“ทิฟฟานี่ ฉันจะไม่เสแสร้งเรื่องนี้กับเธออีกต่อไป ความสัมพันธ์ของเรามันลึกซึ้ง คู่หมั้นของเธอก็คือ อดีตสามีที่ไร้ค่าของฉัน ที่ทิ้งฉัน เธอแน่ใจเหรอว่าเราคือคนแปลกหน้า?”“แม่...เจ้าโว้ย! เธอมาที่นี่เพื่อทำให้ทิฟฟานี่ชดใช้ในสิ่งที่หล่อนทำกับเธอ!”“ตามสิ่งที่เธอพูด ทิฟฟานี่คงจะขโมยสามีไปจากเธอ…”“ไม่ได้ยินรึไง? เธอบอกว่าสามีไร้ค่าของเธอทิ้งเธอก็เพราะทิฟฟานี่!”“เอ่อ...เกิดอะไรขึ้นบนโลกกันเนี่ย?”ผู้ชมอยู่ในความโกลาหลสีหน้าของไบรสันเริ่มเคร่งขรึมยิ่งกว่าเดิมอีกด้านหนึ่ง แซคคารีกำลังยิ้มเยาะทิฟฟานี่ไม่เคยคิดว่าชาร์ล็อตจะบ้าพอที่จะแฉเธออย่างหมดเปลือก เธอจ้องชาร์ล็อตด้วยความตกใจ ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกเลย มีแค่มือเล็ก ๆ ของเธอที่กำลังถือไมโครโฟน กำลังสั่นอย่างควบคุมไม่ได้“ชื่อของฉันคือ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ค่ะ! ใช่แล้ว ฉันคือหญิงสาวที่ข่าวลือทั้งหลายกล่าวถึง คนที่ถูกกำจัดหลังจากที่ให้กำเนิดลูกของไบรสัน”ชาร์ล็อตกรีดแผลเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธออย่างไร้ความปราณีต่อหน้าคนกว่า 3,000 คนและแบ่งปันหลาย ๆ ส่วนของอดีตของเธอที่เธอเคยไม่กล้าที่จะเผชิญ ความลับที่ลึกที่สุดและมืดมนที่สุด ความลับท
‘แต่ไบรซ์อยู่ไหนล่ะ?’เธอต้องการให้เขาแสดงและยืนขึ้นให้กับเธอตอนนี้มากกว่าที่เคย ทำไมเขาถึงไม่มาที่เวทีล่ะ?มากไปกว่านั้น พนักงานรักษาความปลอดภัยควรจะรีบขึ้นมาบนเวทีและบังคับให้ชาร์ล็อตออกไปในตอนที่เธอถามคำถามแรกที่อุกอาจนั้น‘ทำไมถึงไม่มีใครช่วยฉันเลย? ผู้ติดตามของฉันทำอะไรอยู่นะ?’เหล่าแฟนคลับของทิฟฟานี่กำลังจ้องเธอและรอให้ไบรซ์โผล่มาและยืนยันว่าเธอบริสุทธิ์อย่างไรก็ตาม ไบรสันไม่ปรากฎตัวบนเวทีในขณะเดียวกัน ไบรสันกำลังเสียขวัญ และเม็ดเหงื่อก็ก่อตัวขึ้นบนหน้าผากของเขาเขาได้ยินเรื่องที่การเปิดโปงของชาร์ล็อตจากไมเคิล แม้ว่าเขาเชื่อในความบริสุทธิ์ของทิฟฟานี่ เขาได้บินไปที่บูเรเซียเพื่อสืบเพียงเพื่อจะปิดปากไมเคิลด้วยตัวเอง…ในท้ายที่สุด บรรดาคนที่รู้จักทิฟฟานี่ต่างยกย่องชมเชยเธอ ไม่มีใครเอ่ยถึงเรื่องใด ๆ เกี่ยวกับข้อกล่าวหาของไมเคิลเลย…ไมเคิลชอบชาร์ล็อตมาก และข้อกล่าวหาของเขาพอให้อภัยได้ อย่างไรก็ตาม อะไรที่ทำให้เขากระตือรือร้นขนาดนี้? ทำไมถึงต้องโกหกชาร์ล็อตด้วยอีกคน?ไบรสันอยากที่จะโผล่ขึ้นบนเวที ปฏิเสธคำโกหกของชาร์ล็อต และบอกกับทั้งโลกว่าทิฟฟานี่ของเขาบริสุทธิ์และงดงามจริง
