อดัมมีชีวิตที่น่าสังเวชมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหลังจากประสบปัญหาเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาถูกลุงรองทุบตีอย่างหนัก แล้วลุงของเขายังห้ามไม่ให้เขาออกจากบ้านอีกด้วยอย่างไรก็ตาม เนื่องจากความรักในของเก่าอย่างมากจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพลาดงานประมูลครั้งนี้ดังนั้นเขาจึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะหนีออกจากบ้านก่อนที่จะเข้าร่วมงานประมูลในวันนี้ อย่างไรก็ตามเขาไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นชาร์ลีที่นี่ในวันนี้เขามักจะดูถูกเหยียดหยามและสงสัยในทักษะของชาร์ลี ในความคิดของเขาลุงรองของเขาถูกชายหนุ่มคนนี้หลอกลวงแน่นอนอย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าที่จะยั่วยุชาร์ลีตัวต่อตัว เมื่อเขาเห็นชาร์ลีทำการประมูลสร้อยคอมุกเขาก็ทำการประมูลทันทีเพราะเขาต้องการที่จะท้าทายชาร์ลีในเวลานี้ชาร์ลีมองไปที่อดัมก่อนที่เขาจะหันกลับมาและเผชิญหน้ากับผู้ดำเนินการประมูลอีกครั้ง หลังจากนั้นก็เสนอราคาต่อไป “เจ็ดล้าน!”อดัมเดินตามไปติด ๆ “แปดล้าน!”จาค็อบไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นยืนก่อนที่จะบอกชาร์ลีว่า “ชาร์ลี ช่างมันเถอะ ไม่มีอะไรต้องไปแข่งกับเขาเลย”ชาร์ลียิ้มอย่างเรียบง่ายก่อนที่เขาจะพูดว่า “รอดูสิว่าผมจ
หยกที่เกิดขึ้นตามธรรมชาตินั้นมีพลังงานทางจิตวิญญาณจำนวนหนึ่ง ชาร์ลีรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งของที่สมบูรณ์แบบสำหรับเกรแฮมในการขับไล่วิญญาณชั่วร้ายออกจากบ้านของเขา ดังนั้นเขาจึงยกมือขึ้นทันที“เก้าล้าน!”ทันทีที่เสียงของเขาลดลงเสียงที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นอีกครั้ง“สิบล้าน!”ชาร์ลีหันกลับมาและเขาก็พบกับดวงตายั่วยุของอดัมทันทีชาร์ลีไม่ได้พูดอะไร แต่เขายังคงยกมือขึ้น“สิบเอ็ดล้าน!”“สิบสองล้าน!”หลังจากประมูลหลายครั้งราคาของหยกก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าและภายใต้การประมูลโดยเจตนาของอดัมราคาของหยกก็พุ่งสูงขึ้นถึงยี่สิบล้านบาท!ทุกคนในห้องประมูลรู้ว่าอดัมจงใจขึ้นราคาหยกเพราะต้องการยั่วยุชาร์ลีดังนั้นทุกคนจึงรอชมการแสดงที่ดีอีกครั้งขณะที่พวกเขาดูชาร์ลียกมือขึ้นอีกครั้งในเวลานี้ชาร์ลียกมือขึ้นช้า ๆ พร้อมกับพูดว่า “สองร้อยล้าน!”อะไรนะ?นี่มันบ้าชัด ๆ !ยี่สิบล้านกลายเป็นสองร้อยล้านในพริบตา? นี่มันเหมือนเมื่อกี้เลยนี่ ราคาวัตถุเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่าตัว!อดัมมีสีหน้าน่าเกลียดมากบนใบหน้าของเขาเกิดอะไรขึ้นกับชาร์ลี? แม้ว่าเขาจะมีเงิน แต่ทำไมเขาถึงกล้าเสียมันไปแบบนี้?แม้ว่าอดัมจะเป็นเด็กสุรุ่ย
