ng isang ipoipo ng mga damdamin sa puntong ito.Ngayon, ang paglalaruan niya ay ang kanyang huling dayami. Nawala sa kontrol ang init ng ulo niya. "Bumaba ka sa kotse." Napapikit ng mahinahon si Lucian.
Nakasandal si Lucian sa gilid ng kanyang kama sa kwarto ng ospital, may kausap sa telepono. Nang makarinig siya ng tunog, tumingala siya at nakita si Calista.Kumunot ang noo niya at nagtanong, "Tinawagan ka ni Cade?"Inis na inilibot ni Calista ang kanyang mga mata"Sinabi niya na namamatay ka at hiniling sa akin na pirmahan ang form ng pahintulot para sumuko sa anumang paggamot at ipa-cremate ka."Pumasok siya at umupo sa upuan sa tabi ng hospital bed.Kanina, nagtanong siya sa doktor at nalaman na ang kanyang mga problema sa tiyan ay sanhi ng pag-inom nang walang laman ang tiyan. Pwede na siyang umalis kapag bumuti na ang pakiramdam niya.Inihagis ni Lucian ang telepono sa bedside table."Gutom na ako." Tinitigan siya ni Calista, saka nag-aatubili na inilabas ang kanyang phone para mag-order ng delivery. Gusto lang niyang tapusin kaagad ang pagkain nito para magkahiwalay na sila ng landas.Ayaw niyang umuwi para lang tawagin siya ni Cade para pumunta ulit. May respeto pa r