ทิฟฟานี่พุ่งเข้าหาชาร์ล็อตและยื่นแขนจับหล่อนไว้ ขณะที่เธอร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่สดใส อ่อนโยนและไพเราะของเธอสายตาของ “เหยื่อ” บนใบหน้าของทิฟฟานี่และมือที่ยื่นออกมากำลังดึงเธอเข้าใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ความเกลียดชังที่หยั่งลึกไปถึงจุดต่ำสุด“อย่ามาแตะฉัน!” เธอตะคอกด้วยความรังเกียจ เงื้อมือขึ้นและตบไปที่หน้าของทิฟฟานี่เพียะ!เสียงตบที่ดังชัดเจนถูกขยายด้วยไม่โครโฟนในมือของทิฟฟานี่ ดังก้องอย่างชัดเจนไปทั่วทั้งศูนญ์การค้าขนาดใหญ่ตึง!ไมโครโฟนของทิฟฟานี่ร่วงลงบนพื้นหลังจากนั้น ชาร์ล็อตมองดูร่างอันบอบบางของทิฟฟานี่พริ้วไหวเหมือนกับหญ้าในสายลม ล้มลงพื้น และกลิ้งลงบันไดของเวที“โอ้ไม่! นี่แย่แล้ว!”“เธอตายแน่!”สมาชิกจากกลุ่มผู้ชมกรีดร้องจิตใจของชาร์ล็อตว่างเปล่าในตอนแรก เมื่อเธอคืนสติและละสายตาจากเวทีไป ทิฟฟานี่ก็นอนเหยียดอยู่บนพื้นได้ล่างเวทีเรียบร้อยแล้ว เธอนอนหงายหน้าขึ้นฟ้าโดยมีเลือดเป็นแอ่ง ๆ ที่ท้ายทอยของเธอ…“ทิฟฟ!”ณ จุดนี้ ไบรสันไม่สนใจคำขู่ของแซคคารีและวิ่งไปหาทิฟฟานี่“อ๊า! เธอเสียเลือดมาก เธอจะตายไหม?”“เธอร่วงลงจากเวทีสูงขนาดนี้ ฉันคิดว่า แม้ว่าเธอจะรอดด้วยปาฏิห
“เธอ…”ไบรสันโพล่งออกมาด้วยความโกรธ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาในตอนนี้บิดเบี้ยวมาจนดูไม่เหมือนเขาอีกต่อไป“ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! จำเรื่องนี้ไว้ซะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ ฉันจะทำให้เธอชดใช้”“โอ้ จริงเหรอ?”หัวใจของชาร์ล็อตเริ่มเย็นชาขึ้นเรื่อย ๆ เธอยังคงบังคับตัวเองให้แน่วแน่ต่อไป“นายกลัวฉันจริงสินะ ไบรสัน นายได้ตายไปจากฉันตั้งนานแล้ว ไม่จำเป็นจะต้องจองเวรใด ๆระหว่างเรา ถ้านายไม่ว่าอะไร นายช่วยอธิบายเรื่องหนึ่งให้ฉันฟังได้ไหม? นายวางแผนที่จะทำให้ฉันชดใช้ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับทิฟฟานี่ยังไง?”“ถ้าทิฟฟานี่ตาย ฉันจะทำให้แน่ใจว่าเธอตายด้วยเหมือนกัน เธอ นังฆาตกร” ชายคนนั้นที่ถูกกลืนกินด้วยความเศร้า ความโกรธ และความแค้นกำลังเปล่งเสียงออกมาทุกคำเหมือนคำสาป‘เฮะ…’ครั้งนี้ ชาร์ล็อตรู้สึกไม่เจ็บปวด ที่จริงแล้ว มุมปากของเธอม้วนเป็นการเย้ยหยัน “มันแปลกนะฉันไม่เคยรู้ตัวว่านายโง่มากแค่ไหน นายไม่มีความรู้เรื่องกฎหมายทั่วไปเลยใช่ไหม? แม้ว่าเธอตายจริง อย่างมากสุด ฉันคงจะถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมและถูกส่งตัวเข้าคุก ฉันคงไม่ได้รับโทษถึงตายอย่างแน่นอน”ไบรสันจ้องเธอด้วยสายตาที่เย็นชาที่คมเหมือนกับมีดและเยือกเย
เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอเปิดประตูรถ ขณะที่เธอกำลังจะขึ้นรถ ก็มีเสียงเย็นเยือกน่าดึงดูดเรียกเธอด้วยน้ำเสียงเฉยเมย "เธอกำลังจะไปไหน?" “อ๊ะ!” ชาร์ล็อตร้องตกใจจนทำกุญแจตกลงพื้น เธอหมุนตัวไปรอบ ๆ เธอสั่นเกินกว่าจะก้มลงไปหยิบกุญแจ ตามที่คาดไว้ เธอได้เผชิญหน้ากับความเย็นเยือกที่เย็นยิ่งกว่าภูเขาน้ำแข็งของชายผู้นี้ แต่มันก็สง่างามยิ่งกว่าภูมิประเทศที่สวยงามทั้งหมดบนโลกใบนี้… “แซคคารี!” ชาร์ล็อตร้องเรียกชื่อของเขาด้วยความตื่นตระหนก “นายมายืนอยู่ข้างหลังฉันนานแค่ไหนแล้วเนี่ย? นี่… นายสะกดรอยตามฉันงั้นเหรอ?” ดวงตาของแซคคารีเย็นชา เธอไม่เห็นร่องรอยของอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้าของเขาเลยแม้แต่น้อย น้ำเสียงของเขาไม่แยแสในขณะที่เขาพูด “บางครั้ง การมีคนสะกดรอยตามอาจเป็นสิ่งที่ดี แล้วมันก็อาจมีประโยชน์ เมื่อพูดถึงการป้องกันการต่อสู้แบบแก๊ง” ชาร์ล็อตเข้าสู่ความงุนงง จากนั้น เธอก็เข้าใจทันทีว่าทำไมเหล่าแฟน ๆ ของทิฟฟานี่ถึงได้ถอยหนีแทนที่จะโจมตีเธอ ราวกับว่ามีบางอย่างทำให้พวกเขาหวาดกลัว เป็นเพราะแซคคารีปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเธอนี่เอง มีคนไม่มากนักที่รู้จักแซคคารี แต่คนขี้ขลาดจะหวาดกลัวเมื่อได้เ
'ฮะ?' ชาร์ล็อตตัวแข็งทื่อ อย่างไรก็ตาม แซคคารีพูดต่อ "เธอต้องไปโรงพยาบาล" ชาร์ล็อตยิ่งสับสนเข้าไปเข้าอีก “ทิฟฟานี่จะถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล เธอต้องไปกับทิฟฟานี่” น้ำเสียงของแซคคารีเฉยเมยเหมือนอย่างเคย มันไม่มีอารมณ์ใด ๆ เลย ในทางกลับกัน ชาร์ล็อตโพล่งออกมาทันทีราวกับสิงโตตัวเมียที่ฉุนเฉียว “ไม่ ฉันไม่ไป! เธอทำตัวเอง ฉันไม่เสียใจที่ตบเธอเลยสักนิด! ฉันจะไม่ไปโรงพยาบาลกับเธอ และฉันจะไม่เอ่ยปากขอโทษเด็ดขาด!” ชาร์ล็อตเงยหน้าขึ้นโดยลืมความกลัวไปหมดสิ้น เธอมองตรงเข้าไปในดวงตาที่เฉียบคมของแซคคารี แซคคารีไม่โกรธและหน้าก็ไม่ได้บูดบึ้ง มุมปากของเขากลับขดเป็นรอยยิ้มที่น่าพิศวงแทน “เธอหมายความว่า เธอไม่ต้องการความช่วยเหลือจากฉันงั้นสิ?” 'อะไรนะ? เขาไม่ได้จะลงโทษฉันที่ก่อปัญหาหรอกเหรอ? เขาจะช่วยฉันงั้นเหรอ? ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนฝันไป?' ชาร์ล็อตกระพริบตาปริบ ๆ “นี่มันเรื่องอะไรกัน? แซคคารี… นายจะช่วยฉันงั้นเหรอ?” แซคคารีไม่ตอบ แต่ความเงียบของเขามันก็เพียงพอแล้ว “นี่คือการถ่ายทอดสดที่คนทั้งโลกกำลังจับตามอง ผู้คนหลายพันล้านคนเห็นเธอตบหน้าทิฟฟานี่ และคนเหล่านั้นก็ยังเข้าใจผิดคิดว่าที่