ทุกคนต่างก็เฝ้าดูอดัมในเวลานี้ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะตัดสินใจว่าเหตุผลที่เขามีนั้นจะเอาชนะแรงกดดันได้ในที่สุดเขาพูดด้วยท่าทางเกรี้ยวกราด “ฉันยอมแพ้!”“ฮะ!”“ไอ้ขี้แพ้!”“ช่างน่าเสียดายจริง ๆ !”“น่าขายหน้าจัด!”ทุกคนยังคงดุด่าและทำให้อดัมกลายเป็นตัวตลกขณะที่พวกเขาหัวเราะเยาะอดัม อดัมรู้สึกอับอายและเขาไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนได้อีกเขาเสียใจกับการกระทำของเขา เขาเสียใจที่มางานในวันนี้ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ลำบากใจขนาดนี้อดัมโกรธมากขณะที่เขารู้สึกอับอายมากในเวลานี้ หลังจากนั้นไม่นานอดัมก็หันกลับมาและเขาก็ยิ่งโกรธเมื่อเห็นชาร์ลีหัวเราะเยาะเขาในเวลานี้เขาไม่สามารถหยุดตัวเองไม่ให้พุ่งไปหาชาร์ลีในทันทีได้“ไอ้คนนามสกุลเวด! แกตัเงใจทำแบบนี้ใช่ไหม?”ชาร์ลีหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจากโต๊ะก่อนที่เขาจะจิบแล้วพูดว่า “ไม่มีใครบังคับให้นายเสนอราคาต่อฉัน นายอยากเสนอราคาต่อฉันเอง แล้วทำไมตอนนี้นายถึงโมโหฉันซะล่ะ?"จัสมินยังพูดด้วยท่าทีเย็นชา “คุณควินตัน กฎของการประมูลเป็นแบบนี้มาโดยตลอด หากคุณไม่สามารถเสนอราคาได้คุณก็ไม่ควรอยู่ที่นี่ค่ะ”อดัมกัดฟันด้วยความโกรธ แต่เขาไม่กล้าที่จะท
ฝูงชนเริ่มประมูลและในไม่ช้าราคาของหอยก็เพิ่มขึ้นเป็น 120 ล้านหลายคนหยุดประมูลทันทีที่ราคาเกินขีดจำกัด อย่างไรก็ตามผู้คนที่รู้คุณค่าของหอยยังคงเสนอราคาต่อไปในเวลานี้แจ็คก็ลุกขึ้นยืนก่อนที่เขาจะพูดว่า "ฉันขอเสนอ 150 ล้าน!"หลังจากนั้นเขาก็หันกลับมาก่อนที่จะโค้งคำนับและกล่าวว่า “พี่น้องครับ เหตุผลที่ผมมาที่นี่ในการประมูลวันนี้ก็เพราะหอยตัวนี้ ดังนั้นผมหวังว่าทุกคนจะยอมแพ้ในการประมูลสิ่งนี้เพื่อที่ผมจะได้นำมันกลับบ้านในวันนี้ วันนี้ผมจะมอบเครื่องรางแห่งสันติภาพให้ทุกคนที่นี่เพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความกตัญญูของผม”แขกส่วนใหญ่ที่มาร่วมงานในวันนี้เป็นเจ้านายและนักธุรกิจที่รู้จักชื่อเสียงของแจ็ค ไม่มีใครกล้ารุกรานเขาอย่างแน่นอนถ้าเขาไม่มีความสุขเขาอาจจะทำอะไรบางอย่างที่จะทำให้อีกฝ่ายสูญเสียโชคลาภหรือครอบครัวของเขาไปทั้งหมด!นอกจากนั้นเขายังจะแจกยันต์สันติภาพมูลค่าสองล้านบาทให้กับแขกทุกคนที่นี่ในวันนี้ ดังนั้นแม้ว่าแขกหลายคนจะรู้สึกไม่มีความสุข แต่พวกเขาก็เลือกที่จะทนกับมันเพราะดูเหมือนว่าการเดินทางมาที่นี่จะไม่ไร้ผลในเวลานี้ฟินน์มีสีหน้าสงบแม้ว่าเขาจะไม่มีความสุขมากก็ตามในขั้นต้นกฎ
แจ็คแทบจะเป็นบ้า!เขาเป็นที่รู้จักในเมืองของเขาเองและทั่วประเทศ วันนี้ทุกคนที่นี่เคารพเขาสุดใจ แต่จริง ๆ แล้วไอ้หนุ่มคนนี้หยิ่งผยองต่อเขามาก เขาพยายามเหยียบย่ำแจ็คมาหลายครั้งแล้ว มันน่ารำคาญจริง ๆ !ที่แย่ไปกว่านั้นคือชาร์ลีกล้าต่อว่าเขาจริง ๆ !เขาคงอยากตายแน่ ๆ !ผู้คนที่เข้าร่วมการประมูลก็ตกใจเช่นกันในเวลานี้ชายหนุ่มคนนี้เป็นใคร? ใครกันที่ให้เขากล้าท้าทายและต่อว่าแจ็ค? เขาเบื่อกับการมีชีวิตอยู่แล้วอย่างนั้นเหรอ? แจ็คเป็นซินแสฮวงจุ้ยที่มีวิธีฆ่าคนมากกว่าหมื่นวิธีโดยที่มือไม่จำเป็นต้องเปื้อนเลือดเลยด้วยซ้ำ!อย่างไรก็ตามแม้ว่าแจ็คจะโมโหมากแต่เขายังคงสงบนิ่งเพราะต้องการหอยในราคาที่ถูกลง ดังนั้นเขาจึงยังคงแสดงท่าทางก่อนจะยิ้มและพูดว่า “สหาย ฉันรู้ว่าเราทั้งคู่มีความเข้าใจผิดกันก่อนการประมูลก่อนหน้านี้ แต่มันก็มากไปหน่อย ถ้านายจะเสนอราคาต่อฉันเพียงเพราะความเข้าใจผิดเล็กน้อย นั่นมันไม่เป็นการแก้แค้นเกินไปหรอกเหรอ?”แจ็คกำลังเตรียมที่จะนำหอยกลับบ้านในราคา 150 ล้าน เขารู้ดีว่าหากเขาเผชิญหน้ากับชาร์ลีโดยตรงการเสนอราคาครั้งต่อไปจะเกินกว่า 300 ล้านอย่างแน่นอนวันนี้เขาไม่ต้องการใช้เงิน
"แก! แก!" ใบหน้าของอดัมแดงระเรื่อขณะที่เขาตะโกน “แก ไอ้สารเลว! แกกล้าโกงเงินของครอบครัวควินตันได้ยังไง? ฉันจะขยี้แกไม่ช้าก็เร็ว ไอ้คนโกหก!”แจ็คหันกลับมาในเวลานี้ก่อนที่เขาจะมองไปที่อดัมและถามว่า “คุณควินตัน คุณรู้จักชายคนนี้ไหม?”อดัมตะคอกก่อนที่เขาจะตอบว่า “ทั้งหมดที่ผมนรู้ก็คือเขาเป็นลูกเขยของตระกูลวิลสัน เขาไม่มีงานทำ เขาใช้ชีวิตกับภรรยาของเขา เมื่อไม่นานมานี้ เขาสามารถเกลี้ยกล่อมให้ลุงรองของผมให้เงินกับเขา…”“เป็นอย่างนั้นเหรอ?”แจ็คถามขณะเลิกคิ้ว ในเวลานี้เขาถอนหายใจเพราะเขารู้สึกมั่นใจอย่างสมบูรณ์ในเวลานี้“เอาล่ะ พ่อหนุ่ม ฉันขอแนะนำให้นายอย่าอวดดีไปเลย ไม่อย่างนั้น นายจะเป็นคนที่ต้องทนทุกข์ในที่สุด ฉันไม่ได้ดูถูกนาย แต่นายแน่ใจหรือว่าสามารถจ่ายหนึ่งพันล้านได้น่ะ?”ใบหน้าของชาร์ลีเย็นชามากขณะที่เขาตอบว่า “คุณไม่ต้องกังวลว่าผมจะมีเงินเพียงพอหรือสามารถจ่ายเงินได้ไหมหรอกนะ ถ้าคุณต้องการสู้กับผม คุณควรเสนอราคาต่อไป ไม่อย่างนั้นคุณก็ควรหุบปากและถอยออกไปซะตอนนี้ดีกว่า”แจ็คไม่สามารถทนกับเขาได้อีกต่อไปและเขาก็เริ่มด่าทันที "ไอหนุ่ม! นายกำลังรนหาที่ตายจริง ๆ !”ชาร์ลีหัวเราะก่อน