'เขาเป็นซุปเปอร์แมนเหรอ? เขามีวิสัยทัศน์อย่างกับกล้องส่องทางไกลเลยรึไง?' “ฮ่า! สวัสดีนายหญิงของผม คุณมีเสียงที่ยอดเยี่ยมมากเลยนะครับ แต่คุณมีบุคลิกที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่า” คำอุทานที่ประจบประแจงอย่างมีความสุขมันเป็นการบอกการมาถึงลูคัส ชาร์ล็อตโบกมือให้ลูคัสและยิ้มอย่างรู้ทัน “เฮ้ สวัสดี!” สายตาของแซคคารีมืดลงอย่างน่ากลัว ชาร์ล็อตไม่ค่อยยิ้มให้เขา ถึงเธอจะยิ้มแต่มันก็เป็นร้อยยิ้มฝืน ๆ เหมือนถูกบังคับ แต่กับลูคัสมันตรงข้ามกันเลย เธอมักจะพูดกับลูคัสด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะเสมอและมีท่าทางเป็นกันเองและยิ้มง่าย... 'ดูเหมือนว่าฉันจะเตือนลูคัส และบอกให้เขาระวังตัวทุกครั้งที่เขาอยู่กับนายหญิงคอนเนอร์แล้วนะ!' “ครับ ผม… โอ้!” ลูคัสเสียงสูงเป๋ เมื่อเห็นแววตาอาฆาตในดวงตาของแซคคารี 'อ้อ เข้าใจแล้ว! นายหญิงคอนเนอร์อาจจะลืมไป แต่นายท่านรองนี่สิ หึงหวงจนตาขุ่นตาเขียวแล้ว แต่ลืมผู้ชายอย่างฉันไปได้เลย ฉันเกรงว่าถ้านายหญิงคอนเนอร์มีสัตว์เลี้ยงขึ้นมา นายท่านรองคงจะอิจฉาสัตว์เลี้ยงตัวนั้นมากด้วยเหมือนกัน ฉันว่าฉันน่าจะหยุดคุยกับนายหญิงคอนเนอร์ต่อหน้านายท่านรองนะ…’ ลูคัสลูบหัวรังนกสีทองเพื่อปลอบ
“เธอตบทิฟฟ์ตกจากเวทีและทำให้ชีวิตของเธออยู่ห่างจากความตายเพียงแค่เสี้ยวเดียว แต่เธอก็ยังทำตัวเย็นชาและไร้หัวใจได้ ตอนนี้ทิฟฟ์พ้นขีดอันตรายแล้ว เธอมาที่นี่เพื่อเยี่ยมทิฟฟ์งั้นเหรอ? หรือเธอกำลังเสแสร้ง?” ไบรสันโกรธจัดทันทีที่เห็นชาร์ล็อต ชาร์ล็อตขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มเล็ก ๆ “นายพูดถูก ฉันเสแสร้ง แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย? ทิฟฟานี่เสแสร้งแกล้งใส่ร้ายฉันได้คนเดียวงั้นเหรอ? ฉันไม่มีสิทธิ์เสแสร้งและพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันงั้นเหรอ?” “เหอะ” ไบรสันหัวเราะทั้ง ๆ ที่เขาโกรธ ข้ออ้างของชาร์ล็อตเคยหลอกเขาได้ในอดีต เขาเคยคิดว่าเธอใสซื่อและจิตใจดี แม้ว่าชาร์ล็อตจะส่งคนกลุ่มหนึ่งมาทำร้ายทิฟฟานี่ ไบรสันก็ยังพยายามเข้าใจในจุดที่เธออยู่ บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกต่อเขาที่มันล้นหลาม นั่นคงเป็นเหตุผลที่เธอสูญเสียการควบคุมและโหดร้ายกับทิฟฟานี่… ตอนนี้เขาได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของเธอแล้ว ชาร์ล็อตเป็นคนใจดำเสมอมา มันไม่มีทางที่จะดีขึ้นได้! “โอ้ ไบรซ์ มันไม่สำคัญหรอกว่าเธอมาที่นี่ทำไม แต่ฉันมีความสุขที่เธอมา อย่าพูดถึงเธอแบบนั้นสิ” ทิฟฟานี่พูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ทิฟฟ์…” ใจของไบรสันละลายเมื่