หนึ่งพันล้านบาทเพื่อแลกกับหอยทุกคนคิดว่าชาร์ลีเป็นบ้าไปแล้ว แต่ชาร์ลีไม่สนใจเลยระหว่างทางกลับบ้านชาร์ลีอธิบายกับจาค็อบว่าเขาไม่จำเป็นต้องกังวลเพราะเงินหนึ่งพันล้านที่เขาใช้ในการประมูลนั้นได้รับอนุญาตจากครอบครัวควินตันแล้ว ชาร์ลีกลัวว่าจาค็อบจะตกใจกลัวและกังวลว่าครอบครัวควินตันจะทำอะไรกับพวกเขาหลังจากกลับมาถึงบ้านชาร์ลีก็เริ่มศึกษาหอยทันทีเนื่องจากแคลร์ยังไม่กลับบ้านจากที่ทำงานขนาดของหอยมีขนาดประมาณยางรถยนต์ทั่วไป มันได้รับการทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว หลังจากการขัดอย่างเรียบง่ายก็เผยให้เห็นเปลือกเรียบสีแดงทองและโปร่งใสของมันชาร์ลีสามารถแบ่งมันออกเป็นหลาย ๆ ชิ้นโดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนักเขาหยิบชิ้นส่วนขึ้นมาหนึ่งชิ้นขณะเริ่มตรวจสอบตามที่คาดไว้มีลูกปัดสีขาวสามเม็ดติดอยู่ที่ด้านหลังของเปลือกหอยนี่คือไข่มุกศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาสมุทรซึ่งเป็นหนึ่งในสมบัติทั้งเจ็ดของความศักดิ์สิทธิ์และเนื่องจากมันอยู่ในเปลือกหอยนี้มันจึงยิ่งมีจิตวิญญาณมากขึ้นยิ่งไปกว่านั้นมีเพียงหอยที่มีอายุมากกว่าร้อยปีเท่านั้นที่จะมีพลังและจิตวิญญาณที่มีอยู่ภายใน พวกมันถูกสร้างขึ้นโดยการดูดซับแก่นแท้ของมหาส
ในตอนนี้แคลร์หยิบสร้อยข้อมือไว้ในมือก่อนที่เธอจะถามว่า “ชาร์ลี คุณทำเองเหรอคะ?”"ใช่ครับ"ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะตอบว่า “สร้อยมุกและหอยนี้มีพลังช่วยในการสงบอารมณ์และจะช่วยให้คุณนอนหลับสบายในตอนกลางคืน ถ้าใส่บ่อย ๆ ก็จะช่วยขับไล่สิ่งชั่วร้ายได้ด้วยนะ วันนี้รีบไปหน่อยงานก็เลยหยาบไปนิด ถ้ามีโอกาสผมสัญญาว่าจะทำให้เป็นสร้อยข้อมือที่สวยงามกว่านี้แน่นอน”ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยคแคลร์ก็ยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณนะ ชาร์ลี ฉันชอบมันมากเลย"“ผมดีใจที่คุณชอบนะ”ชาร์ลีถอนหายใจโล่งอกในเวลานี้สร้อยข้อมือหยกที่เขาให้กับแคลร์ก่อนหน้านี้มีค่ามาก อย่างไรก็ตามแคลร์ไม่ได้ใส่มันบ่อยนักในความเป็นจริงแคลร์เป็นคนเรียบง่ายและสบาย ๆ เธอไม่สนใจเครื่องประดับเงินทองมากนัก เธอไม่ชอบใส่อะไรที่ฉูดฉาดเกินไปอีกด้วยอย่างไรก็ตาม ชาร์ลีสามารถบอกได้ว่าแคลร์ดูเหมือนจะชอบสร้อยข้อมือแฮนด์เมดนี้จริง ๆเมื่อเอเลนเห็นว่าแคลร์รู้สึกประทับใจและหลงรักสร้อยข้อมือแฮนด์เมดที่แตกหักแล้วเธอก็บ่นพึมพำ “มันไม่ใช่ทองหรือหยก มันก็แค่สร้อยข้อมือที่ทำจากเปลือกหอยและไข่มุกที่ไร้ค่า จะใส่ไปเพื่ออะไรล่ะ?”ชาร์ลียิ้มเพราะไม่อยากเถียงกับแ